Conlanger

Użytkownik

Elenika> Kienau to mój pierwszy conlang. Sporo nad nim pracowałem. Z założenia ma to być oryginalny język nie przypominający rzadnych innych. Możliwe jednakże, że wy jakieś podobieństwa zauważycie.

Alfabet składa się z 23 liter lecz można powiedzieć, że jest ich tak na prawdę 48 licząc występujące przed nimi znaki "<" i ">" lub 96 licząc ze znakiem ":".

Znak "<" nadaje dźwiękowi "twardość" poprzez jednoczesne wypuszczenie z ust powietsza, które przypomina dźwięk "p". Taką czynność wykonywał Osioł w filmie "Shrek" chcąc zdenerwować ogra podczas drogi do rodziców Fiony, zapewne każdy wie co mam na myśli Razz

. Znak wstawiamy po literze przed którą ma znaleźć się ów dźwięk.

Znak ">" udźwięcznia niektóre litery (jak "h", "e", "a") lub zamyka sprawiając, że stają się nieme.

Znak ":" przedłuża dany dźwięk i/lub dodaje do niego "na-wpół-niemą" literę "m" jeśli dźwięk jest samogłoską.

Sam język posiada ponadto własny alfabet, a słowa pisane w alfabece łacińskim zapiszemy innymi literami w alfabecie eleniki. Weźmy na przykład słowo Elenika>, które w dosłownym zapisie alfabetem łacińskim powinno wyglądać jak "Ellenicca>". Jednakże sam alfabet przez ilończyków (illorike>) nie jest już używany poza książkami i listami.

Litery alfabetu to:

A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
L
M
N
O
P
R
S
T
U
W
X
Y
Z
Czytamy je tak jak po polsku z wyjątkiem "y", które brzmi jak "i" oraz "h", które wymawiamy z zamkniętymi ustami, tak jak w "hmmm..." Very Happy

. Litera "h>" brzmi już jak polskie "h". Litery "a" i "e" są nieme na końcu wyrazu chyba, że występuje po nich znak ">".

Litera "i" zawsze jest mała! Nawet na początku zdania! Wiele lat temu była jeszcze wielka litera "i" ale dziś występowuje już tylko wewnątrz wyrazów i zastępuje znak "i:".

Litera "h" jest zawsze pisana wielkąliterą!

Wyżej napisałem, że są 23 litery, a ze znakami "<" i ">" jest ich 48 (czemu nie 46?) ponieważ są jeszcze dwie tak jakby litery, które funkcjonują jako dwuznaki:

CC
CH

Literę "cc" czytamy jak "k", a "ch" jak dźwięczne "h".

Rémy

Nazwa przynosi skojarzenia z elliniką, czyli językiem greckim. Ale innych podobieństw nie widzę. Wink

Użytkownik

Zaimków osobowych jest sześć:

Pu - ja
Mu - ty
Abo - on/ona

Pues - my
Mulos - wy
Abes - oni

"Tak" i "nie" to odpowiednio "ne" i "oH>i".

Czasowniki dzielimy na regularne i nieregularne.

Czasowniki regularne dzielimy na czasowniki zakończone w bezokoliczniku na "s", "i", "o" oraz "a".

Koniugacja czasowników polega na ustawieniu po bezokoliczniku odpowiedniego słówka. Będą to kolejno:

Pu i / - / dy / a>
Mu im / Im / - / om
Abo - / - / - / -

Pues a> / as / ati / -
Mulos a> / - / - / itt
Abes e> / es / e> / -

Czyli koniugacja czasownika "dIakop<es" wygląda tak:

Pu dIakop<es elada> i pro: wat:emai. - ja pływam dzisiaj w morzu.
Mu dIakop<es elada> im pro: potebe>. - ty pływasz dzisiaj w rzece.
Abo dIakop<es elada> pro pja>. - on pływa szisiaj w jeziorze.

Zauważcie, że przymiotnik określający orzeczenie (kiedy pływam? dzisiaj), znajduje się zawsze pomiędzy czasownikiem, a "przedimkiem" oznaczającym zaimek.

Wyraz elada> oznacza "dzisiaj" i "teraz".

Wyraz H>elada> znaczy "kiedy".

Rémy

A kienau... Hm, widziałem gdzieś coś takiego, widziałem też użycie ">" w ortografii. Zbieg okoliczności może Razz

Użytkownik

Przed rzeczownikiem może występować rodzajnik określony To:

To pja> - jezioro
To wat:emai - morze
To potebe> - rzeka

Umownie w elenika> kienau nie ma przypadków, w praktyce - ma dwa: mianownik i dopełniacz.

Mianownik odpowiada na pytania "kto?" oaz "co?". To naturalna, podstawowa forma rzeczownika (pja>, wat:emai, potebe>).

Dopełniacz odpowiada na pytania "kogo?" i "czego?". Używa się go na fwa sposoby:

1. Dołączając do wyrazu, po samogłosce "n" poprzedzone prostym apostrofem, a po spółgłosce "s" także poprzedzone prostym apostrofem, jeżeli wyraz kończy się na literę "s", to apostrof stawiamy na końcu wyrazu, a zamiast litery "s" dodajemy znak ":".

Enaty>os:' - dzieci, l. mn.
To enaty>os:' cHete> - dom dzieci
To enaty>o'n cHete> - dom dziecka

2. Używając pomiędzy rzeczownikami słowa "ti".

To cHete> ti enaty>os - dom dzieci
To cHete ti enaty>o - dom dziecka

Użytkownik

Znaki "<" i ">" to zbieg okoliczności, ale wyraz "kienau" to przyznam, że wzorowałem się na innym conlangu co do tego słowa Razz

. Wyraz pochodzi z Ahtilańskiego, chyba...

Kwadracik

Jak dla mine to fonologii kompletnie nie rozumiem (może za mało uważałem przy oglądaniu Shreka), a duże H wygląda tak jakoś, no, klingońsko. Pisowna ogólnie szalona.

Vilén · Gość

Gwanunig

Jak dla mnie to musiałbyś lepiej opisać fonologię, a szczególnie to:

Użytkownik

Nie słyszałem o języku klingońskim wiec można powiedzieć, że się na nim nie wzorowałem, a teraz kilka wyjaśnień.

1) Literę "h" piszemy wielką literą po to aby wyrużnić ją z reszty i przypomnieć, że jest niema!

a) Znak "ch" a raczej "cH" czytamy jak odpowiedni mu polski dwuznak. Dawniej czytano go jak "f".

2) Co u diabła robi znak ">"? A więc:

a) udźwięcznia niektóre litery (jak "h", "e", "a") UWAGA - kiedy są nieme. (czyli stają się "nie-nieme")

b) zamyka litery sprawiając, że stają się nieme, czyli litera (prócz "h", "e" na końcu wyrazu i "a" na końcu wyrazu) staje się niema.

Rémy

Ale "e" i "a" już są dźwięczne, jak wszystkie samogłoski.

Silmethúlë

Chyba chodzi o to, że niektórych znaków po prosu się nie czyta... (znikły gdzieś w rozwoju, a w pisowni pozostały?), znak > ma zapewne pokazywać, że są one w danym słowie wymawiane...

Inne litery tak oznaczone... oznaczają dźwięki, które zanikły(?), czyli możnaby powiedzieć, że znak decyduje o tym, czy dźwięk wymawiamy, czy nie (odwraca go), z dźwięcznością w takim wypadku nie ma nic wspólnego.

Canis

"Elenika> Kienau"

Aż śmierdzi moim ahtialańskim. Jak to zobaczyłem do dostałem wstrząsu anafilaktycznego xD
Kienau to po ahtialańsku język.
W ahtialańskim istnieje również h>, oprócz tego jeszcze k> i g>...

Elenika> to jakiś podobny język? Very Happy

Rémy

Wyjaśniono to wyżej, czytaj uważnie. Wink