Conlanger

Rémy

Arnorski (arnorès, limva arnoresa) to największy język używany w Ancorze. Należy do grupy języków mityńskich zachodnich, których najbliższym odpowiednikiem w rzeczywistości są języki romańskie, łacina oraz angielski.

Alfabet i fonologia:
A a -> /a/
À à -> /ɐ/
B b -> /b/
C c
- przed ae, oe, e, i, y -> /ʧ/
- w pozostałych przypadkach -> /k/
D d -> /d/
E e -> /e/
È è -> /ə/
F f -> /f/
G g
- przed ae, oe, e, i, y -> /ʤ/
- w pozostałych przypadkach -> /ɡ/
H h -> nieme
I i -> /i/
Ì ì -> /ɪ/
J j -> /ʒ/
K k -> /k/ (tylko w słowach zapożyczonych)
L l
- pojedyncze -> /l/
- podwojone -> /ɭ/
M m
- przed ae, oe, e, i y -> /m/
- w pozostałych przypadkach -> /ɱ/
N n
- przed ae, oe, e, i, ty -> /n/
- w pozostałych przypadkach -> /ŋ/
O o -> /o/
Ò ò -> /ɵ̞/
P p -> /p/
R r -> /ɾ/
S s -> /s/
T t -> /t/
U u -> /u/
Ù ù -> /y/
V v -> /β̞/
W w -> /v/ (tylko w zapożyczeniach)
X x -> /ks/
Y y -> /ps/*
Z z
- przed ae, oe, e, i, y -> /θ/
- w pozostałych przypadkach -> /z/

* zezwala się także na użycie znaków Ψ ψ w miejsce Y y

Dyftongi:
ae -> /æ/
oe -> /œ/
ai -> /ɶ/

Tyle na razie.

Rémy

Rodzajniki
Rodzajniki arnorskie są enklityczne i dotyczą tylko rzeczowników w mianowniku. Nie ma podziału na rodzajnik określony i nieokreślony.

Formy:
- rodzaj męski: -us (l.poj.) -ii (l.mn.)
- rodzaj żeński: -a (l.poj.) -e (l.mn.)
- rodzaj nijaki: -um (l.poj.) -us

Deklinacja
W arnorskim istnieją trzy sposoby deklinacji rzeczowników - męska, żeńska i nijaka. Rzeczowniki odmieniają się przez sześć przypadków: mianownik (nominativus), dopełniacz (genitivus), celownik (dativus), biernik (acisativus), ablatyw (avlativus) i wołacz (vocativus), tożsamy z mianownikiem.

Deklinacja 1 - rodzaj męski na przykładzie słowa magister - nauczyciel

liczba pojedyncza
N. / V. magister
N. art. magisterus
G. magisteris
D. magisterit
Ac. magistero
Ab. magisteru

liczba mnoga
N. / V. magisteri
N art. magisterii
G. magisterim
D. magisterivus
Ac. magisteron
Ab. magisterù

Deklinacja 2 - rodzaj żeński na przykładzie słowa magistrà - nauczycielka

liczba pojedyncza
N. / V. magistrà
N. art. magistra
G. magistres
D. magistret
Ac. magistrae
Ab. magistroe

liczba mnoga
N. / V. magistrè
N art. magistre
G. magistram
D. magistravus
Ac. magistran
Ab. magistrì

Deklinacja 3 - rodzaj nijaki na przykładzie słowa universitat - uniwersytet

liczba pojedyncza
N. / V. universitat
N. art. universitatum
G. universitatùs
D. universitat
Ac. universitatit
Ab. universitatie

liczba mnoga
N. / V. universitate
N art. universitatus
G. universitatòs
D. universitatònus
Ac. universitatò
Ab. universitatò

Kwadracik

Kiedy używa się N. art. a kiedy N.? :/

Rémy

Brak rodzajnika czyli N./V. - gdy mówimy o czymś bliżej nieokreślonym, niewspomnianym wcześniej w rozmowie, a także w zdaniu, gdy rzeczownik nie ma funkcji podmiotu. Rodzajnika nie używa się też w nazwach państw, miast i regionów historycznych. W pozostałych przypadkach używamy formy mianownika z rodzajnikiem.

Rémy

Dwa nieregularne czasowniki: fire - być i putere - móc.

fire (koniugacja dla czasu teraźniejszego)
egò sento (firo - jeśli fire używany jest jako czasownik modalny)
ti stò
ol / ea sta (fira)
nos stamos
vos stès
ols / eae stan

putere (koniugacja dla czasu teraźniejszego)
egò podo
ti putesì
ol / ea putea
nos putos
vos putes
ols / eae puten

Rémy

I co nie mówicie że nie było regularnej koniugacji? Chciałem wam czas teraźniejszy złożony przestawiać a tu jeszcze prosty nie jest skończony!

mutansare - zmieniać (koniugacja dla czasu teraźniejszego, 1)
egò mutansao
ti mutansasì
ol / ea mutansa
nos mutansaos
vos mutansas
ols / eae mutansan

mire - patrzeć (koniugacja dla czasu teraźniejszego, 2)
egò mivo
ti mivesì
ol / ea miva
nos mivos
vos mis
ols / eae mivan

gardere - pilnować (koniugacja dla czasu teraźniejszego, 3)
egò gardeo
ti gardesì
ol / ea gardea
nos gardeòs
vos gardes
ols / eae garden