Conlanger

Feles

dialekt Beżadatu (bezadadyt sirqan - mowa beżadacka) to odmiana języka ęmuckiego mówiona głównie w rejonie stolicy i okolicznych większych miastach. ok. 200 lat temu z jej przedmiejskiego wariantu wyewoluował obecny standard literacki. natomiast odmiana stołeczna rozwija się nadal w innym kierunku.

oczywiście ta odmiana posiada także swoją literaturę i własny zapis w piśmie ęmuckim oraz transkrypcji.

spółgłoski: znak, znak wygłosowy, głoska, transkrypcja

aha, i jedna uwaga: [tʃ dʒ ʃ ʒ] to w rzeczywistości [tʃʲ dʒʲ ʃʲ ʒʲ], ale, jak wszyscy dobrze wiemy, owe nie istnieją.

Feles

względem ęmuckiego są spore zmiany w fonologii.
oficjalnie zatwierdzono geminaty, w abugidzie zapisywane końcowym -t, w łacince przez podwojenie liter. zaszła też palatalizacja i pojawienie się dwóch nowych fonemów.
wśród samogłosek przegrupowanie spowodowane zlaniem się a-o i częściowym i-y.
pojawiła się możliwość zapisu glajdu nosowego literą 'w'.