Conlanger

Kwadracik

No, po części zainspirowany wenedykiem, chciałem stworzyć coś raczej odwrotnego. To znaczy, język który jest wyprowadzony z prasłowiańskiego zmianami, które zaszły w łacinie, a następnie kolejno w hiszpańskim.

I choć może nie do końca rygorystycznie do tego podszedłem, oto tekst (ojcze nasz) w Ellavienscol:

Hueche naro, quer jestas u to niebo
Suedarado sea tue mien;
Suede o nas tue carolestuo.
Boda tue volanos,
En ta giema jago en to niebo.
Denan desay naro ellebe na poseño dien.
Espuste naras vinas,
Jago y nas espustamos o tos queras nan vinan.
Y ne nas vueder en ta pocosa,
Y vueñanos hued ello.
Tuego jes to Carolestuo y pociengua y esuala po viegos,
Amen.

Gramatyka jest identyczna z hiszpańską (tutaj nic nowego). Słownictwo jest często z polskiego użycia, czasem pomieszane z pseudoromańskimi końcówkami więc może wyglądać dziwnie.

Zmiany które zaszły na poziomie "łaciny" to odwrócenie niektórych zmian w języku prasłowiańskim - np. "y" > długie "u", odnosowienie ("an", "en"), "ž" > "g", "ch" > "s", "š" > "s" ("r" interwokalnie, stąd np. "naro" od "nasz"), "v" > "u" w dyftongach i nie tylko, etc.

Następne zmiany to adaptacja do gramatyki hiszpańskiej i zmiany mniej więcej takie jak z wulgarnej łaciny na hiszpański. Litery Ñ i LL pojawiają się w miejscach konkretnych zlepek, tak więc np. ñ nie ma nic wspólnego z polkim ń.

Np.

chleb > slebe > ellebe (sl > ll, e- przed początkowym s)
zło > slo > eslo > ello (jak wyżej, przejście na rodzaj męski)
voln- > vueñ- (akcentowane o > ue, ln > ñ; stąd vueñanos)
povszedni > pousedno > posedno (ou > u > o) > poseño (dn > ñ)

Dla porównania:

nebo > niebo (e > ie w miejscach akentowanych, przejście na rodzaj męski)
od > hued (akcentowane o, h przed ue na początku sylaby)
daj nam > daynam > denan (ai/ay > e, finalne -m > -n)

Rodzajniki to "to" i "ta" (liczba mnoga "tos" i "tas").

Jak wam się to podoba?

Vilén · Gość

Kwadracik

muggler

Ja bym powiedział, że "wulgarny" i "ludowy" to (mniej więcej) to samo, ale to pierwsze słowo jest mniej słowiańskie, a więc - co oczywiste - gorsze i kala me oczy.

Kwadracik

muggler

Serpentinius

wulgaris znaczy chyba tyle co zwyczajny i jest całkiem polsko-słowiańskim słowem.

Jak zawsze piszę niezrozumiale. Zwykły to słowiańskie słowo, nie wulgarny.

Silmethúlë

Serpentinius

Pomysł bardzo mi się podoba. I te zmiany zlepków na inne litery są całkiem przyjemne. Przypomina to polski łamany przez jakiegoś obcokrajowca z południa.