Conlanger

Kwadracik

Gah, okej, syny ludźuw mogłyby być, nie moja wina że KJV zrobiło z tego coś mniej seksistowskiego Razz

Kamil M.

King James jest dobre, bo daje generalnie słowo za słowo, ale czasem różnie tłumaczy ;-)

pittmirg

Vilén · Gość

Kwadracik

Eee tam. Mistrzowie języka (fud. miszcze jenzyku) zrekonstruowali poprawną formę kofać na podstawie historycznych dokumentów sprzed czasów upadku języka polskiego. Pierwszy znaleziony dokument został wydrukowany najprawdopodobniej ok. 20-wieku i zarchiwizowany pod nazwą qrutka rossprava miendzy <panem_92>, <VoOjTeM> i <plebanem69>.

laszlo

ff dla [x] bierze się stą, że ff w czcionce opisowej GG wygląda jak H

Kwadracik

Kwadracik

Uwaga, uwaga. Rada Znawców Języka (Rada Miszczuw Jenzyku) ustaliła nowe jedyne poprawne zasady obowiązujące w języku fudyń. Dla odróżnienia od poprzednio opisanej wersji, ta nosi dumną nazwę Hart Kor Fudyń.

Nazwa ta pochodzi najprawdopodobniej od angielskiego "heart core", tłumaczonego przez Miszczuw Jenzyku jako "wnętrze serca", a zatem, Hart Kor Fudyń to "język płynący z wnętrza serca", tj. prawdziwy i nieskazitelny.

Tyle demogogii, parę podstawowych zasad nowej wersji:

1. Zamiast wcześniejszych dyftongów, istnieje iloczasz z prawdziwego znaczenia (oznaczany kreseczką, tj. á, é, í, etc.). Obok niego funkcjonują dyftongi akcentowane na pierwszy element, czyli opadające (io, ea, etc.).

2. Akcent pada na ostatnią sylabę, jeżeli jest długa (długa samogłoska lub dyftong), w przeciwnym razie na przedostatnią.

3. /w/ pomiędzy samogłoskami znika całkowicie i absolutnie, wyłączając sytuację na granicy morfemów (np. samo+łoska, "samogłoska"). Dlatego nie mamy już "kakała", ale w odmianie funkcjonuje kakao - kakale - kaká, etc.

4. Nieakcentowane /u/ na początku wyrazu niekiedy przechodzi w /w/ i tak jest zapisywane (np. Łlica, "ulica"). Gdzieniegdzie /w/ zanika mniej regularnie (np. modoś, mody - "młodość", "młody").

5. Jedną z najbardziej widocznych cech Hart Kor Fudyniu jest zmiana -ego > -eo > -ó, np. tó źelonó potwora ("tego zielonego potwora") - [ˈtɔː ʑɛlɔˈnɔː pɔtˈfɔɾa]

6. Kolejną cechą jest zmiana /i/ > /ɨ/ po samogłoskach miękkich, przed /tʂ ʂ dʐ ʐ w x/ i niekiedy przed samogłoskami. Widoczne to jest najbardziej w odmianie czasowników, np. widźysz ("widzisz"), rućysz ("wrócisz").

7. Jak widać na powyższym przykładzie, wiele zbitek spółgłoskowych (zwykle z /s/, /z/, /v/ lub /f/ na początku) zostaje rozbitych, często z całkowitym pogwałceniem związków etymologicznych (źońś - "wziąć", shodźić - "wschodzić", wspomniana łoska - "głoska", etc.).

8. Engma /ŋ/ staje się fonemem, zapisywanym ñ. Stać może jedynie w kodzie sylaby, przed spółgłoskami zwartymi lub nosowymi (np. pjeleñnować, puñt, interpuñcia).

9. Redukcja /ɛ/ do /ə/ następująca w ostatniej, nieakcentowanej i zamkniętej sylabie jest dość skomplikowana i w zależności od dialektów i idiolektów, mniej lub dalej posunięta.

Zasadniczo, głoskę tą, zapisywaną jako ë, wymawia się jako [ə] po samogłosce twardej lub [ɪ] po miękkiej. U wielu użytkowników jest ona przed obstruentami ubezdźwięczniana, często też z wraz z poprzedzającą spółgłoską, np. wjeźësz [wʲɛɕə̥ʂ]

Gdy głoska ta następuje jako drugi element dyftongu, często jest wyrzucana z przedłużeniem pierwszego elementu. Stąd dla wielu użytkowników funkcjonuje taka np. Błędna i Bardzo Niepoprawna Forma Niezgodna z Zamierzeniami Rady Mędrców Języka, jak widźám ("widziałem") zamiast widźaëm. Problem polega na tym, że widźám znaczy też "widziałam", co prowadzi do ciekawych sytuacji:

widziałem - widźám, widziałam - widźám
myślałem - myśám, myślałam - myśám
ale:
wziąłem - źóm, wzięłam - źeam

Oczywiście szanujący swój język użytkownicy fudyniu stosują poprawne formy widźaëm, myśaëm, źoëm. Trzeba jednak przyznać, że te z monoftongami są bardziej fajowe, nie? Dlatego może Rada kiedyś uzna te formy, jej decyzje wszak są niezbadane i zależą od zbyt wielu czynników, by ktokolwiek mógł je przewidzieć.

I wreszcie, po j następuje u większości użytkowników regularna zmiana VjëC do V:jC, np. rysújsz ("rysujesz"), píjsz ("pijesz"). Patrz też niżej.

10. Hart kor fudyń w najbardziej hartkorowych wariantach cechuje się też małą, związaną z powyższym ë, przesuwką samogłoskową. Co następuje:

ej > (j)ëj > i, y
aj > ej

A na koniec, tekst:

Łlica Sezamkoa (z añgjelskjó Sesame Street) - takje Amerykajski program telewizyjny dla dźećakuw, co zyskał dużom popularnoś w Stanah Zjennoczonyh Ameryki i dużo innyh krajah śwjatu, i stanoił ten zur dla programuw stó typu, co bý puźńi. To dobry pszykład wykożystańa edukaci rozrywkój do procesu edukaci spéczny, wtym wypadku edukaci nejmodszyh.

Jak się podoba? Które ze zmian są ciekawe, a które nie? Inne rzeczy, nad którymi myślałem:

a. większa redukcja zbitek dziąsłowych - obecnie jest dn > nn, ale myślałem też nad mniej lub bardziej regularnym st > ss (mjasso "miasto") czy str > sr (osroś "ostrość")
b. wprowadzenie reduplikacji pochodzącej od całkowitej, ale ograniczonej albo do określonej ilości sylab, albo wybranych elementów morfologii - np. naprawde > naprawde-prawde.

bandziol20

IMO ten język to jakiś koszmar : niemożebnie poharatany i powykręcany Razz

Eksperyment o tyle ważny, że dotyka szerszego problemu, przed którym staje niejeden twórca konlangu. A mianowicie : jak dalece można upraszczać natlang ? Gdzie jest granica ?

Vilén · Gość

varpho

varpho

może "weno" jako analityczny wykładnik trybu rozkazującego?

Feles

Mogłbyś, Kwadraciku, napisać dla porównania większe fragmenty tekstu w "tamtym" fudyniu i w hartkorze? Wink