Conlanger

Mścisław Ruthenia

Oto gramatyka języka, który tworzę dla kolegi. Na razie nie ma słownictwa.
Pierwszy zaimek (ja) ma dwa rodzaje. Jeśli osoba mówiąca to chłopak mówi Egat, zaś jeżeli to jest dziewczyna, to mówi Egof. Tak samo „ty”. Jeśli osoba do której mówię jest chłopakiem, to mówię tat, a jeśli dziewczyną to tof. On- dat, ona- dof, ono- det. Wniosek z tego jest następujący: każdy rzeczownik rodzaju męskiego ma końcówkę –at, żeńskiego –of, a nijakiego –et lub –ur. My- fin, wy- gafiw, oni- colot, one- caben

Końcówki odmiany to kolejno:
-er, -ep, -et, -ety, -etekh; -ef, -ew, -es, -el.

Żyć- lefe
Egat lefer
Tat lefep
Dat lefet
Dot lefety (czyt. Lefeti)
Det lefetekh

Fin lefetef
Gafiw lefetew
Colot lefetes
Caben lefetel

Odmiana przez przypadki.

Są III przypadki:
a) Feren odpowiada na pytania kto? Co?; wołacz; z kim? Z czym?
b) Kretef odpowiada na pytania kogo? Czego?; komu? Czemu?; o kim? O czym?
c) Ceren- kogo? Co?

Odmiana : on, ona, ono
Fer. Dat Dof Det
Kre. Dak Def Dot
Cer. Daw Dos Dys

Każda rzecz, która nie ma płci to rodzaj nijaki, czyli meble, rośliny. Nazwy gatunków są rodzaju męskiego.

Odmiana: Koń, Klacz, Szafa.
Fer. Ronat Ronof Fentet
Kre. Ronak Ronef Fentot
Cer. Ronaw Ronos Fentys

Rzeczownik odczasownikowy.

Przykłady po polsku:
Malować- malowanie
Czytać- czytanie

Czytać- rine
Czytanie- rinese
Liczba mnoga
Żeby utworzyć l.mn. należy dodać –iri

Konie- ronatiri
Szafy- fenetiri

Jeśli chcemy to odmienić przez przypadki, to robimy następującą operację:
Rzeczowniki dzielimy na trzy części: temat rzeczownika, końcówkę rodzajnikową i końcówkę liczby mnogiej.
Ronatiri przechodzi w Roniriat.

Tryby:

t. roz.:
czytać- rine
czytaj- rinor
niech czyta- d’rinor
czytajmy- rinoref
czytajcie- rinorew
niech czytają- c’rinor

t. przyp.:
czytałbym- rinyfer
byłbym- klintyfer
byłbyś- klintyfep

Tryb rozkazujący tworzymy przez zamianę końcówki –e na –or i dodawaniu przedimków lub końcówek osób.
Tryb przypuszczający tworzymy poprzez wstawienie „yf” przed końcówką odmiany.

Przymiotnik
Nie odmienia się przez osoby (ładny, ładna) ani przypadki (ładnego, ładnym).

Ładny- ksen

Przymiotniki zawsze kończą się na en.

Stopniowanie:

Ładny- ksen
Ładniejszy- feksen
Najładniejszy- ku feksem

Czasy

Cz. Przysz.

Czytać-rine
Będziesz czytał- kra rinet
Będę czytał- kra riner

Przed czasownik dodajemy kra, a sam czasownik odmieniamy przez osoby.

Cz. Przesz.

Czytać- rine

Czytałeś- alk linet
Czytałem- alk liner

Przed czasownik dodajemy alk, odmieniamy czasownik. UWAGA: W cz. Przesz. Każde „r”, które nie jest końcówką przechodzi w „l” np. riner > liner

Jak?
Ładny- ksen
Ładne- ksên (litery z daszkiem [^] czytamy dłużej)

Przedimki (?) określone i nieokreślone:
Ten- dât
Ta- dôf
To- dêt

Ci- côlot
Te- câben

Nieokreślone:

Jakiś- edat
Jakaś- edof
Jakieś- edet

Jacyś- ecolot
Jakieś- ekaben

Liczebniki:
1-koror
2-sanor
3-krefor
4-cerior
5-fenor
6-firor
7-sepor
8-ossor
9-drettor
10-kigor
0-sor
20-sanorkigo (-r odcinamy)
60-firorkigo
12-kigorsano
16-kigorfiro
100-kigom
1000-kegor
1000000-pigor

Licz. Porządkowe tworzymy zamieniając końcowe –or na –yn

w- ne
do- fa
między- fertes
po- talena
za- sa
nad- pan
pod- pon
obok- tosob/torob
z (kimś)- kel
z (jakiegoś miejsca)- kem
od- aph (czyt. af)
od… do… (czas)- as… sa…
niż- ka