Conlanger

Canis

Wziąłem się za ten język od nowa, na poważnie. Przemyślałem kilka możliwości, i zdecydowałem, że będzie on ostatecznie naturalistyczny w dużym stopniu, a nie aprioryczny jak wcześniej. Aerajski będzie sam sobie grupą w rodzinie języków indoeuropejskich, zachowując wiele śladów PIE. Do udziwnień raczej należałoby się w tym wypadku przyzwyczaić, gdyż są one charakterystyczną cechą wszystkich moich conlangów. Jedynie w razie skrajnych dziwadeł krzyczcie Very Happy

Na razie opracowuję fonetykę. Postawiłem sobie szereg pytań i postanowiłem na nie odpowiedzieć...
W PIE wszystko wskazuje na to, że były spółgłoski zwykłe i przydechowe, a k oraz g miały wersję zmiękczoną, zwykłą i labializowaną (?); przy czym przydechowe były tylko dźwięczne odpowiedniki p, t, ḱ, k i kʷ. Co z nich zrobić?
1. Myślę, że zostawię przydechy lub je rozwinę. Raczej to będzie na zasadzie bʰ -> pʰ, dʰ -> tʰ, gʰ -> kʰ. Mógłbym użyć φ, θ i χ. Te labializowane raczej nie przeżyją i zostanie z nich po prostu k, g, kʰ, chociaż można by pomyśleć w co się zmienić mogła labializacja i znowu coś udziwnić. Np. kʷ -> xʷ (które tak lubię), gʷ -> ɣʷ.
2. ḱ i cały szereg spółgłosek zmiękczonych zmienię w spółgłoski ejektywne, na zasadzie np. ḱ -> kʼ lub ḱ -> q́ -> qʼ. Byłoby to, chyba, dość oryginalne, ale są z tym dwa problemy. Sam nie wiem, czy byłaby szansa utrzymać ejektywność jeśli tylko kʼ czy qʼ takie będą, byłby problem ze znalezieniem innych takich spółgłosek. Może jeśli zdarzy się sь. Poza tym, pismem tego języka raczej będzie alfabet grecki, więc pojawia się problem zapisu (o ile ejekt. q można zapisać "ϙ" to już z zapisem sʼ będzie problem).

Tu dziwię się kilku rzeczom, np. skąd się wzięło [f] skoro w PIE go niby nie było? :c
3. Samogłoski - tu nie wiem jeszcze, na pewno zostawię iloczas. Samogłosek nosowych nie będzie. Być może wprowadzę [y] (Υυ) oraz [ə] (Ηη), nad tym jeszcze pomyślę.

Proszę o opinie i porady Very Happy

Leto Atryda

Canis

Artaxes

Leto Atryda

Prawdopodobieństwo ocenia się na podstawie tego, czy taka zmiana zaszła już w jakimkolwiek ludzkim języku.

Co powiesz na to:

kw -> kw -> kv -> kf -> f

Canis

Dzisiaj jak myślałem nad tym to mi przyszło do głowy, że może [w] -> [ʋ] -> [β] -> [φ] -> [f]. ;o Zmiana [w] w [v] czy [f], nie wiem, może jestem inny, ale wydaje mi się bardzo dziwna...
Może zrobić p -> f? Ale takie coś widziałem głównie w językach germańskich.

Leto Atryda

Kwadracik

Canis

OK. Mogę równie dobrze nie wprowadzać "f" w ogóle, dając specyficzny klimat całej sprawie, chociaż wolałbym stać bliżej Europy niż Indii. Skoro "w -> v zaszło w prasłowiańskim, niemieckim, perskim i łacinie" to chyba się do tego przyłączę.
ǵ z tego co widzę przeszło często w [z] lub [ʒ] albo zostało jako [g]. Też nie rozumiem na jakiej zasadzie (co ma ǵ do z?). W z przekształciło się chyba w słowiańskich i bałtyckich, więc w aerajskim myślałbym o [g]. Skoro zamierzam wprowadzić ejektywność ḱ -> kʼ, to kolejność zdarzeń byłaby raczej ḱ -> ḱ lub ki wymawiane z przesadnym naciskiem na k (co mogłoby zmienić [k] w [c], ale przypuśćmy, że tak się nie stało), ǵ -> g; a dopiero potem ki -> kʼ.

No to:
1. bʰ -> pʰ, dʰ -> tʰ, gʰ -> kʰ₁
2. kʷ -> v (co zrobić z gʷ i gʷʰ?)
3. ḱ -> kʼ, ǵ -> g; ǵʰ -> kʰ₂
Oprócz nich były jeszcze m, n, s, r, l, półsamogłoski y oraz w i jakieś trzy nieznane dźwięki *h₁, *h₂, *h₃. Coś się z nimi działo? Podejrzewam, że s, półsamogłoski oraz *h₁, *h₂, *h₃ miały jakieś burzliwe przejścia, m, n, r i l chyba nie zmieniały za bardzo swoich wartości fonetycznych.

Artaxes

[quote]Też nie rozumiem na jakiej zasadzie (co ma ǵ do z?)[/quote

Zmiana satemowa, kolego. Palatalizowane k, g przeszły bardzo podobną (jeśli nie taką samą) drogę rozwojową w językach bałtosłowiańskich, indoirańskich, trackicm, albańskim, a prawdopodobnie nawet w iliryjskim (choć to ostatnie nie jest wcale takie jasne) przechodząc w č (perski), š (litewski) bądź w s (słowiańskie).

EDIT:uściślając:

kj > č, š, s
gj > z, ž, dž

Canis

Faktycznie, pamiętam. Ejektywny zamysł mi się chyba nie uda o tyle, że gʼ to brednia. Choć z drugiej strony kʼ ma w sobie coś z palatalizacji, nie powiecie mi że nie :c Ale że ḱ i ǵ zmieniają się razem, to udziwniłbym dopiero robiąc dwa procesy dla każdego z nich. Wybrałbym č, ale jakoś nie mogę znaleźć żadnych przykładów (niby *ḱm̥tóm -> صد (sad), tak mówi [link widoczny dla zalogowanych])
1. bʰ -> pʰ, dʰ -> tʰ, gʰ -> kʰ
2. kʷ -> v
3. ḱ -> č, ǵ -> ?; ǵʰ -> g

Co zrobić z co zrobić z gʷ i gʷʰ? Widzę, że co język, to inaczej.

Artaxes

Canis

No, to brzmi dobrze.
1. bʰ -> pʰ, dʰ -> tʰ, gʰ -> kʰ
2. kʷ -> v, gʷ -> b, gʷʰ -> bh
3. ḱ -> ?, ǵ -> ?; ǵʰ -> g
4. m, n, r, l (zostają)
5. w (zostaje), y -> j
6. s -> ? (tu chyba będzie więcej opcji)

O co chodzi z *h₁, *h₂, *h₃?

Leto Atryda

Propozycje:
s -> š po /i u k r/ (jak w prasłowiańskim)
s -> h po /a/ (jak w perskim)

Artaxes

Ja zastosowałem w Hakarani metodę grecką:
każde s w pozycje przed samogłoską przechodzi w h:
stąd: Hakarani < Sakaronis