Conlanger

Mônsterior

Milya, rozmawiasz z człowiekiem, który swój język promuje hasłem "jeden z najwspanialszych języków na świecie" (un af arsprôuod locucentys em e'ciedust) Wink

A tak na poważnie.
Arabastia liczy sobie trochę ponad 10 mln mieszkańców. Język arbastyjski jest językiem ojczystym dla około 12 mln ludzi (emigranci w USA, mieszkańcy rejonów Hiszpanii graniczących z Arabastią itd.).
Taka na przykład Portugalia jest właściwie wielkości Arabastii, ma tyle samo mieszkańców, a po portugalsku mówi ponad 200 mln ludzi. Wszystko przez podboje Portugalii.
Arabastia nigdy takich podbojów nie prowadziła; jako jedyna z trzech sióstr (Portugalia, Hiszpania, Arabastia) nigdy w historii nie miała zamorskiego terytorium. Mało tego! Jeszcze kawałek terytorium jej odebrano! Mówię tu o Gibraltarze.
Dlatego też Arabastian cieszy każda informacja o tym, że obcokrajowcy uczą się ich języka, tym bardziej, że arbastyjski to nietypowy język indoeuropejski i nie ma żadnego bliskiego krewniaka wśród popularnych języków.

Mônsterior

Virochċus - końcówka "-áu".

Podobnie jak "-seus", końcówka "-áu", jest końcówką charakterystyczną dla arbastyjakiego virochċusa, o którym zacząłem pisać na poprzedniej stronie, z tym że jest używana raczej w wyrazach będących odpowiedzią na pytania 'kogo? czego?' niż na pytanie 'czyj?'
Po polsku powiemy:

To jest książka Pawła i To jest książka dla Pawła

W pierwszym przypadku Paweł jest właścicielem książki, w drugim dopiero ją otrzyma, ale informacji o tym udzielamy, używając tej samej końcówki dopełniacza "-a".
W arbastyjskim jest inaczej:

To jest książka Pawła - Ett es Pôlseus e'avver
To jest książka dla Pawła - Ett es e'avver tra Pôláu

To właśnie różnica pomiędzy obiema końcówkami.
Jednak "-áu" jest tożsama z "-seus" w wypadku, w którym połączenie "-seus" z głoską kończącą wyraz jest trudne w artykulacji. Chodzi tu o zestaw głosek, który teraz podaję dla przypomnienia (wyjątkiem są archaiczne zaimki dzierżawcze - patrz I strona wątku):

ċ, que, s, x, ch, chc, chċ, chs, dh, ss

Jeśli więc jakikolwiek wyraz w dessusie zakończony jest na którąkolwiek z tych głosek, bez względu na to, czy ma on w virochċusie odpowiadać na pytania 'kogo? czego?' lub 'czyj?', używamy końcówki "-áu". Na przykład:

To jest książka króla - Ett es apsavvusáu e'avver
To jest książka dla króla - Ett es e'avver tra apsavvusáu

Cechą charakterystyczną tej końcówki jest to, że zawsze jest akcentowana i bez względu na to, na którą sylabę w wyrazie padał akcent przed jej dodaniem, po jej dodaniu będzie oksytoniczny.

Połączenia "-áu" z głoskami "ċ, que, s, x, ch, chc, chċ, chs, dh, ss" i samogłoskami

ċ - ċáu
que* - chiáu
s - sáu
x - xáu
ch - cháu
chc - chcáu
chċ -chċáu
chs - chsáu
dh** - dhiáu
ss - ssáu

*zwróćcie uwagę na zmianę pisowni
** -"- na nieregularność

Z samogłoskami jest dużo trudniej:

a - aiáu
e - eiáu
i/í - iáu
o - oiáu
u - uiáu

ia - iáu
ie - ient
io - iáu
iu - iûáu

ía - íáu
íe - íent
ío - íáu
íu - íûáu

áu - anáu
ent - entáu
ô - ôiáu
ôan - onáu

PS Jeszcze co do końcówki "-seus".
Łączy się z nią bezproblemowo głoska [x] zapisywana 'c', ale postać graficzna takiego połączenia to nie 'cseus', tylko 'xeus'.

jasnysfinks

Fajnie wymyśliłeś. Trzeba jeszcze przedstawić trzeci z przypadków i teksty w dziale "Tłumaczenia"

Mônsterior

Dziękuję za komplement, ale w końcu arbastyjski to nie na darmo jeden z najwspanialszych języków świata Wink

Do przedstawienia, prócz trzeciego przypadka, został mi jeszcze ostatni element drugiego i mnóstwo innych rzeczy.
Myślę też nad opublikowaniem "Unerst Internetuod Membusar entrô Locucent Arbastian" ("Pierwszego internetowego słownika języka arbastyjskiego").

Mônsterior

Z ostatniej chwili; zdecydowałem się na zmianę pisowni akcentów. W Arabastii wchodzi w życie 1 sierpnia.
Sprawę tę powinienem uporządkować już dawno, a szczegóły przedstawię niedługo, jak tylko je dopracuję; pomysł jest w każdym razie taki, że akcent będzie się zaznaczać w pisowni, jeśli będzie padał na pierwszą lub ostatnią sylabę wyrazu, a wyraz ten będzie rozpoczynać się/kończyć na "czystą" samogłoskę, czyli taką niebędącą częścią jakiegoś wieloznaku; reguła nie dotyczy "áu" i "éu".
Czyli np. wyraz ápsavvus zapiszemy bez zmian, ale już polisión od sierpnia będziemy zapisywać po prostu polision.
Akcent nie będzie też zapisywany "w środku" wyrazów. Dotychczasowe espésiali zmieni się w espesiali, teléfono w telefono.