Conlanger

Chrups

Kapnąłem się, że to błąd od razu, tylko zapomniałem poprawić. Już uzupełniam, żeby było poprawnie XD Chociaż, jak tak patrzeć. Czemu nie? Razz

Chrups

Dobra, więc tak: alfabet języka asańskiego przeszedł radykalną zmianę, poprawki macie w pierwszym poście na str. 1. Jestem teraz przy opracowywaniu przypadków i zaimków, niedługo biorę się na poważnie za czasy. Powiem tylko, że będzie ich tak, jakby po dwa, czyli do każdego dołączę regularny i ,,chwilowy" - tak, jak angielski Continuous.
Usunąłem w alfabecie głoskę cia, zastąpiona jest przez ,,cz", tylko pod czeskim zapisem. Teraz tylko ta mała aktualizacja, jutro dam coś więcej Wink

Chrups

Utworzyłem przypadki:
Cząstki po ukośniku oznaczają, co dodajemy do słowa

Przypadki - Vamteriečan

Przypadek (cz. Mowy) – vamterié
Przypadek (jakieś zdarzenie, zbieg okoliczności) – rínoňemè

Mianownik – Nominativé

Dopełniacz – Kometivé / Am – jeżeli na końcu jest samogłoska, to zmieniamy ją na ,,o”

Posiadacz (nie wiem, jak to inaczej nazwać. Odpowiada na pytania: czyj? czyja? czyje?) – Monsevé /eah

Celownik – Dosíé / erbé – jeżeli na końcu jest samogłoska, usuwamy ją

Biernik – Esejvé / rett – jeżeli na końcu jest samogłoska to ją podwajamy. Jeżeli jej nie ma – dodajemy dwa ,,a”

Dopełniacz nie działa tak, jak w jęz. polskim, czyli imię Tomek w zdaniu ,,Bardzo lubię Tomka" nie będzie dopełnieniem lub biernikiem, lecz samym biernikiem.

słowo nie ma (kogo? czego? gdzieś) to nočmeňo.

A zatem zdanie ,,Tutaj nie ma Tomka" będzie brzmiało: Ehare nočmeňo Tomek'am.

Zastosowałem tu dlatego apostrof, bo imiona nie odmieniają się przez przypadki, tak jak zwykłe słowa i trzeba właśnie użyć tego znaku.
Słowo ,,ehare" (tutaj, tu) wymawiamy ,,ehar", gdyż ,,e" na końcu wyrazu jest nieme. Aby wymówić ,,ehare" należałoby to zapisać eharé.

Dodam tylko jako ciekawostkę, że nominé w tym moim pierwszym języku brzmi rzadko ,,rządzić", ale bardzo często ,,dominować" Wink

Słowa tak i nie w języku asańskim:

Tak – vöer
Nie – noč

i (jako spójnik) - an

Proszę o komentarze Very Happy

Chcecie jakieś przykładowe zdania z użyciem przypadków?

Ghoster

Chrups

Brak tu większego polotu. To, że na forum umieściłem dopiero podstawy języka, nie znaczy, że sam język posiada tylko podstawy. Co twoim zdaniem znaczy ,,większy polot"? Nafaszerowanie wyjątkami conlangu? Parę się tutaj znajduje, wiele słów ma inne rodzaje niż w języku polskim, np. ulica, jezdnia - r. męski, krzesło - żeński. Całkiem nowej fonetyki raczej nie wymyślę. Powiedz dokładnie o co ci chodzi (chociaż jakoś ogółem), bo teraz to nawet jakbym chciał, nic bym nie mógł zrobić.
Może po studiach moje conlangi będą znośne, na razie mam 13 lat, więc rozumiem, że wielu osobom ta ,,twórczość" wydaje się nudna Wink

A jeszcze coś:

cz i sz jest trochę inne, niż w polskim i usta układamy bardziej płasko i szeroko (coś podobnego, jak do ,,i")

H na początku i końcu wyrazu jest nieme, chyba, że na początku zapiszemy hé, a na końcu ll.

Chrups

Liczby - ravikoč

1 – oňtá
2 – testá
3 – trè
4 – quant
5 – ersím
6 – raptè
7 – vorgá
8 – sen
9 – oňtug
10 – entugeme
11 – entuňta
12 – ententa
13 – enterté
14 – entuquant
15 – entursim
16 – enturapte
17 – entuvorgá
18 – entuňtug

20 – testá-ent
30 – trè-ent
60 – raptè-ent

100 - hortt
200 - tehortt
300 - trè horttoč
400 - quant horttoč

1000 – lörmoz
2000 – testá lörmozoč

W języku asańskim występują 4 rodzaje spójnika ,,i". An to ten ,,zwykły", używany przy zwykłych słowach, zaś pozostałe trzy służą do wyrażania liczb:

i (zwykłe) - an
i (10) - avè
i (100) - es
i (1000) - vé

Tłumaczę już, co to za liczby w nawiasach. Chodzi o to, że chcąc powiedzieć 23, powiemy dwadzieścia i trzy (testá-ent avè trè). Jeżeli chcemy powiedzieć 451, powiemy czterysta i pięćdziesiąt i jeden (quant horttoč es ersím-ent avè oňtá). Chodzi więc o to, że avè piszemy po dziesiątkach, es po setkach, zaś vé po tysiącach. Po milionach, miliardach itd. piszemy już zwykłe an Smile

Jeżeli chciecie liczebniki porządkowe, to piszcie. Dodam też, że niektórym może się wydawać niejasne, dlaczego tt na końcu wyrazu i czasem w środku jest podwojone. Otóż w języku asańskim jest taka zasada, że literę ,,t" na końcu słowa podwajamy, jednak wymawiamy jako jedno ,,t". Jeżeli podczepimy do tego jakąś końcówkę (przymiotnikową, liczbę mnogą itp.) to ,,tt" już zostaje Wink

Ghoster

Nie multipostuj, proszę. xd
No ale dobrze, postaram się odpowiedzieć na twoje pytania.
Osobiście jestem zwolenników nowych, własnych, autorskich i oryginalnych tworów (też pełnych przymiotników xd), dlatego, szczerze mówiąc, przeszkadzają mi wszelkie slavlangi i takie germlangi (germlingi?), ale to tylko moje upodobanie.
Nie twierdzę, że wzorowanie się na konkretnych językach jest złe, bo nie jest (no, chyba że rżniesz na siłę, niekoniecznie słownictwo, ale centralnie kopiujesz fonetykę i np. w języku, który nic nie ma z niemieckim wspólnego, pojawiają się -er, -en, -ig i dodatkowo zapisujesz dyftongi jako -ei, nie żebym miał coś przeciwko temu, ale chyba każdy rozumie co mam na myśli). Nie chodzi mi o to, byś naszprycował to masą przypadków by wręcz zaczęło przypominać węgierski, ale każdy conlang jaki jest tworzony przez nowych użytkowników (nie tylko na tym polskim forum, na CBB także oraz na, teraz wygasłym, ZBB) wygląda... Tak samo. Nie wiem, wszystkie mają typowe cechy i słowa dla języków już istniejących, najczęściej łaciny. Przykładowo twoje an, avè, es i vé; nie wiem no, są takie niesamowicie pospolite, podobne słowa pojawiają się w każdym conlangu początkujących językotwórców.

Chrups

Zaokrąglona wersja. Nie do końca rozumiem... Chodzi ci o to, że każda ( czy tam część) samogłosek powinna mieć coś innego niż w polskim - np. inne usta do ,,e", czy o to, że powinna mieć swój odpowiednik? Np. podam przykład w polskim - a - ą, e, ę itd.? Nie wiem też za bardzo, co chciałeś wyrazić, pisząc o własnym systemie samogłoskowym.

Ghoster

Po pierwsze - jak coś, to już w polskim są pary E-Ę i O-Ą. A i tak ja bym nawet nie powiedział, że to pary samogłoskowe, bo Ą i Ę, przynajmniej w moim polskim, to nie czyste samogłoski. Chyba, że w takiej hiper-poprawności, ale wtedy to brzmi niezwykle sztucznie, szczególnie z tym -ł na końcu. A blee. xd
Zaokrąglona, czyli labializowana. Z zaokrąglonymi ustami, w polskim (podobno xd) wymawia się tak literę U. W tureckim I (i bez kropeczki, nie chce mi się szukać symbolu minuskuły) czyta się jako nasze U (trochę), ale bez zaokrąglonych ust.
Własny system samogłoskowy - chodzi mi oczywiście o własny zestaw głosek, nieinspirowany innymi językami, taki, który ma coś, czego nie mają inne języki, ewentualnie nie ma czegoś, co mają wszystkie inne. W arabskim masz w sumie jedynie trzy samogłoski ([a] [i] [u] - co prawda w zależności od staranności wypowiadane różnie), we francuskim samogłoski nosowe (w polskim mamy w sumie spółgłoski nosowe), podam ci kilka przykładów systemów samogłoskowych z losowych języków. Nie odpowiadam za wiarygodność informacji. xd

Japoński:

Widać, że nie jest zbytnio skomplikowany, podstawowy system 5 samogłosek.

Polski:

Tu masz łatwe porównanie, [ɨ] to oczywiście Y. Mamy podstawowe 5 samogłosek + jedna wyśrodkowana (taka o, żeby zapełnić lukę, bo mamy trochę bardziej rozciągnięte te głoski niż inne języki).

Turecki:

Możesz sobie porównać z polskim, turecki dzięki takim samogłoskom brzmi bardziej "tylnie" niż polski.

Ogólnie chodzi o to, by ten twój system był w jakiś tam sposób, choćby nawet szalony, uporządkowany, a nie taki "byle jaki" w stylu "walnę sobie na końcu û czytane jako <e> bo ładniej wygląda". Poczytaj trochę o IPA, naucz się symboli (to się naprawdę przydaje, przy okazji będziesz rozumiany przez innych, i nie będziesz musiał więcej używać tak zwanej tutaj "taoistycznej fonetyki" prawiąc zdania pokroju "zakrzywione Y z ustami jak to arabskiego ط"), ogarnij jak wyglądają samogłoski w innych językach i stwórz coś niepowtarzalnego. Oczywiście; jeśli to naprawdę twoje hobby, a nie pomyślałeś tylko "stworzę sobie własny język i znajdę inne zajęcie". Bo to tak nie działa. xd

Toivo

Canis

BartekChom

Ghoster

Canis