Conlanger

Zyx

Dobrze, zatem aby zainicjować oficjalną działalność tego forum, zaprezentuję pierwszy język Smile

. Oto jego dane:

Nazwa: Język ferrincki Ferrinti lingein
Data powstania: 2004/2005
Na potrzeby: sztucznego świata Yermenia jako jeden z głównych języków
Ilość mówiących w ww. świecie: ok. 240 mln ludzi jako ojczysty i dla 600 milionów jako wyuczony
Kraj pochodzenia: Ferrint

Typ języka: fleksyjny
Bazuje na: ogólnie językach indoeuropejskich, trochę czerpane z zachodnich oraz romańskich. Fragment podstawowego rdzenia wzięty z łaciny.
Odmiana czasownika: 8 czasów (3 fleksyjne, 5 analitycznych), 6 imiesłowów, 2 strony, 4 tryby, forma bezosobowa, bezokolicznik
Odmiana rzeczownika: 6 przypadków: mianownik, dopełniacz, celownik, ablatyw, wołacz; 11 wzorców deklinacji;
Odmiana przymiotnika: tylko przez liczby
Przedimki: wyłącznie określone, odmiana przez liczby
Wielkość słownika: ok. 500 słów (stan na dzieś 18.10.2005)
Zakres tematyczny słownika:
- Yermenia znajduje się na poziomie technologicznym nieco wyższym od ziemskiego, zatem istnieje słownictwo na spotykane u nas obiekty typu komputer, internet itd.
- Słownictwo typowe dla kultury yermeńskiej

Adres do gramatyki: [link widoczny dla zalogowanych]

Przykładowe zdania:

Sěn hovêt Luntrash sæ problem?
Powiedziałeś Lunterowi o problemie?

Peit estit zu trassiesh el zoverant id mai gêllemæs.
Szedłem do domu ulicą i myślałem o moich kłopotach.

Ens sæ těther ygrêsmi shâ feltres perses, anis Georg d'Saprever sal Ariani Peseyor.
W naszym teatrze gościliśmy takie osobistości, jak Georg d'Saprever czy Ariani Peseyor.

Virbi sas ĉet geněr intermiŝieh mirr dellâgazzia kompǔtěr.
Właśnie napisałem do szefa podanie o przydział komputera.

Jak zapewne niektórzy z czytelników zdążyli się już zorientować, zastosowałem tu dość nietypowe reguły pisowni. Wynikło to z tego, iż na samym początku miała być ona bardzo fonetyczna. Później ten nieco zbyt wyidealizowany obraz uległ zmianie, ale ogólna myśl pozostała. Stąd też niemal wszędzie "c" czytamy identycznie, jak polskie "c", "k" jak "k", "g" jak "g". Ostatni fragment układanki dot. wymowy jest wciąż szlifowany - chodzi tu o tzw. "regułę dyftongów", w myśl której w co drugiej sylabie występuje dyftong nawet, gdy się go nie pisze. Jeśli jest zaznaczony w piśmie, pozostałe muszą ułożeniem dopasować się do niego. Problemem jest głównie, jak traktować odmienione wyrazy albo te z jakimś przedrostkiem na początku.

Sinda

Zyx

W takim razie to oznacza, że trochę więcej jest właśnie z nich brane, niż z pozostałych IE.

pittmirg

Przeglądałem sobie pobieżnie fonologię i gramatykę ferrincką i jak na razie nie rozumiem w tej 1. dwóch rzeczy:
1) co to jest [tS`], [Z`]? Albo [ts`] albo [tS]...
2) czemu dźwięczna zębowa afrykata jest zapisywana [ds]? Wydaje mi się, że takie zbitki o mieszanej dźwięczności (i to jeszcze stanowiące 1 fonem) nie są spotykane za często (i niełatwe do wymówienia).

Zyx

1. O ile dobrze pamiętam, to jest najzwyklejszy w świecie zapis X-Sampa: /s/ - "s", /S/ - "sz", /s`/ - miękkie "sz".
2. Z tego, co wiem, tak się w X-Sampa zapisuje nasze polskie "dz" Smile

.

Kwadracik

To ta twoja X-SAMPA jakaś dziwna. :P /s`/ oznacza polskie "sz" - czyli retrofleksyjne. Polskie <dz> to /dz/, /ds/ jako afrykat o różnej dźwięczności jest niewymawialne :)

Choć też mnie zdziwiło np. /tS`/...

Tak czy siak, proponuję nieco sprawdzić i popoprawiać zanim potencjalnie będziemy coś od tego wyprowadzać ;)

Zyx

Ad. /ds/ - no faktycznie, tu jest źle.
Ad. polskiego "sz" - na pewno jest ono zapisywane w X-SAMPA jako /S/ - właśnie sprawdzałem.
Ad. /tS`/ - miało to być trochę bardziej miękkie "cz" i nie miałem żadnego pomysłu, jak to inaczej oznakować z braku symbolu - trzeba mieć na uwadze, że IPA i X-SAMPA nie są doskonałe i nie obejmują wszystkich możliwych dźwięków Smile

. W ostateczności może być też /tS/, nic się w sumie nie stanie.

Vilén · Gość

Kwadracik

BartekChom

Zdaje sie, że polskie "sz" jest apikalne - dziąseł dotyka czubek języka. Angielskie "sh" jest laminarne - dotyka powierzchnia jezyka. A prawdziwe głoski z retrofleksją są subapikalne - spód języka dotyka podniebienia.

IPA ʃ ʒ ʂ ʐ
X-SAMPA S Z s` z`

W moim słowniku polsko-niemieckim było ʃ ʒ i tego wolę się trzymać.

pittmirg

Prawda jest taka, że pod tym względem IPA (i X-SAMPA) naprawdę ssie. Wystarczy przeczytać artykuł na angielskiej wikipedii o spółgłoskach retrofleksyjnych, by zobaczyć jaka jest niezgoda między samymi językoznawcami i ile jest możliwych sposobów zapisu polskiego "sz": <ʂ>, <s̱>, <s˞> a nawet <ṣ>. Jednak, jeśli trzymać się tej definicji, że retrofleksyjne to cokolwiek postalweolarnego bez palatalizacji, to polskie "sz" się łapie. Ja lubię <ʂ> z tego powodu, że jest to jeden symbol bez diakrytyków i że wyraźnie widać różnicę z angielskim "sh". Być może najlepszym rozwiązaniem byłoby wprowadzenie jakiegoś diakrytyku subapikalności dla tych jezyków, które rzeczywiście używają takiej wymowy.

Zyx

Dobra, zostaje /S/ na "sh" i /tS/ na ĉ - niech to oznacza taki dźwięk, jaki oznacza i po kłopocie Smile

.

BartekChom

Ja wolę definiować retrofleksję jako synonim subapikalności.

A w ferrinckim można dodać _m lub _a i będzie wiadomo, o jaka wymowę chodzi.

EDIT: Wyjaśnienie _m _a na polskiej Wikipedii [link widoczny dla zalogowanych]

zavadzky

pittmirg

Mam 3 kolejne małe pytanka:
1) W sekcji fonologicznej ferrinckiego widzę, że: