Conlanger

Wiktor

Kurczę, co za radość - stworzyłem kolejne zdanie! (przy okazji wyszło, że zdanie ma budowę SVO, a przydawka jest po podmiocie...)

Nino mavole emaivaia.
Nino śpiewa mi piękne pieśni.

Nino - Nino, popularne męskie imię Mavaiów
mavole - mav- (śpiewać), -o- (łącznik, mówi o rodzaju męskim podmiotu, czyli Nina), -le (ja, tutaj: mi/mnie)
e- - przedrostek typowy dla słów w Accusativie
-maivaia - zrost powstały z 'maiv' (pieśni) i 'vaia' (piękna/piękny), znaczy dosłownie "pięknopieśń" Wink

Serpentinius · Wysłany: Nie 11:04, 11 Mar 2007 Temat postu:

Crivain proszę zacznij pisać lub tłumaczyć wiersze na mawajski. Smile

Wiktor · Wysłany: Nie 11:39, 11 Mar 2007 Temat postu:

Ło ludu! No toś mię zmotywował! Spróbuję przetłumaczyć fragment swojego opowiadania. Dzięki Very Happy

Serpentinius · Wysłany: Nie 11:36, 18 Mar 2007 Temat postu:

Jak po mawajsku jest kocham cię? Przejrzałem cały temat i nie znalazłem, a bardzo ciekawi mnie ten zwrot. Smile

Wiktor · Wysłany: Nie 13:05, 18 Mar 2007 Temat postu:

Wiktor

Tryby w mavaiskim.

Aktualnie są dwa - oznajmujący i rozkazujący.

Oznajmujący - wszystko tak samo, bez zmian. Po prostu SVO - np. Kiselole (ty czekasz [na] mnie.)

Rozkazujący - zmieniamy orzeczenie na czas przyszły i dodajemy cząstkę "un". Można ją wciepać niemal wszędzie, byleby nie od razu po orzeczeniu.

Np.
Kiseiole un. (czekaj [na] mnie)
Ki-un-seiole. (czekaj [na] mnie)
Un Kiseiole. (czekaj [na] mnie)

Zazwyczaj Mavaie nie mają zbyt wielkiego dylematu, żeby w takim zdaniu wybrać miejsce dla przybłędy "un". Wrzucają ją tam, gdzie najlepiej brzmi, przeważnie po spółgłosce albo przed samogłoską. Gramatycznie wszystkie trzy wersje są poprawne, ale najładniej brzmi ta pierwsza. Przeważnie wtedy 'e' z dopełnienia 'le' zanika, choć jest zapisywane.

Wszystko w imię gładkiej wymowy :D

Rémy

A jak się wyraża zdania, które w innych językach podchodzą pod tryb przypuszczający lub łączący?

Wiktor

Łączący przechodzi (chyba) na oznajmujący. Podaj mi przykład takowego zdania np. we francuskim, a zobaczę, jak to wyjdzie :)

Jeśli chodzi zaś o tryb przypuszczający, to:
Kiedy w języku polskim orzeczenie jest w trybie przypuszczającym, bez szerszego kontekstu niemożliwe jest określenie czasu. Inaczej jest w mavaiskim. Tam możliwe jest pozostawienie takiego czasu, jaki jest w zdaniu nam potrzebny, jednak należy wówczas zmienić szyk zdania z SVO - na VSO. Podmiot i orzeczenie zamieniają się miejscami. Wygląda to tak:
Kiselole (ty czekasz [na] mnie.)
Selokile - - ty czekałbyś [na] mnie [czas teraźniejszy].
Solokile - - ty czekałbyś [na] mnie [czas przeszły].
Seiokile - - ty czekałbyś [na] mnie [czas przyszły].

Zaznaczone tu na żółto /o/ mówi mi tylko o rodzaju podmiotu. Gdyby podmiot był rodzaju żeńskiego, miast /o/ byłoby /a/. Gdyby natomiast orzeczenie kończyło się na samogłoskę, a podmiot zaczynało na spółgłoskę (lub na odwrót), to ani /o/ ani /a/ nie byłyby potrzebne. Służą one jedynie płynności języka.

Eldarion I

Przykład łączącego? A choćby Je pense que tu aies fait plus belle langue Wink

Niestety tryb ten w mówionym francuskim już zanika. Wielka szkoda Sad

Wiktor

Eldarion I

W trybie oznajmującym mialbyś 'que tu as'. Ot, wymyślili dla utrudnienia człowiekowi życia, ale wygląda to wcale ładnie Wink

Wiktor

Niezłe, niezłe. Nie wiem, do czego służy, ale niezłe ;P

Rémy

Upraszczając, tryb łączący służy to przedstawiania subiektywnego punktu widzenia, zwątpienia, życzeń i niepewności. Wink

Wiktor

Czyli: skoro tryb przypuszczający niejako zastępuje zwrot "Być może", to tryb łączący zastępuje zwrot "Moim zdaniem/myślę/obawiam się" ? Very Happy

Czy niet?

Vilén · Gość