Conlanger

Vilén · Gość

Alfabet i fonologia:

Budowa sylaby to: [inicjał] + jądro + [koda]. Każda sylaba może przyjmować cztery tony tony: średni (1), wznoszący (2), opadający (3) oraz neutralny (0).

Inicjały:
Kod:
p [p] t [t] c [tʃ ~ tɕ] k [k]
b [b] d [d] ç [dʒ ~ dʑ] g [g]
f [f] s [s] ş [ʃ ~ ɕ] x [x]
v [v] z [z] j [ʒ ~ ʑ] ğ [ɣ]
m [m] n [n ~ ɲ]
r [r]

Jeżeli podane są dwie wymowy, drugiej używa się przed y i ü.

Jądra:
Kod:
a [a] ia [ja] ua [wa]
ä [æ] iä [jæ] uä [wæ]
i [i] ie [jɛ] ue [wɛ]
u [u] io [jɔ] uo [wɔ]
ü [y] iö [jœ] uö [wœ]

Kody:
Kod:
-i [j] -u [w] -m [m] -n [n] -ņ [ŋ] -l [l] -q [h]

Przed -u oraz -i zachodzą zmiany: i → e, u → o, ü → ö.

Zapis tonów:

Ton 1:
— W przypadku inicjałów m- n- r-: dodanie -h- do inicjału, np. riņ → rhiņ, ma → mha.
— W innych przypadkach, forma podstawowa.

Ton 2:
— W przypadku inicjałów m- n- r-: forma podstawowa.
— NViV → NVyV; NVi → NVyi, np. ciņ → cyiņ, ciän → cyän, in → yin, ian → yan, pi → pyi.
— NVuV → NVwV; NVu → NVwu, np. cuan → cwan, uņ → wuņ, şuo → şwo, cu → cwu, uen → wen.
— NVü → NVyü, np. dün → dyün, ül → yül.
— W innych przypadkach: dodanie -r- po ostatnim znaku samogłoskowym, np. cäņ → cärņ, bei → beir, va → var.

Ton 3:
— Vi → Vy, np. dai → day, suei → suey.
— Vu → Vw, np. däu → däw, gou → gow.
— W przypadku kód -m -n -ņ -l -q: podwojenie kody, np. duan → duann, äl → äll, biņ → biņņ, ruäq → ruäqq.
— W innych przypadkach: dodanie -h na koniec sylaby, np. da → dah, cu → cuh, di → dih.
— Dodatkowo, jeżeli sylaba zaczyna się na i- u- ü-: i- → yi-, iV- → yV-, u- → wu-, uV- → wV-, ü- → yü-.

Ton 0:
— Jeżeli sylaba zaczyna się na i- u- ü-: i- → yi-, iV- → yV-, u- → wu-, uV- → wV-, ü- → yü-.
— W innych przpadkach: forma podstawowa.

Uwaga: ton 0. występuje:
— W klasyfikatorach i poimkach.
— W końcówce posesywnej -yi.
— W pierwszych sylabach reduplikacji.

Jeżeli sylaba rozpoczyna się na znak samogłoskowy (a- ä- e- i- o- ö- u- ü-) i nie znajduje się na początku wyrazu ani po myślniku, zapisywany przed nią jest apostrof ’.

Dynozaur

Posesywna końcówka -yi kojarzy mi się z koreańskim (ale to tylko i wyłącznie zbieżność romanizacyjna)

A w zapisie tonów widzę inspirację Gwoyeu Romatzyhem. Nieźle.