Conlanger

laszlo

Język Śląski Smile

inne jest ł w "uojćec"
a inne w "moły"

Timpul

Vilén · Gość

Timpul

Rémy

Timpul

Akurat to nie, tu nie ma samogłoski pochylonej, por czeski malý.

Mieszko

Chodziło mi o minimalną parę, a nie o ten sam fonem w różnych miejscach Wink

Leto Atryda

Mieszko

Cyfy i znaki diakrytyczne. Przykłady pisma newenejskiego można zobaczyć w opisie wyspy w "Conworldy".

EDIT: Zapomniałem o jednym. Pionowa kreska oznacza skrót. Na przykład litery mm a po nich pionowa kreska oznaczają skrót od "minmeter", czyli milimetr. Użyłem tego w szczegółowych rysunkach mostu nad rzeką Fliwen Ekła.

Kwadracik

Vilén · Gość

Mieszko

Ktoś w temacie "nowopolski" wspomniał o [link widoczny dla zalogowanych].
Sprawdziłem swój conlang pod kątem cech średniego języka europejskiego. Części cech nie zrozumiałem do końca.

1. Określony i nieokreślony przedimek
Do wskazywania określoności służy odpowiedni zaimek określony lub nieokreślony. Nie ma osobnych przedimków.

2. Zdanie względne za rzeczownikiem połączone odmieniającym się przyimkiem
Tak, strukturę "kłe + zdanie/czasownik" stawia się za rzeczownikiem. Natomiast pójnik "kłe" nie odmienia się. Zamiast tego można przed niego postawić odpowiedni inny spójnik/rzeczownik - wyraz określający cechę, do której się odnosimy.

To znaczy tyle:
Dłaj tris nef dłel blit = Mówię o tym chłopaku.
Dłel sy blit nef kłe dłaj prok = To jest chłopak o którym mówię.

3. Konstrukcja mieć + imiesłów.
Nie występuje.

4. Ktoś, kto doświadcza czegoś, jest podmiotem w mianowniku.
Tak, chociaż nie ma tam przypadków.

5. Konstrukcja bierna: być + imiesłów
Nie występuje.

6. Strona czynna i strona zwrotna z czasownikami przechodnimi i nieprzechodnimi.
Tak, chociaż występuje "się" - słe i istnieje przedrostek de- oznaczający "spowodować", np. stej - stać, destej - postawić.

7. Zewnętrzny właściciel jest w celowniku.
Albo jest w konstrukcji "wif kłel" odpowiadającej celownikowi (dewet kłes wif kłel - uczyć coś kogoś), albo jest używany przymiotnik oznaczający własność (dłajal, dłial... - mój, twój...)

8. Zaimek przeczący nieokreślony.
Tak. Nejkłel i nejkłes.

9. Przyimek względny
Tak. Jest to den. Odpowiada polskiemu "niż" albo "od".

10. Porównania budowane jak konstrukcja względna.
Tak.

11. Zaimki muszą występować pomimo odmiany czasownika.
Nie. Zaimki muszą występować, ponieważ czasownik się nie odmienia.

12. Różnica między wskazywaniem nasilenia a zaimkiem zwotnym.
Nie dopracowałem jeszcze "wskaźnika nasilenia", w dodatku nie zrozumiałem dokładnie tej cechy.

1. Czasownik na początku w pytaniach.
Nie.

2. Stopniowanie przymiotników przez odmianę.
Przymiotniki stopniuje się przez dodanie odpowiedniego przedrostka.

3. Połączenie "A i B".
Tak. Może być coś innego?

4. Użycie narzędnika jako przypadku oznaczającego i "z kimś" i "za pomocą czegoś".
Nie. Przyimki "z" i "za pomocą" są różne: nen i usz.

5. Niezależne formy na "dwa" i "drugi".
Nie.

6. Brak rozróżnienia między posiadaniem czegoś należącego (przedmiotu) i czegoś właściwego (cechy).
Tak.

7. Brak rozróżnienia między "my" z osobą do której się mówi i "my" bez tej osoby.
Tak.

8. Brak reduplikacji.
Tak.

9. Wyróżnianie elementów wypowiedzi intonacją i porządkiem zdania.Intonacją tak, chociaż do tego można stosować specjalne przymiotniki (np. spekiwral). Porządkiem zdania nie.

10. Podmiot - orzeczenie - dopełnienie.
Tak.

11. Jeden imiesłów rzeczownikowy.
Nie. Rzeczownik z czasownika tworzy się przez słowotwórstwo używając końcówki -en, -em, -wrejem i innych.

12. Konstrukcja "ani ... ani ...".
Nie.

13.Przysłówki oznaczające czas (jeszcze, już...)
Tak.

14. Usunięcie czasu przyszłego i wstawienie perfektu.
Nieokreślone. Co mogłoby być jednym albo drugim czasem? Czas przeszły po newenejsku oznacza się tylko przedrostkiem.

Brak rozróżnienia między spółgłoskami miękkopodniebiennymi a języczkowymi.
Tak.

Tylko spółgłoski płucne.
Tak.

Co najmniej trzy wysokości samogłosek.
Tak.

Używanie głównie przyrostków
Nie. Przedrostki są ważniejsze.

Język częściowo syntetyczny.
Tak.

Typ mianownikowy, a nie ergatywny
Tak. Chociaż przypadki nie występują, kolejność wyrazów jest zgodna z zastosowaniem systemu mianownikowo-biernikowego.

Wniosek: Newenejski jest na granicy języka europejskiego.

Istnieją też cechy rzadkie dla języków europejskich:
- Występowanie głoski [ɨ]~[ɘ] (tej, co w polskim, może lekko zredukowanej).
- Słowo określające jakąś konkretną cechę może być przyimkiem lub rzeczownikiem (tłit = czas, pos = miejsce, słel = sposób).

pittmirg