Conlanger

Fauxendt

No cóż, czas na mnie. Przyznam szczerze, że jest to język nie robiony wyłącznie dla stworzenia nowego języka, ale także dla zbadania pewnych zasad składniowych rządzących językiem polskim.

*Język tworzony całkowicie od nowa, jednak zauważalne są (nikłe) wpływy języka francuskiego w wyrazach.
*Wszelkie informacje gramatyczne zawarte są w dwóch częściach wypowiedzi - konfiguratorze i modulatorze (występującym tylko w zdaniu o konstrukcji innej niż podmiot+orzeczenie). Pozwoliło to wyeliminować zaimek w funkcji podmiotu, wprowadzając jednocześnie ściśle określone zasady - zmiana jednej litery diametralnie zmienia sens całej wypowiedzi.
*W języku decydującą rolę odgrywają związki składniowe. Podstawą wypowiedzi jest dokładne oznaczenie podmiotu, orzeczenia, dopełnień i określaczy (ogólne określenie na przydawkę i okoliczniki) Nie istnieje przez to rozróżnienie na przymiotnik i przysłówek. Szyk jest niezmienny: SVO (podmiot-orzeczenie-dopełnienie bliższe-dopełnienie dalsze-określenia).
*Alfabet oparty na alfabecie łacińskim (dodano 6 samogłosek edycyjnych, x edycyjne i znak łącznika niezależego - wszystkie wpływają wyłącznie na wymowę innych głosek, same nie występują). Odczytem wyrazu rządzi kilka zasad; najogólniej rzecz mówiąc - wymowa regularna, ale nie czyta się "litera w literkę".

Alfabecik (litera komputerowa - wymowa "dla Polaka", niestety IPA nie opanowałem)

A - a
Ă - a, zmieniające brzmienie innych
B - b
C - c
D - d
E - e
Ě - e, zmieniające brzmienie innych
F - f
G - g
H - h
I - i
Ĭ - i, zmieniające brzmienie innych
J - j
K - k
L - l
M - m
N - n
O - o
Ŏ - o, zmieniające brzmienie innych
P - p
R - r, wymawiane hmm... "silnie drgająco"
S - s
T - t
U - u
Ŭ - u, zmieniające brzmienie innych
V - w, niezmieniające brzmiania innych
W - w, zmieniające brzmienie innych
X - ks, niezmieniające brzmienia innych
× - ks, zmieniające brzmienie innych
Y - y
Ў - y, zmieniające brzmienie innych
Z - z
°- łącznik niezależny, nieczytany, zmienia brzmienie innych

Niestety, dla Y i x zmieniających brzmienie nie wystarczyło czcionki. Łącznik niezależny w piśmie również jest całkowicie inaczej zaznaczany.

Jeśli chodzi o te zmiany brzmień, to oznacza to, że odpowiednia głoska (dobiera się ją według reguły) zostanie przeczytana inaczej (np. o, jak y) i/lub nie przeczyta się jej w ogóle i/lub zmieni się miejsce akcentu w wyrazie.

Właściwie codziennie coś do tego języka "jest dodawane"; śmiało mogę powiedzieć, że bardzo mnie zainteresowało jego tworzenie. Co prawda nie umywa się on do tu prezentowanych, ale do odważnych świat należy. Laughing

Jeśli chcecie, abym kontynuował temat, to bardzo proszę o pościka.

Rémy

A nie "szwarcwaldzki"? I czemu nazwa tak się kojarzy z niemieckim Czarnym Lasem? Wink

Vilén · Gość

Rémy

Vilén · Gość

Rémy

Więc o pomerański czy pomorzański? I kto tu się czepia? ^^ Razz

Fauxendt

Michale, coś w tym jest. :wink: Z wymowy niemieckiej wychodzi "c", ale jakoś to tak dziwnie wygląda.
Dlaczego taka nazwa? Hmm... chyba dlatego, że język zaczął powstawać po podróży w tamte, swoją drogą piękne, rejony. Język nie ma jednak, prócz kilkunastu zapożyczeń, z niemieckim/francuskim nic wspólnego. Postaram się dać za niedługo trochę konkretniejsze rzeczy - czasy i tworzenie prostych zdań.

Pozdrowiam!

Rémy

Omfg, tylko nie "Michale". Już to "Misiu" było lepsze. Razz

P

Czekam na słownictwo. Wink

Vilén · Gość

Rémy

Tak, możesz mnie tak nazywać. Razz

KONIEC OFFTOPU, wróćmy do języka szwardzwaldzkiego. Wink

Fauxendt

Dobra, to przechodzę do konkretów. Kilka słówek i podstawowa gramatyka. Smile

W każdym zdaniu (wypowiedź z podmiotem i orzeczeniem) musi być zawarty konfigurator. Można go nazwać rodzajnikiem. Zawarte są w nim informacje nt. czasu, osoby, trybu i rodzaju wypowiedzi.

Zbudowany jest z trzech liter, z których pierwsza jest oddzielona od dwóch ostatnich apostrofem. Jedynie przy czasie teraźniejszym pasywnym ma dwie litery, oddzielone w środku apostrofem (pierwsza wylatuje).

Pierwsza litera określa czas, w którym zdanie zostało zbudowane.

Teraźniejszy aktywny - L
Teraźniejszy pasywny - brak litery
Przeszły aktywny - C
Przeszły pasywny - Z
Przyszły aktywny - B
Przyszły pasywny - S

Druga litera określa osobę, określa podmiot.

Ja - O
Ty - A
On/Ona/Ono - E
My - I
Wy - U
Oni/One - Y

Trzecia litera określa tryb wypowiedzi. Wstawia się ją według reguły, jest ona zawsze samogłoską.

Ja - O My - I
Ty - A Wy - U
On/Ona/Ono - E Oni/One - Y

Najpierw wyszukujemy, czy podmiot jest wyrażony w liczbie pojedyńczej, czy mnogiej. Następnie:
- jeżeli chcemy tryb oznajmujący, jako trzecią literę konfiguratora wstawiamy samogłoskę leżącą na przeciw tej, w której określony jest podmiot (np. A-U, Y-E)
- jeżeli chcemy tryb rozkazujący, jako trzecią literę konfiguratora wstawiamy samogłoskę leżącą na dole po przeciwnej stronie tej, w której określony jest podmiot (np. O-U, U-E)
- jeżeli chcemy tryb przypuszczający (obowiązuje inne zastosowanie niż w języku polskim), jako trzecią literę konfiguratora wstawiamy samogłoskę leżącą na górze po przeciwnej stronie tej, w której określony jest podmiot (np. E-U, Y-A).

W ten sposób zbudujemy zdanie pojedyńcze podstawowe (podmiot + orzeczenie, ewentualnie bezpośrednie określenie podmiotu typu "Ja-piłkarz grałem").

Czysta i na pewno truuudna teoria. W praktycznych przykładach mam nadzieję, że się wyjaśni. Zastosuję czasy aktywne, aby łatwiej można było zrozumieć. Czym się różnią pasywne od aktywnych, napiszę niebawem, bo jest to jeszcze w opracowaniu.

L'oi son. - Ja jestem.
B'ey son. - On będzie.
C'au son - Ty byłeś/aś.

B'oi wird. - Ja zrobię/uczynię.
L'ay wird! - Rób/Czyń!
C'ey kercoz. - Kochał/a/o.

L'oi Tomek hanterdt. - Ja - Tomek śpiewam/ Ja, który jestem Tomkiem, śpiewam.

Powyższe konstrukcje stosuje się tylko do zdania pojedyńczego podstawowego. W konstrukcjach, gdzie występuje określenie, dochodzi modulator, który łączy się z konfiguratorem - zachodzi wymiana literek. Różnica jest jednak bardzo mała. I, co najważniejsze, żadna część zdania nie odmienia się. Jedynym wyjątkiem są końcówki przeczenia i mnogości.
Trochę tych zasad jest, ale niestety... aby pobadać składnię polską było to konieczne (szczególnie w bardziej zaawansowanych konstrukcjach).

zavadzky

To nie ma nic wspólnego z germańskimi języklami! Very Happy

(Schwarzwald brzmi niemiecko!) Cholera (do Misia-Moderatora - jak chcesz, to usuń Razz

), podoba mi się Razz

Note moderateur: A jak nie chcę, to co zrobić? Razz

Note de Seiphel: To mamy problem. Razz

Fauxendt

Trochę o czasach...

Wyróżniamy 6 czasów. Dzielimy je według relacji: przeszłe, teraźniejsze i przyszłe oraz według aktywności: aktywne i pasywne.

Powiem szczerze, że nie lubię tego czegoś w tym języku. Pisząc, trudno się koncentrować na relacjach czasowych i osobie, która nie miałaby dłuższego kontaktu z językiem, dałoby to dużo kłopotów. Z góry pragnę przeprosić za to, że użyję do wyjaśnienia kontrukcji z modulatorem (gdzie występuje określacz). Wyjaśnię ją kolejnym razem... jednak dla tego tematu nic to nie zmieni. Czas zdania będę pogrubiał.

Czasy teraźniejsze

Aktywny (L) - Gdy coś jest standardem, wykonujemy to rytunowo. W nim wyrażane są wszystkie prawa ogólne. Coś w rodzaju angielskiego Present Simple, przy czym może występować także przy czynnościach teraz wykonywanych, które są rutynowe (akurat je wykonujemy).

O'i son dol lanzynez. - Jestem ładny/a.
O'i hanterdt tol loundle. - Ja śpiewam piosenkę. (Regularnie śpiewam, a i możliwe, że akurat w tej chwili także - nie da się tego jednoznacznie ustalić)

Pasywny (-) - Gdy coś robimy wyjątkowo, nie mamy w planach "dopisania" tego do rutyny, bądź gdy coś dzieje się nagle (jednym słowem - widoczne wyjątki).

O'i tout. - Ja mam. (Np. coś, bo akurat to wypożyliśmy na jakiś czas)

Czasy przeszłe

Aktywny (C) - Gdy nie wiadomo w sposób jednoznaczy, czy określona czynność kiedyś się zakończyła.

C'ey annalizze. - On myślał. (Ale czy zakończył tok rozumowania, to już nie wiadomo)

Pasywny (Z) - Gdy wiadomo, że czynność się zakończyła.

C'ey tout tez tirfedters. - On miał tornister. (Już nie ma)

Czasy przyszłe

Aktywny (B) - Gdy nie wiemy, czy coś skończy się w przyszłości.

B'oi mat. - Będę kończyć.

Pasywny (S) - Analogicznie, gdy jesteśmy pewni, że coś się skończy.

S'oi nartattea. - Ja przytyję. ("Stanę w miejscu" Wink

)

Coś bardzo podobnego do polskich aspektów, ale trzeba pamiętać o czynnościach wyjątkowych w czasie teraźniejszym, gdzie czasami logika mówi "daj aktywny", a trzeba pasywny.
A w następnym napiszę o tych modulatorach. Very Happy