Conlanger

Hapana Mtu

To, co widnieje poniżej, nie jest może najlepszym językiem sztucznym, jaki kiedykolwiek powstał, ale był to pierwszy conlang, jaki został opublikowany na alt.conlangerze i symbolicznie umieszczam go teraz tu, aby był pierwszym, który z exodusu powróci na właściwe mu miejsce.

Miłej zabawy przy czytaniu.
-------------------------------------
Język wolski jest językiem urzędowym w Wolsce, gigantycznym, wszechświatowym imperium, ciągnącym się od morza do morza.

Wolska i jej przygraniczności: Bemowia (1), Ochotia (2), Bielania (3), Żolibużia (4), Morze Okęckie (5), Morze Praskie (6), Jezioro Mokotowskie (7).
Wolska leży na kontynencie Wawia, największym z czterech kontynentów planety Mazowia. A wszystkie kraje sąsiadujące z Wolską są jej lennikami.

Jak wypadło na mieszkańców tak wielkiego i ważnego kraju, Wolszczanie posługują się wyjątkowo logiczną, niemal esperantystyczną mową.

Głoski
a [ɒ]
e [e]
i [ɪ]
o [ɤ]
u [u ]
y [ʉ]

ą [ɒ:]
ę [ɚ:]
į [i:]
õ [ɤ:]
ų [ʋ:]
ũ [ʋ:]
ŷ [ʉ:]

b [b ]
bz [v]
c [ts]
cż [tɕ]
d [d]
dr [dz]
drż [dʑ]
f [w]
g [g]
gz [x]
j [j]
l [l]
lż [f]
m [m]
n [n]
p [p]
q [k]
qz [x]
r [ɾ]
s [s]
sż [ɕ]
t [t]
z [z]
ż [ʑ]

Rzeczownik
W liczbie pojedynczej ma trzy rodzaje - męski, żeński i nijaki. W mnogiej ma cztery - męskożywotny, żeńskopospolitoosobowy, nijakowłasny i pozostały.
To bardzo proste, wystarczy spojrzeć na przykłady:
lampa "kot" (męski, żywotny, nieosobowy, pospolity) -> lampaq (męskożywotny)
ocżqo "klamka" (męski, nieżywotny, nieosobowy, pospolity) -> ocżcża (pozostały)
Allżõs "imię męskie" (męski, żywotny, osobowy, własny) -> Allżossaq (męskożywotny)
jŷnę "pies" (żeński, żywotny, nieosobowy, pospolity) -> jŷnna (pozostały)
qųbę "listonosz" (żeński, żywotny, osobowy, pospolity) -> qųbų (żeńskopospolitoosobowy)
Dęllibzę "imię żeńskie" (żeński, żywotny, osobowy, własny) -> Dęllibza (pozostały)
Podreq "miasto w Wolsce" (żeński, nieżywotny, nieosobowy, własny) -> Podreqza (pozostały)
lędę "stół" (żeński, nieżywotny, nieosobowy, pospolity) -> ledra (pozostały)
qlopu "ściana" (nijaki, żywotny, nieosobowy, pospolity) -> qlopa (pozostały)
curu "syn" (nijaki, żywotny, osobowy, pospolity) -> cura (pozostały)
Derqu "imię niewolnicze" (nijaki, żywotny, osobowy, własny) -> Derqubzu (nijakowłasny)
Ubzu "stolica Wolski" (nijaki, nieżywotny, nieosobowy, własny) -> Ubzubzu (nijakowłasny)

Istnieje też rzadko spotykana już niestety liczba podwójna. Zasady jej tworzenia są jeszcze prostsze, gdyż znów mamy tylko trzy rodzaje, tym razem przenośnoosobowy, przenośnonieosobowy i nieprzenośny. Przykłady:
ebzo "szewc" (męski, przenośny, osobowy) -> ebzi (przenośnoosobowy)
dodeq "buty" (żeński, przenośny, nieosobowy) -> dodu (przenośnonieosobowy)
snad "król" (nijaki, nieprzenośny, osobowy) -> snadį (nieprzenośny)
qlępa "góra" (męski, nieprzenośny, nieosobowy) -> qlępį (nieprzenośny)

Przypadki
Jest ich dziewięć i są bardzo proste. Ich funkcje można nawet zwykle w przybliżeniu określić. Oczywiście jest kilka wzorów deklinacji - językoznawca wolski, Dryptaqa Mõdrusża, podaje, że jest ich 15 w liczbie pojedynczej, 21 w mnogiej i 12 w podwójnej, ale nie ma co się bać. Ponieważ z doświadczenia wiem, że długie tabele odmiany są nudne, więc opiszę tylko w zarysie funkcje przypadków.

Przypadek A - zwykle wyraża podmiot zdania nieprzechodniego (kot-A biegnie -> kot biegnie), w zwykłym zdaniu przechodnim wyraża wykonawcę (kot-A je mysz-Ą -> kot je mysz), w zdaniu przechodnim totwojowinnym* wyraża jednak obiekt czynności (jagnię-A dostrzegł jastrząb-Ą-> jastrząb dostrzegł jagnię). Występuje też po nieparzystych liczebnikach, z wyjątkiem siódemki.
Przypadek Ą - najczęściej używany dla oznaczenia obiektu w zwykłym zdaniu przechodnim i wykonawcy w zdaniu przechodnim totwojowinnym. Występuje też po przyimkach takich jak o (czymś), przeciw (czemuś), za (czymś).
Przypadek B - określa pozytywnego odbiorcę czynności w zdaniu nieprzechodnim (Kot-A uśmiechnął się Pies-B -> kot uśmiechnął się do psa). Używa się go także po przyimkach oznaczających położenie, np. w (czymś), na (czymś), obok (czegoś). W zdaniu przechodnim wyraża narzędzie (jastrząb-A pogryzł pies-Ą mikrofalówka-B -> pies pogryzł jastrzębia mikrofalówką).
Przypadek BZ - określa negatywnego odbiorcę czynności (we wszystkich zdaniach) (Bóg-pl-A odwrócili się ja-BZ -> bogowie odwrócili się ode mnie), używany też po nielicznych przyimkach, np. z (czymś), z (czegoś zrobiony) i po liczebniku siedem.
Przypadek C - określa pozytywnego odbiorcę czynności w zdaniu przechodnim (Syn-A dał kwiat-pl-Ą mama-C -> syn dał mamie kwiaty), występuje po przyimkach zbliżania, np. w (coś), na (coś), do (czegoś).
Przypadek CŻ - wyraża narzędzie w zdaniu nieprzechodnim (teletubiś-A skakał trampolina-CŻ -> teletubiś skakał z pomocą trampoliny). Używany też po ułamkach.
Przypadek D - występuje po wyrażeniach oznaczających brak, niedobór, nadmiar. Czasem występuje po przyimkach, np. z powodu (czego), celem (czego).
Przypadek DR - występuje po przyimkach oddalania, np. z (czegoś), od (czegoś) oraz po liczebnikach parzystych.
Przypadek DRŻ - wołacz o neutralnym zabarwieniu. Postawienie swojego własnego imienia w tym przypadku na początku zdania jest jedną z metod tworzenia pytania (Elmer-DRŻ kot-A zjadł mysz-Ą -> [Zdradź Elmerowi,] czy kot zjadł mysz?)
Przypadek E - wołacz o zabarwieniu emocjonalnym negatywnym.

*w j. wolskim istnieje grupa czasowników totwojowinnych, które zawierają w sobie założenie, że tak naprawdę wykonawca czynności dokonuje jej pod wpływem, z woli, za przyzwoleniem lub w wyniku nieświadomego przyzwolenia obiektu, np. jastrząb (Ą) dostrzegł jagnię (A) (bo mu najpewniej samo weszło w pole wzroku), ta dziewczyna (A) mi (Ą) się podoba (bo specjalnie jest taka ładna, żeby wywołać u mnie taki efekt).

Eldarion I

Ale mam nadzieję, że sam jesteś z Woli, że ośmielasz się korzystać ze sławy najzajebistszej dzielnicy w tym ieście? Wink

Mônsterior

Najzajebistsza jest Praga Pd.! Cool

Eldarion I

A tam, nie znasz się, w najbliższym sąsiedztwie już Pragę Płd. zjada całkiem zajebisty Wawer Razz

Mônsterior

Wawer? Proooooszę Cię Wink

Hapana Mtu

Eldarion I

Jedyny pożytek dla tego miasta z Pragi Południe jest taki, że sporo znajomych ogarnia tam zioło Razz

pittmirg

Hapana Mtu

Liczebniki w j. wolskim są niezwykle proste i przyjemne, łatwo wpadają do ucha, a liczenie po wolsku to czysta frajda.
1. jamgo (m) jamgxį (f) jamgũ
2. gzitli (po), gzitlu (pno), gzitlį (np), gzitla (xp), gzitlõf (xv)
3. qasżą (mż), qasżų (żpo), qasżõn (nw), qasża (p), qasżyt (xm), qasż (xf), qasżą (xj)
4. gxoręcą (mż), gxoręcų (żpo), gxoręcõn (nw), gxoręca (p), gxoręcżyt (xm), gxoręc (xf), gxoręcą (xj)
5. lżoqsa (t)
6. ąna (t)
7. lizą (mż), lizų (żpo), lizõn (nw), liza (p), liżyt (xm), liz (xf), lizą (xj)
8. meqxą (mż), meqxų (żpo), meqxõn (nw), meqxa (p), meqxõ (x)
9. lżŷdųf(t)
10. piq (t)

rodzaje w l. pojedynczej:
m-męski, f-żeński, n-nijaki, mż - męskożywotny
w mnogiej:
żpo - żeńskopospolitoosobowy, nw- nijakowłasny , p - pozostały
w podwójnej:
po - przenośnoosobowy, pno - przenośnonieosobowy, np - nieprzenośny
mieszane:
xm - mieszany mnogi mż+żpo, xf - mieszany mnogi żpo+p, xj - mieszany mnogi w innych przypadkach, x - mieszany mnogi ogólnie
xp - mieszany podwójny po+pno, xv - mieszany podwójny w innych przypadkach, t - wszystkie rodzaje

laszlo

Hapano Mcie (czy jaki jest wołacz od Twojego nicka). Zgodzisz się na jeszcze jedno państwo w Twoim świecie Wolski?

Vilén · Gość

Hapana Mtu

laszlo

hmm... muszę pomyśleć.

Pasuje Ytalyjá? Jako tłumaczenie od 'Włochy' Ew. stąd: [link widoczny dla zalogowanych]ł_administracyjny_Warszawy

sobie wezmę Ulrychoff

jasnysfinks

Bardzo dziwny jest ten język

Hapana Mtu