Conlanger

jacekwojciech70

Celowo pozwalam sobie na założenie nowego tematu. Serdecznie proszę o wyrozumiałość, poprzedni temat utknął bowiem na fonetyce i chyba na marginalnych sprawach zapisu jednej głoski, która w alfabecie i tak figuruje jako "w" (wkrótce postaram się przedstawić jej zapis- w porównaniu ze "zwykłym" u niezgłoskotwórczym, z "b" i"v" za pomocą programu Audacity).

Z mojego ostatniego postu można się dowiedzieć, że:

"Rzeczownik nie ma kategorii liczby! Jest on zwokalizowany na ogół w sposób następujący (yaler należy do języków alternujących): C-o-C-a-C (jeden lub wiele!), np. tohabo- nauczyciel,nauczyciele, gdzie -o jest końcówką obliquusa, arbitralnie uznanego za formę słownikową
Kolejną formą wokalizacji jest C-u-C-i-C tworzące rzeczownik grupowy, nie będący ani collectivum ani liczbą mnogą, oddający pojęcie pewnej wyodrębnionej grupy, np. lonaśo- żołnierz, żołnierze ale luniśo- oddział (lub oddziały) żołnierzy

Deklinacja:
W skład deklinacji wchodzą 4 fleksyjne przypadki, wszelkie przyimki łączą się w postpozycji z obliquusem
A. Żywotne.
Pod tę kategorię podpadają wszystkie istoty żywe (także rośliny)i byty duchowe
Ergativus -ał
Absolutivus -er
Obliquus -o
Vocativus -az
B.Nieżywotne
Należą tu także pojęcia abstrakcyjne
Ergativus -engo
Absolutivus -ita
Obliquus -age
Vocativus -u"

-Ważne jest zrozumienie, że zarówno Ergativus jak i Absolutivus mogą
się łączyć z takim samym czasownikiem np. "lonaśer mokipaf"- idzie
żołnierz... i "lonaśał mokipaf"- żołnierz kogoś/coś prowadzi.

-Wyrażenia dopełniaczowe typu " koń żołnierza" tworzymy stawiając
drugi człon w obliqusie bez przyimka (voraco lonaśo- koń żołnierza,
voraco da lonaśo- na koniu żołnierza, voraco dada lonaśo- do/w
kierunku konia żołnierza

A oto ciąg dalszy odmiany rzeczownika ( nazwy przypadków w skrótach)
Formy zaprzeczone
a. Żywotne
E.-ili
A.-aj
O.-is
V.-e

b. Nieżywotne
E.-um
A.-i
O.-ebu
V.-at

Mają stosunkowo ograniczone zastosowanie, używa się ich głównie do:
-stwierdzeń typu "to nie X!", w których nie można użyć
zaprzeczonego zaimka (np. "tohabis, lonaśo!", gdy spodziewałem się
nauczyciela a przyszedł żołnierz)
-udzielania przeczącej odpowiedzi na pytania typu "kto to zrobił?", o ile
nie odpowiadamy całym zdaniem (np. tohabaj-" nie nauczyciel!",
"właśnie nie nauczyciel!" w odpowiedzi na pytanie "mokepof dada
śaj?"- kto przyszedł/przychodzi/przyjdzie?, więcej o zdaniach i
czasownikach w jednym z kolejnych postów)
-oznaczenie braku czegoś (np. dimebu- nie ma wody, dimo "woda" jest
rzeczownikiem nieregularnym albo tohabaj- nie ma nauczyciela,
proszę zwrócić uwagę na homonimiczność wypowiedzi z poprzednimi
podpunktami, różnice odczytuje się z kontekstu)
-w wołaczu za ich pomocą sygnalizuje się bardzo niegrzecznie, że nie
zwraca się do danej osoby ("lonaśe!"- mówię do wszystkich w tym
towarzystwie z wyjątkiem żołnierza)
C.d.n.