Conlanger

Toivo · Wysłany: Śro 21:49, 26 Mar 2008 Temat postu: Khezzer tung

To mój pierwszy post na tym forum, więc niniejszym witam wszystkich Smile

.

Chciałbym wam przedstawić jeden z języków, nad którymi ostatnio pracuję - khezzer tung. Ma to być język krasnoludów do świata fantasy. W założeniu ma cechować go twarde, "ciężkie" brzmienie i bogactwo fonemów. Wzoruję się głównie na staronordyckim/islandzkim. Będę próbował pisać jego kurs, ale na razie jeszcze nie jest na tyle rozwinięty, więc przedstawiam tylko kilka ogólnych informacji.

Khezzer shtefrof - Krasnoludzki alfabet

A B C Cs D Dh E F G Gh H I J K Kh L M N O P R S Sh T Th U V Y Z Zh Å Æ Ø

Wymowa:

cs [ʧ] - jak polskie "cz"
dh [ð] - jak "th" w angielskim "the"
e - po akcentowanej sylabie [ə] (szwa) - jak w angielskim "father"
gh [ɣ] - jak polskie "ch", tylko dźwięczne
h [h] - krtaniowe, jak w angielskim "have"
i [ɨ] - jak polskie "y"
j [ʤ] - jak polskie "dż"
kh [ᵏx] - jak polskie "ch", poprzedzone bardzo słabym "k"
ng [ŋ] - jak w angielskim "doing"
o [o] - zamknięte i mocno zaokrąglone, jak w niemieckim "ohne", tylko krótkie
sh [ʃ] - jak polskie "sz"
th [θ] - jak "th" w angielskim "throw"
v [v] - jak polskie "w"
y [ʉ] - jak polskie "y", tylko zaokrąglone; jak "u" w szwedzkim "du"
zh [ʒ] - jak polskie "ż"
å [ɒ] - zaokrąglone "a"; jak "o" w angielskim "hot" albo "a" w węgierskim "hat"
æ [ɑʲ] - jak polskie "aj"
ø [ø] - w przybliżeniu jak "ö" w niemieckim "können"; dokładniej: jak "ö" w szwedzkim "för"

Reszta tak jak w polskim.

Akcent pada na ostatnią sylabę rdzenia. Samogłoska w akcentowanej sylabie jest długa, jeśli bezpośrednio po niej jest najwyżej jedna spółgłoska, nie będąca: cs, j, kh, ng. Samogłoski nieakcentowane są zawsze krótkie.

Rozważam jeszcze alternatywną pisownię: cs=č, dh=ð, gh=ɣ, kh=x, sh=š, th=þ, zh=ž, żeby za dużo "h" nie pisać - co o tym sądzicie?

A teraz najważniejsze, czyli próbka języka:

Ej vird thædh om khezzer tale. Khazzar bor vidh fæler. Hur var bradha drøngar. Hur æshkar gyldh okh fæler. Khazzar var inge storrar, avar hur var tyll shtårkar.

Tłumaczenie:

Opowiem wam o krasnoludach. Krasnoludy mieszkają w górach. One są dobrymi wojownikami. One kochają złoto i góry. Krasnoludy nie są duże, ale są bardzo silne.

Gramatyka i więcej tekstu wkrótce.

/edit: poprawiłem drobne literówki: bo->bor, shtafrof->shtefrof/

Serpentinius · Wysłany: Śro 21:57, 26 Mar 2008 Temat postu:

Witam!

Ciekawie się zapowiada. Smile

Na gramatykę będę czekać, zobaczymy na ile poważnie podszedłeś do tematu. Smile

Życzę powodzenia w pracy nad językiem.

muggler · Wysłany: Śro 22:04, 26 Mar 2008 Temat postu:

Gramatyka mi troszeczkę niemieckim pachnie, a graficznie jest podobnie do brugijskiego - i wcale nie wytykam tego jako wadę, wręcz przeciwnie... Wink

Silmethúlë · Wysłany: Śro 22:55, 26 Mar 2008 Temat postu:

Toivo · Wysłany: Śro 23:35, 26 Mar 2008 Temat postu:

Dzięki za uwagi na temat pisowni, ale na razie pozostawię starą, chociaż te romańskie "haczyki" mi się bardzo podobają (runiczne-islandzkie oczywiście też). Wolę jednak nie używać zbyt dużo dziwnych znaków, żeby nie straszyć nie-lingwistów. Bałem się z kolei, że z tyloma dwuznakami będzie nieczytelnie, ale na razie nie jest tak źle.

A oto podstawy obiecanej gramatyki:

PRZEGŁOSY

Podstawową rzeczą w języku khezzer są przegłosy. Wyróżniamy dwa rodzaje:

1. I-PRZEGŁOS
a -> e
o -> ø
u -> y
å -> æ

2. U-PRZEGŁOS
a -> å
e -> ø
i -> y

Dołączenie do słowa końcówki zawierającej "i" (oraz bardzo często "e") automatycznie powoduje i-przegłos. Tak samo u - u-przegłos.

Definicja: rzeczownik/czasownik/przymiotnik nazywamy SILNYM, jeśli jego samogłoska tematyczna podlega i-przegłosowi (czyli jest to a, o, u lub å). Pozostałe rzeczowniki/czasowniki/przymiotniki nazywamy SŁABYMI.

RZECZOWNIK

1. Liczba mnoga
Liczbę mnogą rzeczownika tworzymy dodając końcówkę -ar. Jeśli rzeczownik kończy się na pojedynczą samogłoskę, ulega ona podwojeniu (przy czym c, cs, j, gh, kh i ng nie są uznawane za pojedyncze). Podwojone dwuznaki piszemy podwajając pierwszą literę, np: ssh, tth.
Przykłady:
khaz (krasnolud) -> khazzar
elf (elf) -> elfar
csvøn (przyjaciel) -> csvønnar

Zauważmy, że podwojenie spółgłoski powoduje skrócenie samogłoski, por. [ʧvø:n] -> [ʧvøn:ɑr].

2. Przypadek zależny
W khezzer występują tylko dwa przypadki: niezależny (mianownik) i zależny (wszystko inne) - przypomina to angielską odmianę zaimków (I/me, he/him). Przypadek zależny tworzy się w następujący sposób:
- rzeczowniki silne: (i-przegłos), np. khaz -> khez, kong (król) -> køng
- rzeczowniki słabe: + -e, np. elf -> elfe, csvøn -> csvønne
W liczbie mnogiej końcówka -ar zamienia się w -er, a w przypadku rzeczowników silnych występuje również i-przegłos:
khazzar -> khezzer
elfar -> elfer
maddhar (ludzie) -> meddher

Na koniec drobny dialog:

- Vem var thått madh?
- Hann var Ian.
- Velkomm, Ian! Tal thu khezzer?
- Ho, velkomm. Vem var ther khazzar?
- Ther var megh csvønnar, Bjørn okh Shægurdh.

Tłumaczenie:

- Kim jest ten człowiek?
- To jest Ian.
- Witaj, Ian. Mówisz po krasnoludzku?
- Tak, witaj. Kim są te krasnoludy?
- To są moi przyjaciele, Bjørn i Shægurdh.

Słowniczek:
vem - kto
vare - być
thått - to (tu: ten)
madh - człowiek
hann - on
velkomm - witaj(cie)
tale - mówić
thu - ty
ho - tak
ther - one (tu: te)
megh - ja (zal.)
csvøn - przyjaciel
okh - i

(czas teraźniejszy tworzymy jak łatwo zauważyć odcinając końcowe -e od bezokolicznika; więcej o czasownikach następnym razem)

pittmirg · Wysłany: Czw 13:33, 27 Mar 2008 Temat postu:

Kolejny conlanger z fińsko brzmiącym przydomkiem (a może quenyowsko brzmiącym, nie wiem). Język dość fajny, a wspaniały w porównaniu z tym, co niektórzy tu odstawiaja/ali (nie pokazując palcem). Powiedziałbym, że dla ludzkiego języka nieposiadanie /i/ przy posiadaniu /1/ jest dość nietypowe, ale jak rozumiem nie jest to ludzka mowa.Tzn. ściśle mówiąc jest to możliwe, ale gł. w tak zwanych wertykalnych systemach samogłoskowych np. /1 @ a/, i wówczas przeważnie każdy z fonemów ma przedni i tylny alofon.

Toivo · Wysłany: Czw 14:23, 27 Mar 2008 Temat postu:

BartekChom · Wysłany: Pią 16:36, 28 Mar 2008 Temat postu:

Kwadracik · Wysłany: Pią 21:57, 28 Mar 2008 Temat postu:

Ojej... kolejny stereotypowy język krasnoludów. Razz

Super.

muggler · Wysłany: Pią 22:07, 28 Mar 2008 Temat postu:

Ale nikt nie przeczy, że on jest stereotypowy. To dość uczciwy układ, a i język dość solidny.

Toivo · Wysłany: Sob 20:06, 29 Mar 2008 Temat postu:

Przedstawiam dalszą część gramatyki. Ponieważ język nabiera kształtu i raczej nie będzie już istotnych zmian (choć jeszcze trochę poczekam, żeby "dojrzał"), niedługo uruchomię w dziale "kursy" odpowiedni kurs Wink

.

CZASOWNIK

Bezokolicznik: temat + -e

Czas teraźniejszy:
bez końcówki
np. vare -> var, shadhe - shadh, lite -> lit, vete -> vet
Nie odmienia się przez osoby:

Ej vet. - Ja wiem.
Thu vet. - Ty wiesz.
Hann vet. - On/ona wie.
Thått vet. - To wie.
Vig vet. - My wiemy.
Thig vet. - Wy wiecie.
Hur vet. - Oni (osoby) wiedzą.
Ther vet. - One (rzeczy) wiedzą.

Czas przeszły:
(u-przegłos) + -t/-ut, asymiluje -d, -dh, -th
np. vare -> vårt, shadhe -> shått, lite (patrzeć) -> lytt, vete (wiedzieć) -> vøtt
førde (robić) -> førdut (-ut dla czasowników, których temat kończy się na dwie spółgłoski)

Czasowniki nieregularne (na początek dwa):
virde (chcieć) -> vort
måste (musieć) -> must

Czas przyszły:
virde/måste + (dopełnienie bliższe) + bezokol.

(U krasnoludów chcenie czegoś jest równoznaczne z tym, że zostanie to zrobione. Jeśli jednak chcemy czegoś, ale na pewno jest to niemożliwe, użyjemy trybu przypuszczającego: "Chciałbym...". Jeśli natomiast nie chcemy czegoś, ale mimo to to zrobimy, użyjemy czasownika "måste" - musieć.)

Ej vird thæg tale om khezzer*. - Opowiem wam o krasnoludach.

Tryb rozkazujący:
- czasowniki silne - (i-przegłos): vare -> ver, shadhe -> shedh
- czasowniki słabe - -idh + dupl. spółgł.: lite - littidh, vete - vettidh

Przeczenie: inge (po dopełnieniu bliższym)

Ej vet thøtt inge. - Nie wiem tego.
Vig shått hyr inge vidh skøg. - Nie widzieliśmy ich w lesie. (skog - las)

PRZYPADEK ZALEŻNY ZAIMKÓW

Przypadek zależny zaimków jest nieregularny:
ej - megh
thu - thegh
hann - henn
thått - thøtt
vig - væg
thig - thæg
hur - hyr
ther - thær

Zaimki w przypadku zależnym są zarazem zaimkami dzierżawczymi.

LICZEBNIKI 1-10

1. enn
2. khet
3. threj
4. fyr
5. femm
6. shåc
7. shydh
8. åkht
9. nøv
10. tiz

PYTANIE OGÓLNE tworzymy przez inwersję.

Shått thig shåc elfer vidh skøg? - Czy widzieliście sześć elfów w lesie?
Ngem, thar vårt ænga threj. - Nie, tam były tylko trzy.

*Oczywiście, w pierwszym poście to zdanie ma aż dwa błędy. To właśnie ilustruje, że język jeszcze "dojrzewa".

Toivo · Wysłany: Sob 23:09, 29 Mar 2008 Temat postu:

Vilén · Gość

Toivo · Wysłany: Nie 15:18, 30 Mar 2008 Temat postu:

Ugrofińsko, ale z "niespodziankami".

Trochę stereotypowo być musi, trudno żeby język elfów był mlaszcząco-charczący, a krasnoludów - piękny i melodyjny. Świat by stanął na głowie.

Eldarion I · Wysłany: Nie 17:00, 30 Mar 2008 Temat postu:

Wcale nie trudno. Wystarczy, ze przypomnicie sobie o naszym kooperacyjnym konworldzie Razz