Conlanger

Mścisław Ruthenia

Taki tam na razie szkic. Język aprioryczny, którego części mowy nie są charakteryzowane przez końcówkę, lecz budowę.
Zatem (T-spółgłoska, a- samogłoska)
Rzeczownik: TaTa(Ta)
Czasownnik: aTaT(aT)
Przymiotnik: TaaT(aT)
Inne: a, T, aaT(aT), aTT(aT)

Fonologia
samogłoski:
[ɛ] [i], [a], [ɔ] [u]
Te dwie pierwsze pojawiają się w początkowych sylabach a dwie ostatnie w końcowych, [a] jest neutralne.
spółgłoski:
[f] [v] [x] [s] [ɫ̪] [l] [j] [ɦ] [m] [n]
(czyli tylko szczelinowe, nosowe i półotwarte)

Akcent zazwyczaj wpada na wrostek.
Jest 5 typów deklinacji, w zależności od piewszej i ostatniej samogłoski, czyli typ: "eo", "eu", "io", "iu" oraz typ neutralny zwany "a".

O gramatyce będzie później, jak już ją zrobię Wink

Canis

OOOOooo, szkic fonologii łudząco podobny do jednego z moich projektów, zwłaszcza fonotaktyka samogłosek. Podoba mie się to!

Feles

A mnie akurat wygląda to niewiarygodnie.

Mścisław Ruthenia

Miły, w sensie że normalnie, naturalnie by nie powstało?
Canis, nie publikowałeś tego nigdzie, nie? (nie chcę zostać posądzony o plagiat)

Feles

W sensie że na mój gust jest dziwaczne, mało prawdopodobne.

Canis

Plagiat, nieplagiat, ja tam i tak się tym nie przejmuję Wink

Ale nie, nie publikowałem. Najwyżej mnie oskarżą.

Milyamd: gdyby wszczepić jakiemuś ludowi ten język z zachowaniem zasady, że to jest nienaturalne, w co by po kilku pokoleniach taki język ewoluował? Jak by się samoistnie zmienił, wiedząc, że wersja wyjściowa przeczy naturalnym tendencjom?

Tzn. ewidentnie nienaturalny jest brak zwartych, co ja nie uważam szczerze mówiąc za jakąkolwiek wadę tego języka... w końcu jest aprioryczny. Wszelkie chwyty dozwolone.

Btw., naprawdę mi się ten język podoba. Czekam z niecierpliwością na resztę.

Mścisław Ruthenia

Co do reszty to mam na razie deklinację typu "eu" dla nazwy języka. Ciągle jeszcze się zastanawiam ile zrobić przypadków- 4 będą na pewno, ale dodam chyba jeszcze loc. i inst. ale tworzone inaczej.
Na razie wygląda to tak (l. poj)

nom. mɛvu
gen. mɛxavu
dat. mɛlavu
acc. mɛfavu
----
loc. mɛvuɫɔ
inst. mɛvuɦɔ

(pogrubiona sylaba jest akcentowana)
To pewnie ulegnie jeszcze setkom zmian, bo to na razie taki szkic, ale coś w tym guście na pewno będzie.

Miły, jak Ci się będzie chciało, to kiedyś możesz stworzyć "potomka" tego języka Twisted Evil

Feles

Och, to tylko subiektywna opinia, nie obiektywna. Wink

Na mój gust lepiej wyglądałoby, gdyby dopełniającymi parami były np. "e o" vs "i u" zamiast "e i" vs "o u". No i ta szczelinowość!

Canis

Mścisław Ruthenia

Feles

Harmonia samogłoskowa to inna rzecz, całkiem przeciwna Twoim fonotaktykom.

I - jeśli dobrze pamiętam, końcowe "e o" przeszły w "i u", więc to jeszcze bliższe mojemu pomysłowi. Razz

Canis

Hm, to chyba jest antyharmonia... zawsze ludzkość obiera jedną z dwóch tendencji, albo coś upodabnia na siłę, albo coś rozróżnia na siłę... ten conlang rozróżnia Razz

I mi się to podoba.

Mścisław Ruthenia

Tak sobie pomyślałem, czy by nie zrobić czegoś takiego, że czasownik ma podobny "skład" do rzeczownika o odpowiadającym znaczeniu, np:
mɛvu- język
ɛmuv- mówić,
lecz boję się, że będę w tym bardzo niekonsekwentny, więc chyba sobie odpuszczę.

I ten język będzie chyba trochę aglutynacyjny.

Mścisław Ruthenia

Zaimki mają budowę aaT
Eom- I os.
Auɫ- II os
Eaɦ- III os r. m.
Ean- III os r.ż.
Eaf- III os r.n.

Liczbę mnogą tworzy się przez "sklejanie" zaimków, np:
My (ja i ty)- Eomuɫ
My (ja i on)- Eomaɦ
Wy (ty i ona)- Auɫan
Oni (on i on)- Eaɦaɦ
Wy (ty i oni [oni bliżej nieokreślone])- Auɫaf
Forever alone- Eomom
itp.

(nawet niezłe brzmienie)
A pogrubione to akcent

Mścisław Ruthenia

Opracowałem odmianę rzeczowników.
Odmiana „Eu”
Mevu- język
Sing.-pl.
n. mevu- menavu
g. mexovu- menaxo:vu
d. melovu- menalo:vu
a. mefovu- menafo:vu

l. mevuɫ̪o- menavuɫ̪o
i. mevuɦo- menavuɦo

pogrubione akcentowane
: użyty po ipowsku

Jak widać odmienia się przez wstawienie wrostków. Jak odmieniać inne typy?
Wrostek w każdym typie "e-" zaczyna się kolejno na x, l, f.
Wrostek w każdym typie "i-" zaczyna się kolejno na v, ɫ̪, j.
Wrostek w każdym typie "-o" kończy się na "u"'
Wrostek w każdym typie "-u" kończy się na "o".
W liczbie mnogiej samogłoska wrostka robi się dłuższa, a akcent pada na wrostek determinujący l.mn "-na-"
Wrostek odmiany pojawia się przed ostatnią sylabą.
Wrostek liczby po pierwszej sylabie.
Typ neutralny "a" wygląda tak jak "e-", tylko samogłoską we wrostku jest właśnie a.
Może trochę pogmatwałem, ale da się rozkminić.

Dobrý nápad?