Conlanger

Mścisław Ruthenia

Jak dla mnie, to lepiej mi się rozumie teksty po dolnołużycku niż kaszubsku.

Leto Atryda

Podobieństwa języków nie ocenia się po względnej łatwości rozumienia, ale po cechach fonetycznych i gramatycznych.

Np. kaszubski ma wspólny z polskim przegłos e: o i e:a, zachowanie nosówek czy zamianę miękkiego "r" na "rz".

Mścisław Ruthenia

No to w takim razie chcę wiedzieć też który język z kolejnych grup najłatwiej zrozumieć Wink

Innymi słowy chodzi mi też o podobieństwo w wyrazach.

Artaxes

Dynozaur

Silmethúlë

Ze wschodniosłowiańskich - białoruski. Jest bardzo podobny do polskiego, niektóre teksty pisane łacinką można nawet wziąć za nieudolny polski z błędami...

Co do zachodnio-słowiańskich, tu jest problem - czeski i słowacki mają bardzo podobne słownictwo, więc to kryterium odpada. Natomiast w słowackim zaszła taka zmiana jak pro- -> pre (w polskim pro- -> prze - analogicznie jak u Słowaków), ale z kolei jery inaczej się rozwijały. Słowacki jest bardziej od czeskiego miękki i tutaj kolejne podobieństwo do polskiego. W słowackim /š/, /č/, /ž/ są wymawiane bardziej twardo niż w czeskim - i tutaj podobieństwo do polskiego. Ale z kolei czeski ma /ř/ - odpowiednik naszego /rz/, czeski ma przejście [O:] -> [u:] (ortograficznie: "ó" -> "ů"), czyli podobnie jak polski ([O:] -> [o] -> [u], zapisywane "ó"). I w czeskim jak w polskim rozwinęły się jery, zarówno twardy i miękki dały /e/ (z miękkim palatalizującym poprzednią spółgłoskę). W słowackim miękki jer dał /e/, twardy /o/.

Z łużyckich - bardziej podobny zapewne (choć się nie znam) dolnołużycki. Ale sądzę to tylko po tym, że tam nie zaszło /g/ -> /h/, co zaszło w górnołużyckim.

Co do południowosłowiańskich - się nie wypowiem, bo ich praktycznie nie znam, mogę jedynie strzelać, że słoweński, bo chyba najmocniej z nich zachował deklinacje i ogólnie "słowiańską" gramatykę.

bandziol20

Silmethúlë

Vilén · Gość

BartekChom

Mścisław Ruthenia

Słyszałem, że najbliższy polskiemu jest wschodni dialekt słowackiego.
Prawda to?

bandziol20

Hm... całkiem możliwe. Rolling Eyes

Główne cechy gwar wschodniosłowackich to :
1. roT-, loT- (*orT, *olT) : rokita, lokec, loňi (+)
2. e w miejsce zredukowanych *ъ, *ь w mocnej pozycji : oves, len, sen (+); chociaż czasem przytrafia się też o : orol, moch (-)
3. e w miejsce *ę : meso, devec, pec (+-)
4. brak długich samogłosek, prawo rytmiczne nie działa, akcent na przedostatniej sylabie (+)
5. ť, ď przeszło w c, dz : dzeci, dzedzina, isc, cicho
6. M. lp. r. n. (typu pole) na -o : pľeco, ľico (+-)
7. forma 1. os. lp. cz. ter. : ňesem, vedzem (bez dyftongu); forma bezokolicznika - vedzec, rozumec (+-)
Razz