Conlanger

Dynozaur

A co z "kobietą"?

Moim zdaniem słowa o tak niepewnym pochodzeniu (w dodatku pojawiającego się dopiero od XVII czy XVIII wieku) należałoby się pozbyć dla czystego bezpieczeństwa. Nawet jeżeli to od "kobyły" pochodzi (w co szczerze wątpię), to i tak mamy do czynienia z typowo francuzką końcówką -eta (-ette). To obelżywe określenie przecież wyszło od mieszczaństwa, a tam panowała moda na francuzczyznę. Szanse, że określenie "kobieta" jest rdzenne są raczej małe. Nie widzę miejsca w wysokopolskim na to słowo.

A słowiańskich określeń człowieka płci żeńskiej przecież nie brakuje.

Kwadracik

La Cobiette? Nie wiem, czy nie nadinterpretujesz na zasadzie formacji wstecznej.

Dynozaur

pittmirg

Klub alkaloidów purynowych: herbata, kawa, kakałko, czajnik - any1?

Dynozaur

Przedstawiam spis zradliwych zapożyczeń pochodzenia słowiańskiego (najczęściej czeskiego lub ruskiego), wraz z ich rodzimymi polskimi odpowiednikami (pogrubione). Praktycznie wszystkie te wyrazy spisane od Jagodzińskiego i jego spisu wyrazów zapomnianych/zmienionych. Jest za późno, bym cokolwiek sam wymyślił o tej porze. O tym, że spis jest niepełny chyba nie muszę mówić. Tak więc wszelkie dopełnienia bardzo mile widziane.

Biada (o biedzie) - bieda (najprawdopodobniej usunięcie wymiany zaszło pod wpływem słów takich, jak biedny, biedzić itp., jednak przeważnie wyrównania idą w inną stronę [to przypadki zależne wyrównują się do mianownika, nie odwrotnie], więc nie można wykluczyć możliwości, że "bieda" to rutenizm/bohemizm).
Bias (o biesie) - bies, demon itp. (podobnie jak w przypadku biedy, z tym, że tutaj rutenizm o wiele bardziej prawdopodobny)
Biórła - berło (czech.)
Brona - brama (czech.)
Brzoskiew - brzoskwinia (ta -inia jakaś podeźrzana)
Betwa/Betwina - boćwina (Jagodziński odtwarza *btew, z pniem na v-, ale to jakieś naciągane)
Cana (o cenie) - cena (możliwe wyrównanie lub rutenizm/bohemizm, jak przy biedzie)
Chełba, chełbić się - chluba, chlubić się (czech.)
Chęć - chuć (w tym znaczeniu radziłbym jednak jakiś nowotwór)
Czart - czort (obie postaci używane do dziś, ale jedynie ta z -ar- rodzima)
Drug - osławiony druch/druh (ja nie sądzę, że to ukrainizm [forma z -ch od dawna spotykana], ale dla zwykłego bezpieczeństwa można zastąpić go drugiem)
Gańba - hańba (czes.)
Gardlica - synogarlica (zapewne rutenizm, z ułacnieniem dl > l, skąd pochodzi syno- - tego nie wiem)
Gasło - hasło (czes.)
Godować - hodować (rut.)
Gołota - hołota (rut.)
Gordy - hardy (czes.)
Grabia - hrabia (czes.)
Grobia - grobla (tajemnicze niepolskie -l- wstawne)
Gulać - hulać (ukr.)
Jedzin- - jedn- (zmiana dość regularna, może ściągnięcie, może zapożyczenie [czy nie zbyt częsty wyraz, by go zapożyczać?])
Jedziniec - odyniec (rut.)
Kniądz - kniaź (czes.), forma z ks'- mogłaby pozostać w swym obecnym (wtórnym) znaczeniu
Kropia - kropla (postać niby rodzima, ale z niepolskim -l- wstawnym)
Kuropetwa - kuropatwa (ponoć rutenizm, Jagodziński odtwarza formę *kuroptew jako pierwotną, ale jest ona niezaświadczona i podeźrzana)
Lutość - litość (czes.)
Łęk - łuk (czes.)
Marda - morda (djal. lub rut.)
Mier - mir (djal. lub rut.)
Młodziec - mołojec (ukr.), bohater
Nadwrzedzić - nadwerężyć (ukrainizm/rusycyzm, śmieszny, bo z niezasadnym "ę")
Obywaciel - obywatel (czes.)
Ożeg - ożóg (prawdopodobnie ukrainizm)
Płóz - płaz (czes.)
Proca, procować - praca, pracować (czes.)
Przerębia - przerębla (znowuż tajemnicza epenteza -l-)
Sierce (sierdce? sierdźce?) - serce (czes.)
Siodło - sioło (rut.), wieś
Stroża - straż (czes.)
Śmiercielny - śmiertelny (czes.)
Trzemcha - czeremcha (rut.)
Trzep/trzop - czerep (rut.)
Trześnia - czereśnia (rut.)
Trzoda - czereda (rut.) - moim zdaniem wyraz niepotrzebny (w tym znaczeniu)
Wąpierz - wampir
Wier - wir (djal. lub rut.)
Wierzycielny - wierzytelny (czes.)
Wiesiele, wiesioły - wesele, wesoły (czes.)
Włod- - wład- (czes.)
Włostny (możliwe włosny, ułacnione) - własny (czes.)
Włóść (ja włodę, jak bóść - bodę) - władać
Ząbr - żubr (djal. lub rut. z hiperpoprawnym ż-)
Zierkać - zerkać (podeźrzane, pewnie gwarowe), od tego też Zierkadło - lustro, od "zierkać" (forma pierwotna, dziś zgwałcona do postaci "zwierciadło")
Żłób - żleb (słowacyzm? :O)

Nie wiem, co zrobić z wyrazami gwarowymi. Przedstawiają one często niepolskie zasady rozwoju. Ja tam łacno bym się ich pozbył, ale nie wiem co inni sądzą na temat zapożyczeń z djalekt.

Artaxes

Serpentinius

Dodałbym jeszcze bugaj - buhaj (czes.)

Silmethúlë

BartekChom

varpho

szczerze mówiąc, to tak daleko posunięte czystki wydają mi się trochę przesadzone... a jakieś niuanse fonetyczne w ramach jednej rodziny nigdy specjalnie mnie nie jarały. zbytnia drobiazgowość.
choć z drugiej strony, zamienienie tych wyrazów mogłoby się przyczynić do większej regularności języka, co popieram.

Vilén · Gość

Dynozaur

varpho

BartekChom