Conlanger

Serpentinius

brać -> bierze -> bierzący

Vilén · Gość

Vilén · Gość

Parę kolejnych propozycji nowych słów:

naoczniki - okulary
łagiew - butelka
rękopiecza - manicure
nogopiecza - pedicure

Dynozaur

W moim włostnosłowiu pojawiło się wielkie dziwactwo.

Używam jakiegoś zrzytniego przedrostka spo- (chyba od "z powrotem" urobionego) jako czystopolskiego zastępnika obcego re- (w złożeniach z wyrazami odziedziczonymi). W języku polskim nie ma rodzimego odpowiednika re-, w zależności od wyrazu można je zastąpić przeróżnymi przedrostkami (głównie od-, wy- it.p.), dlatego tworzenie nowotworów dla obcych wyrazów zaczynających się na re- może nastręczać (to polskie słowo?) kłopotów, bo żaden z istniejących przedrostków nie oddaje dobrze tego odłacińskiego re-.

I nie, nie poradzam (=proponuję, dziwne że wielokrotne "poradzać" nie istnieje w słownikach, wydaje się jakieś... przyrodnie) używania przedrostka spo-. Jest on zwyczajnie dziwny i nie ma przeszłości w języku polskim. Ale chyba warto powiadomić, że takie coś wynalazłem.

Feles

a można prosić jakieś przykłady użycia?

Dynozaur

np. spo(za)grać - zacząć grę od nowa.

A jeśli chodzi o nowotwory:
spodziałanie = reakcja

spitygniew

Nie wiem, czy ktoś już tu o tym pisał, ale nie chce mi się przeglądać trzydziestu stron - coś trza też zrobić ze spieprzonymi nazwami na Ziemiach Uzyskanych. Ktoś tu niedawno pisał o Łuczany -> Giżycko, wiem, że jeszcze Wolin trzeba odgermańszczyć na Wołyń*. No i Szczecin to chyba powinno być Szczytno, o ile się nie mylę. Muszę jeszcze temat zgłębić, bo strasznie mnie to ciekawi, a moim marzeniem byłoby [link widoczny dla zalogowanych].

*Nie żebym miał coś przeciwko Niemcom, po prostu jak coś robić, to konsekwentnie

BartekChom

Miodek coś pisał, że Nysa to była Nisa.

Dynozaur

O Łuczanach wspominałem ja.

A co do Wołyni - to z kolei ta postać jest zmałoruszczona. Po polsku chyba byłoby *Woliń, ale głowy nie dam.

I prawdą jest, że wiele nazw w samej Polszcze należałoby spolszczyć, i to nie tylko na Ziemiach Uzyskanych.

Łuczany/Giżycko to już sprawa przekonania, obie nazwy mają rodowód polski, jednak "Giżycko" jest umiejęcka, narzucona, nazwana od jakiegoś miejscowego młodźca, związanego ze spólnictwem lub przynajmniej wygodnego dla wyznawców tegoż przekonania.

Ponadto, są też takie dziwadła jak Ełk, który narodził się z myłki "we Łku" > "w Ełku" (powinien być to Łek - dop. Łka it.d.). Głupia myłka, odrażająca nazwa (mogliby pójść na całość i zrobić z tego Ęk). W polskim języku żaden wyraz odziedziczony nie zaczyna się na "e" i to powinna być w wysokopolskim twardo przestrzegana zasada. Dlatego jedynym słusznym wyjściem jest Łek, nie Ełk.

Ponadto, co z Elblągiem (nazwę wymyślili rzecz jasna Krzyżacy, z tego co wiem pochodzi od nazwy jakiegoś plemienia Ilfingów, czy jakoś tak)? Obca nazwa, też na "e" się zaczyna.

Ogólnie, zmiany nazw ziemiopisowych to dość drażliwa sprawa dla wielu obecnych. Wiadomo, że nie będziemy zmieniać nazw każdego plemienia, rzeki, góry czy miasta na drugim końcu świata. Jednak jeżeli istnieją stare, zapomniane nazwy z okresu prasłowiańskiego, naszym obowiązkiem jest ich przywrócenie (np. Słowianie nazywali plemiona węgro-sumskie*, żyjące na obszarze dzisiejszej Estonji Czudami, a więc Estonja = Czudź). Ponadto, należy tłómaczyć nazwy łacno przetłómaczalne (zwłaszcza jeżeli są umiejęckie, wymyślone przez najeźdźców [głównie w Nowym Świecie], np. Argentyna = Srebrzysko). Ponadto, należy usuwać z nazw obce dźwięki (F, samo H - te dźwięki nie mają prawa bytu w wysokopolskim. Bo to całkowite nieporozumienie, by język oczyszczony posiadał znaki i dźwięki służące do zapożyczeń. W takim układzie można byłoby zapisywać "ch" zawsze jako "h". Ale osobiście wolę unikać bawienia się z prawopisem, poza pisownią słoworodną. Jeśli już coś zmieniać, to cały język zapisać w cyrylicy [coby nie używać obcego obiecadła - z tego samego powodu przecież Włoszy Karpaccy** przeszli na łacinkę]). Ponadto, należy unikać obcych połączeń dźwięków i cząstek (to tyczy się też końcówek -ja w nazwach ziemiopisowych). Nie zawsze drobnostkowe, znaczeniowe spolszczenie nazwy jest możliwe, i często zwyczajnie nie ma zmysłu. Dlatego trzeba będzie ustalić jasne zasady polszczenia obcych nazw, tak aby dobrze odpowiadały wymogom naszego języka (nie miały obcych dźwięków, połączeń dźwiękowych, cząstek słowotwórczych i odmieniały się). Innemi słowy, podręcznik podług którego nazwy będą polszczone w sposób dokładnie ustalony (oczywiście, wyjątek od czasu do czasu jakiś będzie).

Ogólnie, uważam nazwy krajów za sprawę raczej krajosprawczą niż ziemiopisową, z tego powodu uważam, że nie powinniśmy mieć jakichś wielkich oporów w zmianach nazw, nawet jeżeli jest to jakieś odległe, dziwne, małe państwo. Rzeki, góry, ludy it.p. to już inna bajka.

*Tu się opierałem na staroruskiem Сѹмь (ta Sum, tej Sumi) - ale to zła porada, wybrałem ze względu na brak lepszych możliwości.
**Też zła porada, chciałem Wołochów, ale to przecież małoruskość.

Wiem, za poważnie podchodzę do sprawy. Ale to naprawdę wciągające doświadczenie.

Vilén · Gość

Apropo ostatniego zamieszania: jak nazwalibyście, jednym słowem, po czystopolsku swastykę?

I nie, prosiłbym o nie wyjeżdżanie tu ze swargą i swarzycą, bo najprawdopodobniej są to tylko wymysły współczesnych panslawistów (albo chyba nawet tylko neopogan).

Feles

"krzyż łamany"?

Dynozaur

Swastykę chcecie nazywać, a nie wiemy jeszcze nawet jak jest po wysokopolsku krzyż. Razz

Poza tym, jakbyśmy tego nie nazwali, będzie to tylko i jedynie wymysł dwudziestopierwszowiecznych czyścicieli. Razz

Vilén · Gość

Dynozaur

Feles