Conlanger

Vilén · Gość

Nitikvekan dil – zwany w skrócie Nitikvekan (dosł. „nie mający nadziei”), to kolejne nudne esperantydo, czyli przeróbka Esperanto (tak, piszę to wielką, stfu). Ponieważ mało kogo interesuje gramatyka, na dobry początek podrzucę jedynie alfabet i fonologię:

a [a] b [b] c [tʃ] d [d] e [e] g [ɡ] h [h ~ x] i [i] j [dʒ ~ ʒ] k [k] l [l] m [m] n [n] o [o] p [p] r [r] s [s] t [t] u [u] v [v ~ f] x [ʃ] y [j]

Litery f q w z występują jedynie w wyrazach obcych. Wszystkie głoski oczywiście wykazują dużą dowolność alofoniczną – np. j może być wymawiane także jako [ʒ ~ ʐ ~ ʝ ~ ʑ ~ dʒ ~ dʐ ~ ɟ ~ dʑ].

I na koniec wprowadzającego postu, mały przykładzik Nitikvakana, czyli Modlitwa Pańska:

Nivej tekleya

O Ramat emiya, siya si va mange,
da lat Viya si vitra,
da malikel Viya dori,
da tahe Viya si,
kiyel va mange, tiyel ye va dunye.
Da ti biri donip emiya cidena na emi pa tiden
ir da Vi proxi ol pap emiya na emi
siyel ye emi proxi na papodan emiya;
nin da Vi lindi emi do pistic,
pai da liridi emi de abunic.
Kas malikel, vulic ir klayo si Tiya, pa ciyo.
Tiyosi.

varpho

Vilén · Gość

varpho

Vilén · Gość

Vilén · Gość

Hapana Mtu

Vilén · Gość

Vilén · Gość

Korelatywy:

To dokładnie to samo, co w matodil, Esperanto. Tworzone są za pomocą zklejenia ze sobą przedrostków:

i- (nieokreślone), ki- (pytające), ti- (wskazujące), ci- (upowszechniające), ni- (przeczące), si- (względne)

Z przyrostkami:

-yu (osoba), -yo (rzecz), -ya (cecha), -ye (przynależność), -yel (sposób), -yom (ilość)

Mają one znaczenie dokładnie takie same znaczenie, jak ich odpowiedniki w Esperanto; poza tym, korelatywy względne si- służą do wprowadzania zdań podrzędnych określających dany wyraz.

Korelatywy wskazujące ti- są domyślnie nieokreślone, co do bliższości/dalszości; formę bliższą tworzy się przez dodanie sufiksu -ce, zaś dalszą za pomocą -de, np. tiyece „tu”, tiyede „tam”.

Korelatywy względne si- domyślnie wskazują, że we wprowadzanym przez nie zdaniu podrzędnym, określany przez nie wyraz jest podmiotem. Jeżeli w zdaniu podrzędnym określany wyraz jest dopełnieniem bliższym, do korelatywu dodaje się końcówkę -n; jeżeli określany wyraz jest dopełnieniem dalszym, dodaje się w/w końcówkę oraz odpowiedni dla danego dopełnienia przyimek.

jasnysfinks

Esperantyda są nudne!!! Gramatyka mnie interesuje, więc dobrze że podałeś.

pittmirg

Vilén · Gość

Vilén · Gość

Cóż, czas na reformę ;p.

1. Zaimki osobowe to teraz me, ve, xe; ich liczba mnoga tworzona jest za pomocą przedrostka o- (zamiast e-).
2. Usuwa się formę dzierżawczą zaimków i zastępuje formami analitycznymi, np. mar i ome „nasz dom”.
3. Przymiotniki o znaczeniu „wykonany z X” tworzone są teraz za pomocą końcówki -(o)ja, np. lartinoja „złoty (ze złota)”.
4. Tabelę korelatywów upraszcza się do przedrostków: ki- (pytające), ti- (wskazujące), ci- (upowszechniające), si- (względne); oraz końcówek: -yo (osoba/rzecz), -ya (cecha), -yu (ilość), -ye [1] (czynność). Korelatywy nieokreślone tworzone za pomocą dodania prefiksu i- do korelatywów pytających; korelatywy przeczące za pomocą a- do korelatywów upowszechniających.
5. Usuwa się formy dopełnieniowe zaimków względnych i używa zamiast nich zaimka resumptywnego re wstawionego na odpowiednie miejsce dla danego dopełnienia.
6. Usuwa się przedimek dopełnienia dalszego na, i zastępuje się go przez do bądź de, zależnie od kontekstu.

[1] W zasadzie dodanie danej rzeczy nie podchodzi pod kategorię uproszczenia, ale teraz zamiast pytać się „Co robisz?” za pomocą Vi di kiyo?, można powiedzieć po prostu Ve kiye?.

Nowa wersja Modlitwy Pańskiej:

Nivej tekleya

O Ramat i ome, siyo si va mange,
da lat i Ve si vitra,
da malikogok i Ve dori,
da tahe i Ve si,
le kiyo va mange, le tiyo ye va dunye.
Da Ve biri donip i ome cidena na ome pa tiden
ir da Ve proxi na papodan i ome;
nin da Ve lindi ome do pistic,
pai da liradi ome de abunic.
Kas malikogok, vulic ir klayo si i Ve, pa ciyo.
Tiyosi.

Gość

Kolejne zmianyyy…

1. Otóż, zmieniam nazwę języka na voladil, ponieważ poprzednia była za długa, głupia i i tak nie pasowała do fonotaktyk.
2. Dopuszczalne zbitki spółgłoskowe to <pr tr kr br dr gr pl tl kl bl dl gl> (wszędzie oprócz wygłosu), <rC lC mp mb nt nd nk ng nc nj> (tylko w środku wyrazu). Reczowniki od teraz mogą także kończyć się na -u.
3. Antonimy są teraz tworzone przez inwersję fonetyczną z zachowaniem zbitek spółgłoskowych, zamiast przez prefiks a-. Pociąga to za sobą parę zmian, np. korelatywy przeczące są wyrażane przez przedrostek ni- zamiast aci-, a słowo oznaczające mniej więcej „od” brzmi teraz od.
4. A teraz idę porządkować słownictwo, dziękujępaństwuzauwagę.

Canis

Jedno pytanko, majster.