Conlanger

Kwadracik

Oto moja przeróbka mojego dawnego projektu języka słowiańskiego - gradskiego. Nowograżny przypomina pod względem słownictwa języki zachodniosłowiańskie, ale przede wszystkim cechuje się kilkoma unikalnymi "historycznymi" odrębnościami:

- Ma tylko 4 przypadki (5 dla zaimków)
- Palatalizacja zaszła w specyficzny sposób: t d k g n przeszły w ć ž č ž ń. Miękkie l przeszło w j, w przypadku r i większości pozostałych spółgłosek palatalizacja zanikła (dg. pas - pies, drevo - drzewo).
- a jest zawsze spółgłoską epentetyczną (np. žań - dzień)
- Nie ma rozdziału na i i y
- Segmenty sć sč przeszły w ść šč, a następnie zostały uproszczone do ś š, np. miloś - miłość. Ś ma tutaj inne pochodzenie niż w języku polskim (spalatalizowane s nie ulega zmianom).
- Spalatalizowane samogłoski przechodzą w j przed niespalatalizowanymi, np. oćač w dopełniaczu i bierniku ma formę ojča.
- č przeszło w š przed innymi spółgłoskami, np. šlovek - człowiek.
- h przechodzi w g w wyrazach rodzimych i znika w popularnych zapożyczeniach, ch pozostaje zapisywane jako dwuznak*
- Formy zdrobnione mają szczególną rolę w słowotwórstwie i wiele wyrazów technicznych (np. części mowy) są tworzone w ten sposób (np. czasownik - slovko od slovo, przymiotnik - pridaško od pridat)
- Czas przeszły i liczba mnoga nie są rozróżnianie przez płeć, mimo że ten pierwszy pochodzi od podobnych form jak np. w polskim (nie od danwego słowiańskiego czasu przeszłego).
- Wiele elementów słowotwórczych i składniowych odróżnia się od innych języków słowiańskim. Słowo v (w) zastępuje forma u, np.u Polše - w Polsce, negacja jest oddzielana myślnikiem od wyrazów negatywnych (np. ńikogo-ńe) i stanowi pewną formę sufiksu (podobnie jak se, czyli "się"), w słowotwórstwie u- zastępuje z- przy formach dokonanych (ubić - zabić).

* Myślałem nad przejściem ch w k... to by było chyba nawet ciekawe. Kleb, sluk, kvitać ;)

Przykładowy tekst - "Ojcze Nasz":

Oćač naš, ktori jes u ńebu
Svetov-se meno tvoje
Prijž krajastvo tvoje
Buž voja tvoja
Jak u ńebu, no i u zeme
Chleba našego žajnego daj nam u-tego-žńu
I zapomńij nam naše vini
Jak i mi zapominami našim vinnim
I ńeprovaž nas do pokusi
Aje nas ubav od zlu

Silmethúlë

Wygląda toto ciekawie.

Powiem szcerze, że to "j" mi się nie poodba w miejscu "l", ale podobać się nie musi Razz

.

co do przejscia "ch" w "k", jestem za, faktycznie byłoby to ciekawe. Sam jakiś czas temu myślałem nad stworzeniem czegoś z ch->k ale jakoś chęci brak Razz

.

Aha, brakuje mi jeszcze rozrżónienia (czy może ono jest, tylko w poście go nie przedstawiłeś?) ź i ž, przy tych ś i š oraz ć i č.

Serpentinius

W moim słowskim również zastąpiłem ch przez k:
swoich -> svoik,
mych -> myk,
chleb -> kleb.

Kwadracik

Wiktor

Vilén · Gość

Kwadracik

W staropolskim to chyba było normalne, ale tylko przed niektórymi spółgłoskami... mamy nawet ślady, np. imię "Krzysztof" od "Christopheros".

Serpentinius

W staropolskim głównie zamieniano ch na k w słowach o pochodzeniu nie słowiańskim.

Słuchaj Kwadrat. Planujesz tworzyć ten język dalej? Masz dobre pomysły co do niego.

Kwadracik

Na razie go zostawiłem Wink

Może jeszcze kiedyś to niego wrócę.

Czytaj: Raczej nie Wink