Conlanger

Silmethúlë

No więc zacząłem tworzyć język dość specyficzny...

Zacznę od tej straaaaaasznie długiej nazwy Razz

A więc nazwa pelillevladelrladennevalivarynne znaczy po prostu mowa leśnego ludu
pelillev - mowa
ladelrladenne - leśnego, dopełniacz od przymiotnika ladelrladen (leśny), utworzonego od rzeczownika ladelrlad - las
valivarynne - ludu dopełniacz rzeczownika lud, grupa istot rozumnych - valivaryn, który z kolei jest archaiczną formą l. mnogiej rzeczownika valivar - istota rozumna (człowiek, elf, krasnolud itd. itd.)
Dalej język ten będę w skrócie nazywał ladelrladen, czyli leśny.

Jedyne dopuszczalne zbitki spółgłosek to: 1. spółgłoska - 2. spółgłoska - 1. spółgłoska, oraz podwojenie jednej spółgłoski, co robi nieco trudną wymowę... Poza tym wyraz nie może zaczynać się i kończyć zbitką kilku spółgłosek lub samogłosek (poza pewnymi jednosylabowymi wyjątkami takimi jak ia - i, też.

Jest siedem przypadków: mianownik (nominativus), dopełniacz (genetivus), biernik (accusativus), narzędnik I (sociativus/comitativus), narzędnik II (instrumentalis), miejscownik (localivus/prepositionalis), wołacz (vocativus).

Przykładowa deklinacja:
N niuviol - abażur
G niuvielle - abażura
Acc niuviolor - abażur
Soc/Com niyviel - z abażurem
I niuviellem - abażurem
Loc/Pre niuviaellim - abażurze
V niuviollel - abażurze

Są trzy rodzaje: męskoosobowy, żeńskoosobowy, nieosobowy.

Rzeczowniki r. męskoosobowego i nieosobowego kończą się spółgłoską (przy czym rzeczowniki nieoosobowe, żywotnie oznaczające istoty płci żeńskiej kończą się na -ief), a rzeczowniki r. żeńskoosobowego kończą się samogłoską, najczęściej jest to -e.

Czas narazie tylko teraźniejszy.

Bezokoliczniki kończą się na -i, które jest zamieniane na końcówki osobowe.

Przykładowa odmiana przez osoby i liczby:
bezokolicznik - syûi - wysyłać, dawać

l. poj.
os. I syûa
os. II syûar
os. III syûav

l. mn.
os. I syûe
os. II syûer
os. III syûev

forma bezosobowa (używana, gdy w zdaniu występuje oddzielny podmiot, form osobowych używa się jedynie w zdaniach z podmiotem domyślnym)
syûiv

Opracowałem tryb rozkazujący l. poj. i mn. dla 2. i 3. osoby

tryb rozkazujący l. poj.
os. II syûana
os. III syûava

l. mn.
os. II syûena
os. III syûeva

Imiesłów czynny tworzy się poprzez dodanie do rdzenia czasownika końcówki -en (r. męskoosobowy i nieosobowy) lub -ene (żeńskoosobowy)

syûen - wysyłający, dawający / wysyłające, dawające
syûene - wysyłająca, dawająca

Szyk zdania:
orzeczenie - dopełnienie - podmiot

To narazie tyle, później być może napiszę więcej. Większość materiałów o ladelrladen jest w formie zrozumiałych jedynie dla mnie notatek, i nie chce mi się ich tlumaczyć na zrozumiały dla ogółu język Razz

Silmethúlë

Krótki opis wymowy, może nawet kiedyś nastąpi opis z X-SAMPĄ, póki co mi się nie chce. Póki co te zasady nie są do końca pewne, mogą ulec zmianie Razz

a - jak w polskim
e - jak w polskim
o - jak w polskim
i - jak w polskim, może być zgłoskotwórcze jak i niezgłoskotwórcze
y - mniej więcej jak w sindarinie, jak niemieckie ü
u - jak w polskim, samogłoska, zawsze zgłoskotwórcze, nie tworzy dyftongow
û - jak polskie ł, półsamogłoska, niezgłoskotwórcza, ale w budowie sylab nietraktowana ani jako samogloska, ani spółgłoska.

Samogłoski ze znakiem akcentu są samogłoskami długimi.

Większość spółgłosek jak w polskim, różnice:
c - wymawiane jest jak k, chyba że stoi przed e, lub i, kiedy czytane jest jak polskie c.
h - wymawiane jest jak staropolskie dźwięczne h

Jak już pisałem ta wymowa jeszcze nie jest pewna, przede wszystkm wymowa spółgłosek.

muggler

Wygląda ciekawie... tak coś w rodzaju połączenia języka ugrofińskiego z językami tolkienowskimi. Czy pojawią się jakieś tabele odmiany?

Silmethúlë

W sumie całe tworzenie to jest dopisanie jakiegoś zdania gdy nagle mnie olśni do zapisków porozrzucanych po pokoju... Więc dodaję coś kiedy chcę, i to co jest tutaj zaprezentowane powstawało ok. miesiąca Razz

Tym bardziej, że nie mam żadnego opisu rozwoju języka, a to co kłębi mi się w głowie jest strasznie niepoukładane... doszedłem sobie do wniosku, że takie zmiany fonetyczne jakie m. in. widać w przykładowej deklinacji będą ciekawe, ale nie do końca wiem jak je historycznie uwarunkować Razz

I zanim będę robił jakieś tabele, dokładniejsze opisy itd. minie trochę czasu... będę musiał poczytać rochę o kilku innych językach, by ułożyć sobie wszystko to, co występuje w moim, by móc go zrozumieć Wink

Na początku mialem zamiar stworzyć mieszankę alternacji, fleksji, aglutynacji + mutacji, a mieszanka ta tworzy mi niezłą układankę Razz

EDIT Ehh, tak wcześnie jest a ja robię masę literufek i gubię słowa... powinienem chyba odpocząć... Razz

Mam też dziwne wrażenie, że miejscami bredzę...

Silmethúlë

Dokopałem się dzisiaj do starych notatek dotyczących tego języka. Uznałem go za projekt nieudany (wolałbym mieć inną nieco deklinację itd... ale nie chce mi się wszystkiego zmieniać Razz

). Być może więc niedługo zabiorę się za faktyczne tworzenie czegoś sensownego na podstawie tego co mam o Ladelrladenie. Póki co publikuję część informacji odkopanych w notatkach Wink

.

Czasy:
przeszłe:
zaprzeszły, przeszły dokonany, przeszły niedokonany
przyszłe:
zaprzyszły, przyszły dokonany, przyszły niedokonany
teraźniejszy.

Tworzenie czasów
przeszłe
Czas zaprzeszły tworzony (dla wszystkich rodzajów) jest w następujący sposób:
czasownik + "-álled-" + końcówka osobowa (syûálledav - (opowiedziałem, że) on wysyłał...)

Czas przeszły dokonany:
rodzaj męskoosobowy:
czasownik + "-avál-" + końcówka osobowa (syûaválav - on wysłał...)

rodzaj żeńskoosobowy:
czasownik + "-evál-" + końcówka osobowa (syûeválav - ona wysłała...)

rodzaj nieosobowy:
czasownik + "-ovál-" + końcówka osobowa (syûoválav - ono wysłało...)

Czas przeszły niedokonany (dla wszystkich rodzajów):
czasownik + "-al-" + końcówka osobowa (syûalav - on wysyłał...)

przyszłe
Czas zaprzyszły tworzony (dla wszystkich rodzajów) jest w następujący sposób:
czasownik + "-ûílled-" + końcówka osobowa (syûílledav (syû + ûílledav) - (opowiem, że) on będzie wysyłał...)

Czas przyszły dokonany:
rodzaj męskoosobowy:
czasownik + "-aûíl-" + końcówka osobowa (syûaûílav - on wyśle...)

rodzaj żeńskoosobowy:
czasownik + "-eûíl-" + końcówka osobowa (syûeûílav - ona wyśle...)

rodzaj nieosobowy:
czasownik + "-oûíl-" + końcówka osobowa (syûoûílav - ono wyśle...)

Czas przyszły niedokonany (dla wszystkich rodzajów):
czasownik + "-ûil-" + końcówka osobowa (syûilav - on będzie wysyłał...)

czas teraźniejszy: opisany w postach wyżej Wink

.

Dodatkowo, chociaż w mowie potocznej się tego nie stosuje i spotkać można to bardzo rzadko, możliwe jest nadania czasowi zaprzeszłemu aspektu dokonanego poprzez "wciśnięcie" między czasownik a "-álled-" "-av-", "-ev-" lub "-ov-", tworząc "-Xválled-". Czasownik brzmiałby wtedy: syûaválled. Jednak stosujący to musi być naprawdę zdesperowany i baaaardzo chcieć dokladnie opisać aspekt w zaprzeszłym. W zaprzyszłym możliwe jest to samo, tyle że zamiast dorzucać "-av-" dorzuca się samo "-a-" etc.

Silmethúlë

W związku z opisem czasów pojawiło się tez kilka wrostków, ktore w sumie są identyczne z rdzeniami i rzeczownikami o podobnym znmaczeniu.

rzecz:
al (√AL) - przeszłość
ûil (√ÛIL) - przyszłość
ed (√ED) - bardziej, dalej

w przypadku wrostków, przyrostków, przedrostków... można je wzmocnić poprzez wydłużenie samogłoski rdzenia, co wykorzystuje się przy tworzeniu czasów dokonanych i zaprz-. Również w przypadku stopniowania przymiotników (i tu znów korzysta się z "-ed-"):

st. równy: przymiotnik + końcówka rodzaju (desuden - dzielny)
st. wyższy: przymiotnik + -ed- + końcówka rodzaju (desudeden - dzielniejszy)
st. najwyższy: przymiotnik + -éd- + końcówka rodzaju (desudéden - najdzielniejszy).