Conlanger

Mścisław Ruthenia

A jakie "ł" wymawiają połabianie?
U, Ł (aktorskie, kresowe), czy L?

muggler

Możemy przypuszczać, że twarde "l" było to "ł" sceniczne, odrzcuając "u" - w niemieckich zapisach mamy wyraźnie znak <l>:
dwarneitz jang tepplüh = dvarnaica ją teplu (w izbie jest ciepło, [dvar'na͡it͡sə jã tɛ'pɫy])

Można też wnioskować, że istniało miękkie "l", takie jak nasze "l" - niemieckie zapisy prawią:
nidíglia = nidélia (niedziela, [ni'dɛlə])

Zapewne pod wpływem niemieckiego kontrast [ɫ]/[l] mógł być dość osłabiony.

Dynozaur

Zastanawia mnie, jak wyglądała autentyczna ortografia połabska, kiedy jeszcze żył. Co źródło, to inny zapis. Czy faktycznie połabski miał kreski od oznaczenia miękkości nad każdą literą? Czy faktycznie zapisywał spalatalizowane "k" i "g" jako <ť> i <ď> (co jest, moim zdaniem, zapisem RAŻĄCO nieetymologicznym) Czy faktycznie używał <x> do zapisu głoski [x] (jak współczesne transkrypcje akademickie... Przypadek?). Ach, tyle pytań...

Ogólnie, bardzo ciekawi mnie połabski. Żal mi tego języka, że wymarł, bo wydawał się ładny, a przy tym taki bliski polskiemu. Cóż... Należy się cieszyć, że ktoś się zajął rekonstrukcją tego języka. Zostaje pytanie - czy nie jest ona zbyt "twórcza"? Nie widzę w znanych mi źródłach o połabskim żadnego śladu nosowego u i kilku innych rzeczy zawartych w tej rekonstrukcji. Czy można jej zatem wierzyć?

muggler

bandziol20

Draŭz Büg !
muggler, masz może jakieś źródła, co dokładnie Trubiecki pisał o połabskim, chodzi mi zwłaszcza o opozycję ě : ə, albo o jakichś innych prawach;
(btw: czy masz całościowe wydanie słownika połabskiego ? )

muggler

Duber dån, bedrauk!

bandziol20

Ech... Wkurza mnie to, że w bibliotece mam dostęp tylko do zeszytu 1 (A - D’üzd) i 4 (Perět-Ŕott’e) ze Słownika etymologicznego Lehra-Spławińskiego i Polańskiego, a komentarzy gramatycznych w nich jak na lekarstwo. Mad

bandziol20

Znalazłem na rosyjskiej wikipedii trochę o połabskim :
[link widoczny dla zalogowanych]