Conlanger

pittmirg

Możecie tu powiedzieć coś o waszych ulubionych albo niezwykłych właściwościach waszych języków, z których jesteście dumni.

---------------------------------------------------------------------------------------------

A propos isuhuwumu, dosyć lubię m.in. semantykę kolorów, system prefiksów "klasowych" na rzeczownikach, przymiotnikach i czasownikach (zresztą mających specjalne formy w zdaniach przeczących). Ponadto, jest to chyba w tym momencie mój conlang z najkompletniej rozwiniętą fonologią. Inną interesującą właściwością jest brak typowych zaimków 3 osoby.

Do dwiŋu już od paru miesięcy nie zaglądałem, ale ma ciekawą fonologię inspirowaną częściowo kaukaskimi, nie do końca dopracowaną jak dotąd; zawiły system mutacji początkowych spółgłosek, które to mutacje oznaczają m.in. przypadek. Dodatkowo, występują specjalne formy zaimków dla zdań pytających typu tak/nie (coś jak w polskim specjalne zaimki wystepujące w zdaniach przeczących). BTW, dwiŋ ma być językiem aktywnym. I jeszcze przypominałem sobie, że liczba mnoga jest zaznaczana tylko na rzeczownikach, które są specyficzne (w polskim specyficzność jest opcjonalnie zaznaczana np. za pomocą słowa pewien).

Timpul

A ja lubię pisownię guno tralalalala i dzięki wam odzyskałem radośc życia Wink

Maxz

Qento:

Canis

Ahtialański:
- całkiem ładnie zrobiony
- bardzo stary alfabet (jeśli chodzi o moment powstania, czyli gdy miałem ok. 5-6 lat)
- własne znaki ideograficzne, współpracujące z alfabetem
- fajna, ciekawa fonetyka, dużo samogłosek jotowanych i jotowanych odwrotnie, charczące h i mlaski
- ściśle dostosowany język do conworldu, istnieją zapisane w nim teksty, długa tradycja, język ahtialański archaiczny, średni, "poresetowy", tradycja przekształcenia pisma
- śmiertelnie niebezpieczny dla fanów języków ASCII romahaos, uzbrojony w diakrytyki po zęby, właściwie nie posiadający znaków, które by nie były diakrytykami, w przypadku tego pisma należy rozważyć definicję słów "znak diakrytyczny"

Amulti
- pisownia przypominająca nieco połączenie run i dewanagari
- innowacyjny sposób wymowy, dominują głoski wdechowe, wpływ takiego języka na kulturę i mentalność

Akiyng
- niesamowity język, którym można pisać we wszystkich językach świata, łącznie z chińskimi hanzi
- przypomina języki wschodu, szczególnie koreański, chiński i wietnamski
- lawina diakrytyków w alfabecie łacińskim, obsługa tonów, itp.
- krótkie słowa, umożliwiające komunikację i skracające czas pisania

Aerajski
- powinien ze wszystkich moich conlangów cieszyć się największym poważaniem wśród innych Wink

- nie jest zbyt trudny, używa zmiksowanych słów ze wszystkich języków indoeuropejskich
- alfabet grecki, ale z tym, co tygryski lubią najbardziej: znaki diakrytyczne (przydech, itp.) oraz znaki koptyjskie
- duże możliwości tworzenia

Luntrus

mikiapole3

W kencyrlskim: połączenie dwóch czasowników za pomocą słowa ej oraz cofnięcie czasu drugiego względem pierwszego.

Mogę być: Ja mojo ej behajon.

Jan van Steenbergen

Maxz

Kwadracik

Logsan:

Zacznijmy od tego, że to język logiczny, więc wyrażanie niektórych rzeczy jest niesamowicie "inne" w stosunku do powszechnie akceptowanych sposobów...

Ogromna płynność w przechodzeniu w różne części mowy i ich regularne wyprowadzanie - większość konstrukcji w stylu "jest człowiekiem" czy "to mięso wielbłąda" można wyrazić czasownikiem.

Veltang:

Dzięki ogromowi prefiksów, sufiksów i jednego infiksu, połączonemu z w większośći jednosylabowymi rdzeniami, można stworzyć całą masę skomplikowanych semantycznie morflogicznie złożonych słów, które wcale nie brzmią szczególnie przerażająco.

Ładne, ciekawe i regularne zasady asymilacji akcentowania, po części inspirowane sanskrytem.

Z drugiej strony, jedna rzecz której nie lubię: Głównie przez to, że część veltangu wyprowadziłem z projektu IAL-u, zasady fonotaktyczne są absolutnie skopane i za bardzo nie wiem, co z tym zrobić. Smile

Nissajski:

Interfiks -i- przypominający nieco polskie -o- przy aglutynacji, tj. stosowany pomiędzy dwoma rdzeniami w złożeniach. Jest też drugi interfiks -s-, stosowany podobnie i wyrażający posiadanie.

Ciekawa odmiana czasowników, mocno aglutynatywna i zawierająca tryb przeczący i pytający.

Waranga:

Egzotyczna fonologia, pozbawiona dźwięczności (zarówno w spółgłoskach jak i samogłoskach) czy spółgłosek zwartych.

Zróżnicowanie zaimków trzeciej osoby na: 1. istoty żywe, 2. osoby zmarłe lub koncepcje abstrakcyjne, 3. przedmioty nieożywione, 4. osoby objawione, 5. formę grzecznościową.

Stosowanie zaimków jako rodzajników dla wyrażenia stopnia grzeczności lub nadania tytułu.

Zyx · Wysłany: Wto 18:49, 25 Mar 2008 Temat postu:

Ferrincki:
- Język fleksyjny w całej okazałości Smile

.
- System przyimków.
- Wzory deklinacyjne i koniugacyjne.
- Czas przedprzyszły Very Happy

Toivo

pittmirg

Eee, no tak. W niektórych językach może występować też ubezdźwięcznienie samogłosek np. między spółgłoskami bezdźwięcznymi albo w wygłosie (iirc coś takiego dzieje się w japońskim, przez co europejskiemu uchu wydaje się czasem, że wyraz w japońskim może się kończyć na spółgłoskę albo mieć zbitki spółgłosek). Ale język Kwadrata jest obcy, więc to "inna inkszość" jak mawia moja babcia.

Toivo

No ale właśnie: co innego jakieś pojedyncze ubezdźwięcznienie, a co innego jak samogłoski są wszystkie bezdźwięczne - a tak zrozumiałem Kwadrata. A to jak na mój gust nie będzie nic słychać - tzn. będzie szept po prostu. Chyba że źle zrozumiałem i nie wszystkie są bezdźwięczne.

Kwadracik

laszlo

# Brak Przypadków
# To, że jest to mój pierwszy konlang