Conlanger

spitygniew

Trafiłem z przedstawieniem tego języka jak kulą w płot, bo teraz nikogo nie interesuje nic oprócz aukslangów. Dlatego oficjalnie ogłaszam, ze zachodnołużycki też jest takowym - albowiem w roku 1831 jeden z użytkowników tego języka, Paul Zamechowy, wpadł jako pierwsza osoba na świecie* na stworzenie języka, którym wszyscy będę się mogli porozumiewać bez przeszkód. Niestety, jedynym językiem jaki potrafił poza swym rodzimym był niemiecki, a jako zawzięty germanofob nie chciał, by jego język w jakikolwiek sposób go przypominał, takze jego pomocny jozëk to praktycznie zachodniołużycki bez germanizmów. Niestety, jego projekt poszedł w zapomnienie i został odkryty dopiero kilka lat temu. No nieważne, właśąciwie napisałem tego posta, by pochwalić się [link widoczny dla zalogowanych], który właśnie zaczynam wrzucać. Wszelkie komentarze i pytania, te o etymologie też, mile widziane.

* Hildegarda z Bingen się nie liczy, bo była kobietą, zakonnicą... i w ogóle kobietą, no

pittmirg

Czemu nie "nyńe"? Polskie "ninie" to rozwój nieregularny.

spitygniew

Dynozaur

I zkąd ten dupašek?

I co to za stwardnienia k > c (maiśak, waik) - brak III palatalizacji?

spitygniew

Dupašek stąd, że pomieszkuje w dupach, czyli jamach, chyba jasne. Razz

I fakt, trzecia palatalizacja zaszła niekonsekwentnie, np. mamy końcówkę -ic,stąd zachód to morkńica (czyli mroknica, pierwotnie "zmierzch"), ale już -ek na miejscu -ec (np. chłopak to gojek).

spitygniew · Wysłany: Śro 12:31, 30 Mar 2011 Temat postu:

Dobra, pora chyba powrócić do tego języka, bo pech chciał, że zdecydowałem się go ujawnić zaraz przed tym, jak słowiańskie mi się przejadły i przez kilka miesięcy rzygałem na najmniejszą wzmiankę o nich. Ale ostatnio zaczęły znów byćdla mnie strawne, więc postaram się przedstawić resztę zachodniołużyckiej gramatyki. Dzisiaj imiesłowy.

Język zachodniołużycki rozwinął mocno system imieslowów, zwiększając ich liczbę do siedmiu.

1) Czynny teraźniejszy na -acë (wiźacë "widzący")
2) Czyny przeszły na -lšë (wiźalšë "który widział") - zaniknął w XVII w.; l jest tu wstawione jako kontaminacja biernym przeszłym na miesjce w (por. pol. "widziawszy")
3) Bierny teraźniejszy na -në, -të (wiźanë "widziany")
4) Bierny przeszły na -lë (wiźalë "który był widziany") - w XVIII w. już rzadki, zastępowany przez doknaną formę biernego teraźniejszego
5) Przysłówkowy teraźnijeszy I na -ac - gdy obie czynności wykonuje ten sam działacz (wiźac "widząc)
6) Przysłówkowy teraźniejszy II na -a - gdy obie czynności są wykonywane przez różnych działaczy (Np. Ja buda doma ždalo - "Gdy byłem w domu padał deszcz")
7) Przysłówkowy uprzedni na -lš (wiźalš "widziawszy")

Ciekawe jest również to, że zachodniołużycki ma dwie, nie jedną, jak inne słowiańskie, formy nieodmienne czasownika wywodzące się od imiesłowów. Oprócz przeszłej nieokreślonej na -n(o), -t(o) (np.wiźan(o) "widziano") jest również teraźniejsza, wywodząca się z ps. imiesłowu teraźnijeszego biernego na -imъ, a konkretnie z formy nijakiej - np. wiźim(o) "widzi się".