Conlanger

Henryk Pruthenia

1. UWAGA! DYNOPA ZMIENIŁA NAZWĘ NA „DYNOPRUTHOPA”!
2. No, trza się wziąć za konlangi:
język pruski – HP
język angielski – pewnie ja
język gocko-tatarsko-słowiańsko-plusinnopierwiastkowy – Dynozaur
język krakowski – HP (nic nie ostanie się!)
język poleski – HP (ciereba – trzeba)
język morawski – ?
język łużycki – ? (wiem, istnieje język dolnołużycki i też dolnołużycki, ale po prostu nie chcę żadnego faworyzować, więc można to nazwać językiem międzyłużyckim Very Happy

)
język panoński – ? (madziarsko-słowiański język)
język francuski (tylko alfabet) – ?
język macedoński (słowiański) – HP
język górnowłoski (ma to być silnie zgermanizowany romlang, i stylizowany na sardyński)
język dalmatyński – ?
język nowogródzki - ja, a Dynozaur pewnie ab und zu dopomoże.
język holenderski - (a co? Romlang holenderski stworzony przez Polaka to dość dobry pomysł!)

Czyli, jak widzicie, przydała by się pomoc. Zatem:
POMOCY!!!!

Feles

Dynozaur

Dalmatyński to romlang.

I nie holenderski, tylko batawski. Razz

A o co chodzi z tym francuzkim? Jakiś nowy alfabet stworzony przez rewolucjonistów w celu wykorzenienia "chrześcijańskiej" łacinki? Może w realhiście też takie działania się gdzieś pojawiły.

spitygniew

Dynozaur

Myślę, że panoński powinien być w gruncie rzeczy "odsłoweńszczoną" wersją prekmurskiego. To znaczy, język ten wciąż ma być najbardziej podobny do słoweńskiego, ale mieć większy wpływ węgierski i więcej własnych cech czyniących go osobnym językiem słowiańskim, a nie djalektem słoweńskiego (można by zaczerpnąć pewne cechy z innych djalekt słoweńskiego, znajdzie się różne ciekawe "skarby").

Hapana Mtu

Dynozaur

No super, skasowało mi posta w środku pisania (a wręcz na końcu), przez moją nieuwagę (chciałem coś wkleić i zaznaczyłem cały post niechcący). Chuj*ia, piszę od nowa.

Ja język panoński (madziarosłowiański) zrobiłbym tak:
-Jako bazę wziąłbym sobie djalekt prekmurski - z racji jego dużych wpływów węgierskich można go uznać za najbliższą rzecz do "języka madziarosłowiańskiego" w realhiście.
-Wybrałbym z innych djalekt Panonji ciekawe, unikalne cechy, które uczyniłyby język bardziej odrębnym, wyjątkowym (np. jeden z djalekt słowieńskich miał harmonję samogłosek).
-Oprócz tego wybrałbym te cechy, które zbliżają owe djalekta do węgierskiego (żeby nie polegać tylko na intuicji w procesie madziaryzacji języka, ale także na udokumentowanych przypadkach)
-Ponieważ opierając się TYLKO na natlangach, stopień madziaryzacji języka panońskiego raczej nie będzie satysfakcjonujący, dodać więcej cech węgierskich według własnego uznania. Krótko mówiąc to, co można "wpasować" w slavlang.
-Dodać tu i ówdzie włastny pomysł, byleby odpowiadał charakterowi języka.

I tak powstał czokapik... Czy to ma sens? Jeśli tak, to wydam książkę "Jak szybko i łatwo stworzyć język madziarskosłowiański?"

Do tego niestety potrzebne są źródła na temat prekmurskiego i słowieńskiej djalektologji... No właśnie...

Jeśli chodzi o dodatkowe przypadki:
-Istnieje poimkowe -dla
-Można by zrobić Possessivus z prasłowiańskich form zakończonych na -jь (np. miejscowość Jarosław, gen. Jarosławia, z PS *Jaroslavъ-jь [tj. własność Jarosława])
-Przedimki też mogłyby namieszać, w końcu w PS przyimki nie stanowiły osobnych wyrazów, doczepiały się do rzeczownika i ewoluowały jako jeden wyraz, stąd opozycja z/ze, w/we itp. dlatego mówimy np. "ze mną", a nie "z mną", gdyż PS *sъmъnojǫ zachowywało się jako jeden wyraz i ulegało normalnej wokalizacji jerów). Możliwe, że taki aglutynacyjny przedrostek mógłby zrobić spustoszenie z nagłosem wyrazu, tworząc coś w rodzaju celtyckich mutacyj spółgłoskowych (dziki pomysł, wiem).

A co do skomplikowania konjugacji, myślałem o czemś w tym stylu:

Lubię jaz > Lubiaz
Lubisz ty > Lubiszt
Lubit -jь > Lubit'
Lubit - ja > Lubitia

it.d.

Dzikie, wiem. Ale wydaje mi się, że w taki sposób urosło nasze "lubimy" (<lubim my)

Feles

a może iść na całość i zrobić przypadki przedrostkowe z przyimków, jak ugrofińskie przyrostkowe z poimków?

spitygniew

Henryk Pruthenia

Hapana Mtu

Dynozaur

Toivo