Conlanger

Linu

UWAGA. CZCIONKĄ POCHYŁĄ ZAZNACZYŁEM RZECZY, KTÓRE POWSTAŁY LUB ZOSTAŁY ZMIENIONE.Helevenna,
Inur jest światem fantastycznym. Bla,bla, bla, koniec wstępu, częśc właściwa Laughing

Jako, że jest we wczesnej fazie rozwoju (atoli, sam plan stworzenia go narodził się w mojej glowie około 2 lata temu:-) ) jest jeszcze niewiele informacji. Spróbuję je przedstawić w nieco inny sposób, niż reszta forumowiczów Smile

Chciałbym zaznaczyć, że brak tu raczej porządku, gdyż u mnie na komputerze ładnie wszystko jest pogrupowane w foldery, więc jeżeli nie dacie rady się rozeznać, mogę wrzucić folder na serwer :wink: Jeżeli gdzieś brak czasem ścisłości to zastrzegam, że nad niektórymi elementami pracuję częściej, nad niektórymi mniej. No cóż...krytykujcie Very Happy

świat nazywany jest „Gwairi Ardhon”, Nowy Świat (sindarin Tolkiena) bądź Inur . Wszechświat jest praktycznie nieodkryty, za wyjątkiem podstawowych planet czy gwiazd, potrzebnych w magii czy nauce. Inur liczy sobie około 8 miliardów stworzeń, które świat zajmują następująco:

-Dramy, jako pierwsza z zapoczątkowanych ras przez Jotuze, Ojca, liczy sobie około 15 procent całego społeczeństzwa
-Fain Edhel, Elfy Białe, poczęte z Kalwanyii, Bogini Światła, stanowią około 20 procent Inurian
-Ludzie, mający za swego stworzyciela Arianella, Boga Wspólnego, to około 15 procent istot
-Krasnoludy Północy, stworzone przez Atora, Boga Siły, zajmują około 15 procent mieszkańców Ardhonu
-Trolle , zapoczątkowane przez Mentora, Boga Wojny, to 30 procent w stosunku do reszty
Pozostaje jeszcze zauważyć, że około 5 procent to również mieszaniny i hybrydy, takie jak gnomy, orki, krzaty, półelfy, półdramy i tym podobne połączenia, za które odpowiedzialne są poszczególne bóstwa, które często łączyły swoje pomysły i wizje, kształtując to wszystko. Oczywiście, jako Inurian nie nazwałem przeróżnych stworów czy straszydeł, tworzących się i kłębiących na Złych Ziemiach, stworzonych na rozkaz Mentora a przez tysiące lat kształtowanych przez sprytną Nevrill...

Panteon Bogów
Pierwszą powstałą istotą, jaką znamy i uznajemy, która stworzyła kosmos, Inur i bogów jest, nazywany z Dramu- Golgor, z Fain Lurtu- Munaili, z Atoru- Kariah, z Khazadzkiego- Urailyn, z Torog- Murhh Yatil. Inny, Pierwszy, Starzec, Prastary, Najstarszy, Ciemność, Czeluść, Najświętszy czy Najczystszy- Chodzi o Istotę, która stworzyła ten układ. Według najstarszych przekazów pochodzących z Chritail Shobe, Księgi Światła, najpierw była Czerń. Wszędzie panoszyła się Nicość i Pustka. Zanim jeszcze powstało coś takiego, jak czas, Nicość pokłóciła się z Pustką, tworząc niewyobrażalne wyładowania energii. W pewnym momencie nastąpił Najświętszy Blask, Chrital Mu’an, wszystko w koło zapłonęło światłością i powstał Czas. Od tego momentu Pierwszy ozwał się w słowa i popłynął ich rzęsisty potok, albowiem Ojciec przemawiał pierwszy raz - „Skoro pojawił się Czas, niech się stanie światłość, która nada istnieniu memu radości, której nigdy nie uświadczyłem, albowiem zaprawdę, zaprawdę tegoż potrzebuję” (przekład ze starego dramu). Po tych słowach Czerń ustąpiła i zapaliła się jasność, rozpraszając na wieki Nicość i Pustkę, pozostawiając czas, który od tego czasu mijał, coraz bardziej postarzając Najczystszego oraz jego wierną przyjaciółkę, Światłość. Najświętszy znów odezwał się: „Skoro zniknęły Nicość i Pustka, powstała Światłość i Czas, niech powstanie Coś, co nada mojemu poczuciu radości sensu, albowiem zaprawdę, zaprawdę tegoż potrzebuję” . I od tego czasu pojawiła się przestrzeń. Znów minęły paranetry, nim Prastary ozwał się ponownie : „Skoro pojawiło się to Coś, niech powstanie w przestrzeni miejsce, gdzie nastaną rzeczy piękne i niesamowite, atoli, z mojego słowa zrodzone, albowiem zaprawdę, zaprawdę tegoż potrzebuję” . Po tych słowach powstały układy gwiezdne. Następnie, zadowolony z Siebie, rzekł, by dopełnić swego wielkiego dzieła- „Jakoż, że z Mojego Słowa zrodziło się wszystko to, niech powstanie stworzenie będące w stanie chwalić oraz używać tego, co przygotowałem bądź w planach mam przygotować. I powstaną tacy oto, by dali zaczątek wszelakiej Istocie, choćby najmniejszej, która będzie modły mi składać dziękczynne oraz cieszyć się z tego, co dla niej mam. Imiona tych pierwszych, Namiestników- Jotuze’an, Kalwanyi’an, Ator’an, Mentor’an i Arianell’an również czczone będą, atoli, są oni pierwszymi, których umyśliłem i to na ich barkach spocznie władanie, które zawsze będzie w ostateczności jednak do mnie należeć, albowiem zaprawdę, zaprawdę tegoż potrzebuję”. I jedną z planet, Inur, zamieszkało pięcioro Boskich Namiestników.
Warto również zwrócić uwagę na fakt, że gdy Namiestnicy wypełniając swoje zdanie, poprzez stworzenie życia, stworzyli również coś, co nazwać można „pomniejszymi bóstwami”, czyli bożkami, które odpowiedzialne są za poszczególne, pomniejsze rzeczy na ziemi. Mowa tu o największej z najmniejszych, Nevrill, Pani Natury, która odpowiada za kształtowanie i dojrzewanie natury. Istnieje także Onomath, Pan Wód, Neomar, Pan Wiatru, Ilioma, Pani Istot Martwych, Erys, Pani Szczęścia, Meredith, Pan Cierpienia oraz Arienne, Pani wszystkich spraw ludzkich, opiekunka ludzi dziwnych i obłąkanych, królowa tegoż wszystkiego, gdzie władza pomniejszych bóstw nie sięga-Służy głównie dunedainom. Poza tym każda kultura wykształciła setki bożków i bóstw, toteż wymienianie ich nie ma sensu, te podane tutaj są najważniejsze i najbardziej znane.
W momencie, w którym Namiestnicy poczęli swoje obowiązki wypełniać, Najczystszy umilkł i więcej nie ozwał się już, a bogowie przekazali później do wiadomości Inuru, że zapadł On w sen i kiedy nadejdzie odpowiedni czas, wszystko wróci do swej pierwotnej postaci, znów powrócą Nicość i Pustka, ustąpi Czas i na nowo będzie czekać trzeba niezliczone ilości lat na ponowne stworzenie świata, innego niż Inur. „Innego”- ale jakiego, tego nikt nie wie.

MENTORAN

Mentor’an, Bóg Wojny, zwany Garadillem, bóstwo wszelakiego zła, ten, który upodobał sobie rasę trolli. Po zapoczątkowaniu rasy schronił się w jaskiniach Czarnego Przylądku na Półwyspie Złego, lecz później, mniej więcej około 1903 po Wojnie Trzech uciekł w wieczne mgły Garadill Duh. Pan wszelakiego zła, zniszczenia, wojny, głodu i śmierci. Został nazwany Upadłym, gdyż sprzeciwił się reszcie bogów i rozpoczął pierwszą wojnę (1900-1903, Pierwszorzęd), którą przegrał. Jeżeli gdziekolwiek się pojawia, to jedynie w postaci czarnej mgły, w istocie wilka bądź jako czarny jastrząb. Zapoczątkował rasę trolli, lecz składają mu ofiary na ołtarzach również orki, półorki, ghule, demony, anioły, stworzenia zamieszkujące Upadłe Ziemie (Sombarmorog, Elfy Ciemności) oraz Duh Morog (Szamani Zachodni, Kazghule)-wszyscy Ci, którzy w ciemnościach skrywają swoją zbrodnię przeciw innym. Istoty prowadzące jego świątynie zwani są Menmorog, kapłani zła, zaznajomieni są w czarnoksięstwie i najskrytszych tajemnicach umysłu. Pierwszy ołtarz został zbudowany pośród wzgórz Garag Gun. Praktyki religijne tego kultu są mało znane postronnym osobom, niemniej ich głównym „pośrednikiem” jest narkotyk występujący tylko na Upadłych Ziemiach, znany pod nazwą Conosillius. Jego działanie polega na zebraniu całkowitej siły umysłu na danej rzeczy, w tym wypadku na Mentorze, dzięki czemu dany osobnik jest wstanie wydostać się ze swego inuriańskiego ciała i wznieść się przed same oblicze Złego. Trudność polega na tym, że przez to, że umysł całkowicie skupia się na duchowości praktykującego, zapomina on i nie odczuwa podstawowych potrzeb, takich jak oddychanie, uzupełnianie poziomu płynów czy pokarmu. Nielicznym się to udaje, dlatego też wiele lat trzeba pobierać czarnych nauk, by dojść do tego stanu. Tym, którzy nie używają narkotyku, pozostaje składanie ofiar z szarych jednorożców, białych kruków bądź z Yelenii Szarogrzywych. Krótka modlitwa odprawiana przez menarów (od Mentor’an, menoran, wyznawca Mentora) podczas składania modlitwy z ofiarą z szarego jednorożca brzmi, w tłumaczeniu z Torog (zaznaczyć również pragnę, że jest to do niczego, taki troche nooblang, choc na kilku zasadach się opiera. Niemniej, nie chodzi tu o gramatykę, a sam przekaz i uwiarygodnienie, chociaż ogólne, świata (: ) :

A Mentor’an, geresih su nunan barangil, sukhen u nun, firghul yuven sikvha!
Hu yuvenkh sursur oddath I markh, salath utragh en yuvenkh geresihna balkhna mivh, huren byjkhla nun tirgarth mullaan tiv, werghe komhe Morog! Cevelleth nu, a murhan Garadill,
Nu, huren neogart yesth yuvenk balkhna nazach tulmach, salath yuvenra vichna davik sunna ryvikh u tynolay yuvenra migarhath! A Mentor’an, davi nu soronolg u ytrath, [żebym] Yuvenna tivana kin denigvin, o yuvenh divrilana kurum. Esteh nui Garag Morog sunna numeren, esteyhna, u byralianth divrilana, davi nu murul ni nunan gereh givirylen! Birghen eygho Vyijk kununun anatarhna, yijkblarg, uren mih khanahan morog atat yuveni markh! Kanan nu, a Garadill, rukhaz malenkwhi u ycez Balna Mivh! A Hessah, ut Tyvjah malanna guru ut enilh Inur, ut enilh Dagha, ut garrunath ma, vichna alamasth Yuvenra sarukanan! Dafir num Balkhna Turum, a Mentor’an!

Tłumaczenie :
„O Mentorze, najwspanialszy ze swojej braci, spojrzyj na mnie, silnego Twoim duchem!
Ku Twej czci składam tę ofiarę, albowiem wierzę w Twą przewspaniałą czarną moc, która wstanie jest mnie poprowadzić wszędzie tam, gdzie ma nastąpić Zło! Błogosław mi, o wielki Upadły, mi, który niegodzien jest twe czarne imię wymawiać, albowiem Tobie chcę oddać swój żywot i tylko Tobie służyć! O Mentorze, daj mi siłę i przebiegłość, żebym Twych wrogów mógł zniszczyć, a Twoje plany realizować. Posłuż się mną Panie Zła do swego jedynego, słusznego i olśniewającego planu, daj mi udziały w swym wspaniałym zwycięstwie! Przyjmij tego szarego konia jednorożnego, białokrwego, który nigdy nieskalany złem stał się (teraz) twą ofiarą! Pozwól mi, o Upadły, dostąpić odrobiny zaszczytu i ukaż swą Ciemną Moc! O Wywyższony, do Ciebie modły będę wznosić do końca Inuru, do końca Czasu, do śmierci mej, którą chcę całkowicie Tobie poświęcić! Prowadź mnie swą Czarną Drogą, o Mentorze!”
Ci, którzy raz poddadzą się władaniu Ciemnego, praktycznie nie mają szans już na powrót do normalności; Jest to niejako zniewolenie, choć wszyscy oddają się praktycznie świadomie. Kult Mentorana ma znaczenie wręcz elitarne; to Zły sam sobie wybiera przyszłych wyznawców, choć ci zawsze mogę odmówić, co z reguły nie następuje.
Najbardziej znienawidzonym Namiestnikiem Upadłego jest Kalwanyia, Bogini Światła, opiekunka życia i miłości. Nienawidzi białych elfów i to oni są głównym celem kultywujących jego religię. Sympatyzuje z Atorem, bogiem siły, głową zakonu Krasnoludów Północnych.
Na jego cześć stworzonych wiele ksiąg, oraz takich, które opisują szczegółowo jego nauki, praktyki, najważniejsze fakty i postacie. Najsławniejsze z nich to m.in.:

-„Mentor’an- balhna Erog”- Kassdi Tur, Troll, najsławniejszy menar w historii
-„Garadill- Nereseha Morog”- Murmung Białooki, Krasnolód Północy, menar, który zapoczątkował kult Mentorana na ziemiach krasnoludów
-„Garadill”- również pisma Murmunga Białookiego
-„Firghul yuvenja sikv”- Yarli Uu-rak’h, Troll, menar
-„Numeren”- Kaz Hun, Troll, menar
-„Hessah”- Vergilius Namairin, dram, stoi na czele zakonu na Południowych Ziemiach
-„Ana Turum”- Anonim, Troll

Rasy i nacje-preambuła

TU POWINNY BYĆ INNE BÓSTWA, ALE SĄ W FAZIE POWSTAWANIA.

Bóstwa Pomniejsze
(Bożki)

Nevrill

Bożki w Inur są bardzo ważne dla wielu istot. To do nich zanosi się codzienne prośby, błagania, przeprosiny, nie zawracając bogom głowy niepotrzebnymi sprawami. Jednym z takich bóstw, a zarazem nieformalnie najważniejszym i najpopularniejszym, jest Nevrill- Pani Natury. Jej kaplice czy małe świątynie nawet znajdują się głównie na terenach dramów, gdyż są oni rolniczą rasą. Jednym, zarazem jedynym, najświętszym miejscem kultu, jest świątynia Nevrill w Puszczach Huangasporu. Wybudowana została najprawdopodobniej około roku 1012 w Pierwszorzędzie. Oprócz tego, że pomaga często rolnikom, zasłużyła się w wielu innych sprawach. Można przytoczyć na przykład to, że to ona zmodyfikowała na początku powstania wszystkich ras każdą z nich, tworząc kilka istot „półkrwi”. Są to:

Orki- Powstały z trolli
Półorki- Powstały z orków
Ghule- Zmieszane półorki
Półelfy- Powstały z elfów
Gnomy- Ich pierwowzór stanowią krasnoludy

Są to „pół-oficjalne” rasy zamieszkujące te same tereny, co ich „pierwowzory”. Należy zauważyć również, że dochodzi bardzo często do mieszania się np. półorków z gnomami, co daje znowu stworzenia półkrwi z różnymi korzeniami, co często komplikuje rodowód.
Nevrill, Pani Natury, jest opiekunką wszystkiego, nad czym nie panują istoty żywe. Ma w zwyczaju bardzo często okazywać się w postaci białej łani, nagiej, czarnowłosej kobiety bądź jako stado gołębi. Dużo istot wierzy, że burze albo wyładowania elektryczne dzieją się, gdy Nevrill jest smutna bądź rozzłoszczona. Z fizycznego punktu widzenia oczywiście jest to bzdura, Pani Natury ma władze nad tymi rodzajami zjawisk, ale używa ich tylko wtedy, gdy uważa to za słuszne, mogą na to wpływać różne inne czynniki, jak np. błagania modlitewne jej wiernych.
Nevrill ma władzę nad ewolucją, nad rozwojem natury, fauny i flory w Inur i jej władza jest największa ze wszystkich bożków. Często jednak kłóci się Onomathem i Neomarem, co rusz nadużywając swojej władzy wchodząc w strefy władania należące do tychże bóstw.
Główna świątynia Nevrill leży w centrum Puszcz Huangasporu. Jako ofiary składa jej się zazwyczaj święte zielska, zboża, etc.- nie lubi ofiar krwistych, potrafi okazać nawet swą złość na tym, który zabije bez powodu bezbronne zwierze.
Często kwalifikuje się ją do panteonu pięciu podstawowych bóstw, jednak jest to niepoprawne, gdyż podstawowym faktem, który ją dyskwalifikuje jest to, że nigdy nie widziała Istailiego. A jak mówi „Chritail Shobe” (3 rozdział, Istaili zwraca się do Namiestników) :
„[...] I jako rzekłem, niech zapamiętane będzie na eony przyszłe, iż zaprawdę tylko ci, którzy widzieli Moje Święte Oblicze nazywać mogą się oświeconymi (Bogami, Namiestnikami, etc.) i nie będzie fałszywych pośród was dzięki temu, albowiem zaszczytu dostąpi tylko tych Pięciu, których ja wybrałem.”
Mimo to Nevrill okazywany jest szacunek równy największym bogom.

Epilog, wstęp i wyjaśnienie:
Namiestnicy, zwani Bogami, o imionach: Jotuze’an, Kalwanyi’an, Ator’an, Mentor’an i Ariannel’an zapoczątkowali pięć różnych ras: Dramów , Elfów Białych , Krasnoludów Północy , Trolli i Ludzi. Każda z nich kształtowała się i formowała przez tysiące lat z pomocą Nevrill, bogini natury, która również przeobrażała te rasy przez długie lata, tworząc najróżniejsze hybrydy i połączenia(Np. orki czy gnomy). Niemniej, zapis o rasach pochodzi z początku Drugorzedu, po tysięcznym od zarania dziejów spotkaniu na Athentis, dokładnie z roku 399. Dokładnie o zadaniu Namiestników opowiedziane będzie przy okazji kolejnych charakterystyk poszczególnych Nacji.

Administracja w Pierwszym Państwie

Jangrin, to król władający w Athentis (ze stolicy o tej samej nazwie), w państwie natchnionym przez Bogów, z pomocą Magów Dwunastu Wież. Magowie ci to w hierarchicznej kolejności: Argraf, Rhedyn, Ysbaili, Ellyn, Bethan, Nerys, Tristan, Ariene, Gewryl, Hafgan, Peratuthtyn oraz Argel . Pełnią oni rolę nadwornych doradców, magów i myślicieli oraz ustalają prawa, tworzą Dekret, czyli dokument o Prawdach Najświętszych(Istnieje 5 bogów i jeden Najwyższy, zapoczątkowali oni pięć ras oraz dali prawo do wolności i niezależności każdej jednostki, która sama decyduje o swej egzystencji, itd.) a do tego stanowią Najwyższy Trybunał.
Samo państwo dzieli się na 25 kast i na każdą z nich przypada po 50 Prawodawców (łącznie 1250 prawodawców), którzy stanowią rolę posłów. W Athentis król wybierany jest w wolnych wyborach, ale dopiero po wnuku obecnego władcy. Rządy Magów są dziedziczne. Kraj ten jest pierwszym krajem, jaki powstał w Nowym Świecie i z racji olbrzymiej liczby istot zamieszkującej go (szacuje się ok. 1,250,000,000 istot zarejestrowanych) został obwołany „Państwem Świata”, często nazywany również „Illu”- kolebka.
Athentis leży na północ od pasma górskiego Illu Jailin, od góry o takiej samej nazwie jak państwo. To tam zostali powołani do służby Namiestnicy i to tam zostaje co tysiąc lat zwołana Wielka Rada, na którą przybywają władcy z całego Inur oraz zjawia się pięciu bogów. Rozmawia się wtedy o dalszych losach świata, o osiągnięciach, o porażkach, o planach i wojnach- trwa to przez okres dwudziestu dni.
Przez położenie gór, Athentis jest całkowicie oddzielone od Południowych Ziem. Zalewane od zachodu przez Morze Białe i od wschodu Morzem Potężnym, stanowi trudny cel dla swych wrogów, którzy na przestrzeni lat atakowali głównie od północy, ze Stepów i Ziem Trollowych. Poza tym, Athentis posiada jedną z najsilniejszych flot morskich w Inur, niemniej, gdyby nie pomoc równie silnych, jeśli nie silniejszych na morzu Białych Elfów z Dziewiczych Ziemi od strony Białego Morza, podczas wojny z drugiej połowy Trzeciorzędu, mogłoby nie udać się uratować przesmyku Inhaar oraz samego państwa.
Najważniejsze daty z historii państwa, to:

Pierwszorzęd

-1-Namiestnicy rozchodzą się ze wzgórza Athentis we wszystkie kierunki Inur, Ariannel zatrzymuje się u stóp pasma Illu Jailin i zakłada polis-Athentis.
-3- Ariannel udaje się na spoczynek u boku Najstarszego
-3-Zostaje wybrany pierwszy władca państwa, Rahim, syn Ruhrina
-4-Wybranych zostaje Dwunastu Magów (Sirl, Megoran, Rufin, Fokhus, Idelle, Toreth, Ellyn, Efa, Mon, Ovena, Illenya oraz Aranhofd)
-18-Trolle zaczynają coraz częściej nawiedzać najbardziej wysunięte na północ wioski, Rahim zawiera sojusze z Fainami
-23-Pierwsza wojna Dunadanów z Torogami, ginie Rahim
-23-Wojna zostaje wygrana dzięki Magom, najbardziej odznacza się Illenya
-24-Illenya zostaje wybrana na władczynię Athentis, jej miejsce zajmuje syn Oveny, Marithul
*480-Odwieczny sojusz z Fainami zostaje zerwany przez ludzi, którzy atakują Dolne Krainy Fainów
*482- Dunadani zostają wyparci z Dziewiczych Lądów, król elfów, Yainne, przeklina Barahira, przodka Rahima, władcę ludzi
-500-Barahir, wraz ze swoimi wojskami, podczas wyprawy w stronę Duh Morog gubi się we mgle i nigdy nie powraca
-501-Kraj trafia pod władanie Yainne
-814-Po ponad trzystuletnim władaniem elfów ludzie zaczynają się buntować
-815-Następuje pospolite ruszenie, Dunedaini wyrzucają ze swego kraju elfów
-816-Wybrany zostaje nowy król, przodek Barahira, Bunrahin, syn Buruhuna
-980-Po świecie zostaje rozesłana wiadomość, że Athentis wraz z Dziewiczymi Lądami chcą zwołać Wielką Radę, powiadomieni zostają wszyscy bogowie
-1010- Pierwsza Wielka Rada
-1010- Ogłoszone zostają wyniki obrad, Dramowie otrzymują niezależność i wolność
*1900-Trolle łączą się ze złem z Garadill Duh oraz z Duh Morog, zaczynają najazd na Athentis
-1901-Pod przeważającą siłą Zła, Dunedaini proszą o pomoc Fainów oraz Krasnoludów Północy
-1901-Białe Elfy atakują od strony Morza Białego, mocno osłabiając siły Mentora
-1902-Od południa atakują Krasnoludy Północy, na których czele staje Bombir Białobrody
-1902-Do trzech ras dołączają Ator’an, Kalwanyia oraz Ariannel’an
-1903- Siły Zła zostają zmiażdżone i zmuszone do ucieczki przez Morze Potężne
-1903- Kończy się Wielka Bitwa Północna, zwana Wojną Trzech
-1904- Zawarte zostają pakty z trzema rasami na wypadek późniejszych ataków Upadłego
-1905-Zwołana zostaje nadzwyczajna rada na Athentis, gdzie najważniejszym faktem staje się zakończenie Pierwszorzędu i początek Drugorzędu ustalony na rok 1910
-1909-Ginie Yainne, królowa elfów, zamordowana najprawdopodobniej przez skrytobójców z Ziem Trollich, oskrażeni zostają jednak ludzie z Athentis, zostają ponownie przeklęci
-1909- Nowym władcą Dziewiczych Ziem Fainów zostaje obwołany Estarian, syn Eriana i Fenny, mistrz we władaniu mieczem, przekleństwo zostaje wycofane, nowy władca składa honory królowi Athentis, Murmalinowi
-1910-Zakończenie Pierwszorzędu

Athentis-miasto:

Athentis
(stolica)

Stolica państwa Athentis należy do kasty Abiren. Należy do drugiego z największych miast w państwie, tuż za Imlaris. Athentis charakteryzuje się świetnym handlem, leży na jednym z czterech oficjalnych traktów przez góry Illu Jailin, jest ostatnim takim dużym miastem przed wzgórzami. Słynie głównie z wybornych alkoholi, przedniego zboża oraz bydła, które masowo eksportuje na południe. Pierwszy Prawodawca, Huyrin Mangan, dram, zarządza miastem i radą Prawodawców w Athentis (mieście) i aby zostać włodarzem musiał ukończyć 80 lat .Rządzi od 12 lat, jego kadencja może potrwać maksymalnie jeszcze 8 lat, jednak liczba lat, jaką mogą rządzić Pierwsi Prawodawcy oraz ile lat muszą ukończyć, aby startować w wyborach zależy od ich rasy (podług rachuby lat z Północnych Królestw, kalendarz Finylli) :

-Dramy mogą maksymalnie władać 20 lat, dopiero po ukończeniu 80 lat
-Kadencja elfa może trwać 50 lat, ale startować na to stanowisko może po ukończeniu 250 lat
-Krasnoludy północy rządzić mogą przez lat 30, tuż po osiągnięciu lat 100
-Trolle (tylko wybrane przez króla) władać mogą maksymalnie 10 lat po 50 roku życia
-Ludzie rządzić mogą przez lat 25 po osiągnięciu 90 lat
Najczęściej Pierwszymi Prawodawcami zostają dramy, z powodu zdominowania miasta swą liczebnością (na ok. 900 tys. stworzeń dramy to prawie 700 tys.). Następnie w statystykach stanowisko włodarza obejmowali ludzie, praktycznie w każdym rzędzie, regularnie, co dziesiąty, piętnasty raz. Elfy co rusz startowały w wyborach w latach 501-814 (Pierwszorzęd), kiedy władczynią była Yainne, później zrezygnowali z tego, ostatnim razem Eanorowi Krótkouszemu w roku 1560, pod samą końcówkę drugorzędu udało objąć się stanowisko pana miasta. Krasnoludy poprzez swoją małą integrację z innymi nacjami mało razy obejmowały najwyższe stanowisko w mieście, od założenia miasta do teraz (450 rok trzeciorzędu) 65 razy (dramy prawie 2000 razy), ostatni raz przez Gamburga Wysokiego w połowie drugorzędu, w roku 780. Najmniej razy stanowiska Gubernatora obejmowały trolle, w zasadzie tylko 13 razy. Jako, że były one zawsze wrogo nastawione do każdej innej rasy, nietrudno się dziwić, czemu tylko tyle. Zawsze wybierane przez króla, musiały się specjalnie zasłużyć w bitwach (dziesięciu Pierwszych Prawodawców) bądź w innych dziedzinach (trzech pozostałych). Najsławniejszy z nich to Yakin Maragray, który podczas wojny z trollami na początku pierwszorzędu (rok osiemdziesiąty), uratował życie dowódcy dramskiemu (Maklijnowi Erafatowi), litując się nad nim i odciągając z pola bitwy. Po wojnie z ojczystych ziem Duh Morog przeniósł się na stałe w centralną część świata, na południe od gór Athentis, nad samą Świętą Rzekę Nyon i na krótki czas zamieszkał w Świętym Mieście Manara, ostatecznie osiadając jednak w Athentis, w Morgranie. Później, wybrany na rządcę kasty Paragwin wystartował w wyborach na Pierwszego Prawodawcę w Athentis-polis. To wydarzenie datuje się na rok dziewięćdziesiąty trzeci. Inni popularni władcy miasta, zasłużeni poprzez rewolucyjne ustawy czy wręcz odwrotnie, zniesławieni poprzez niegodne decyzje, to w hierarchicznej kolejności:

-Rahim, Dram, pierwszy władca wybrany przez Jotuzego
-Illenya, Dram, jedna z rady Magów Dwunastu Wież
-Garamil, Krasnolud, pan okolicznych kopalni
-Garanul, Krasnolud, syn Garamila
-Einar, Elf, utworzył ustawę o równouprawnieniu ludzi i elfów
-Annath, Człowiek, stworzyła ustawę o ochronie i należytym traktowaniu mieszańców, została przez to zamordowana podczas wojny domowej
-Arram Tehta, Dram, utworzył zakaz o zamieszkiwaniu miasta przez rasy mieszane i dał możliwość zabijania wszystkich, którzy się nie podporządkują, znany jako Krwawy Arram, podczas jego rządów zginęło ponad dwadzieścia tysięcy istot, zamordowany wskutek zaszlachtowania przez anonimowego półelfa podczas samotnej przejażdżki po lesie, do teraz nie odnaleziono w całości jego ciała
-Beregil Huan, Troll, uciekł z Duh Torog podczas wojny domowej, uratował przed spiskiem przeciwko królowi Athentis, który miał zostać zabity przez frakcję Świętego Jana Upadłego
-Brasliw Migharath, Dram, przez jego wysokie podatki miasto zostało doprowadzone do ruiny, ludzie masowo umierali z głodu i chorób
-Majarth Linuan, Dram, zreformował system podatkowy, przywrócił równouprawnienie dla ras mieszanych, dał pozwolenie na wybudowanie świątyni Mentorana
-Yen „Architekt”, Człowiek, znany z zaprojektowania wspaniałych budowli w Inur, w mieście Athentis wzniósł m.in. słynną świątynię Kalwanyii, ratusz oraz tzw. Aleję Róż
-
-
-
-
-
-
-
-
-
- PRACE TRWAJĄ^^
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-

Samo miast odznacza się niesamowitą architekturą, przepięknymi alejkami, ogrodami czy miejscami kultury. Znajduje się tu kilkanaście teatrów w których odgrywane są sztuki z całego świata. Burżuazyjne wille zajmują centralne części miasta, te największe budowane są jednak na obrzeżach, z widokami na góry. Kontrastują z nimi brudne slumsy, z którymi od setek lat boryka się zarząd miasta, nie mając z nimi co zrobić. Na pięknym obrazie Athentis jest to brudna plama, szpecąca miasto; lepianki z błota, trzciny czy taniego drewna ledwo się trzymają w jednym kawałku, budowane prawie że jedna na drugą. Żyją w nich często pięcio- sześcioosobowe rodziny dramów czy ludzi. Elfów i krasnoludów się tu nie spotyka. Na porządku dziennym są tu morderstwa w imię kawałka chleba czy kubka czystej wody.
W roku 380 drugiego rzędu nastąpiła tak zwana „brudna rewolucja” bądź „biedna wojna”, czyli bunt wśród istot zamieszkujących nisze miasta, co zaowocowało dziesiątkami morderstw na najbogatszych magnatach, grabieżami, podpaleniami, splendorem. Trwało to przez siedem dni i doszło do tego, że Wspaniała Gwardia Athentis musiała wkroczyć do miasta i krwawo stłamsić poruszenie. Zginęło podówczas prawie 10 tysięcy najbiedniejszych istot, czterdziestu trzech bogaczy, prawie dwustu żołnierzy, spłonęło trzysta gospod, sklepów, rozkradzione zostały trzy główne spichlerze miasta, spalono ponadto cztery banki i około dwustu pięćdziesięciu prywatnych domostw. Mimo to, że powstanie spacyfikowano, paląc dodatkowo około 5 tysięcy karamów (ok. 3 tys. metrów kwadratowych) slumsów i wieszając trzy tysiące kobiet, dzieci czy starców na stryczku, nadzieja na lepsze życie nigdy już nie zgasła w sercach młodej biedoty, będąca pielęgnowana z pokolenia na pokolenie. Prawie dwieście lat później nastąpiło kolejne powstanie, lecz to zostało zgaszone już dnia następnego, wymordowano znów około tysiąca biednych, nie ponosząc innych strat. W Athentis niestety zamiast tym istotom pomagać, próbuje się je wymazać bądź zamaskować na planie pięknego miasta, udając, że nie istnieją.
Wizytówką miasta jest również wspaniały, największy w kaście Abiren, Cmentarz Pod Wezwaniem Iliomy Opiekunki Dusz, zaprojektowany przez Yena, ze słynnymi Ogrodami Białych Róż, najpiękniejszymi w południowych zakątkach świata.
W Athentis „rządzą” dwa bóstwa, mianowicie Arianell’an oraz Jotuze’an. Wyznawcy nauk tych dwu religii to ponad 800 tysięcy istot w mieście. Dalej jest nauka Kalwanyii, Mentorana i na końcu Atora. Świątyni jest tutaj czterdzieści dwie, równomiernie rozłożonych na planie miasta.
Słynne w Inur osobistości pochodzące ze stolicy to m.in.:

-Etwas Bewlin- chemik, który przez lata skrywając się w swoich laboratoriach opracował mieszaninę zwaną manną, zwiększającą siłę magiczną magów. Jednak rozgłosu nie zyskał dzięki wynalezieniu tej rewolucyjnej mikstury, a dzięki swojej rasowości, która bardzo dziwi, gdyż istoty mieszane są niezbyt tolerowane głownie na południu, ale też we Wschodnich Królestwach, gdzie się Bewlin urodził. Jest on gnomem, jego matka była orkiem, natomiast ojcem krasnolud.
-Chramirin Gutran- matematyk, dram, który znany jest z wielu teorii na temat uzyskaniu dostępu do innych wymiarów świata, niestety, nigdy nie zdążył ich dokończyć, został zamordowany podczas Brudnej Rewolucji przez anonimowego półelfa, był bardzo wpływowym możnowładcą.
-Keriah Matrinus- ludzki filozof, znany m.in. z twierdzeń na temat nieśmiertelności i sensu powstania Inuru, a także rozważań o jego unicestwieniu przez Istaliego
-Erelina- elficka fizyczka, opracowała teorię nt. krańców świata oraz jest autorką znanej księgi pt. „Fizyczne Rozważania, czyli Inur w pięć minut” traktującej o wszystkich zasadach fizycznych i matematycznych znanych w Nowym Świecie, licząca trzydzieści tomów

Ponadto wszystko z Athentis pochodzi wielu znanych muzyków, między innymi bard imieniem Danalin Gruby, człowiek, twórca eposów na cześć wielu władców rządzących krajem i bohaterów wojennych, znanych w całym świecie albo śpiewaczka Mangaata Świętogłosa, dram, stworzyła „Zestaw lirycznej poezji śpiewanej”.
Stolica Athentis, Athentis-miasto jest wspaniale rozwinięte kulturowo i choć w swej historii napotykała na różne ciemne karty, jest najpiękniejszą księgą, jaką można zobaczyć, przeczytać i...zachwycić się.

Fain Edhel

Białe Elfy narodziły się z Kalwanyii, Bogini Światła. Pochodzą z Zachodu, z Dziewiczych lądów. Spokrewnione są z Elfami Szarymi i Elfami Szlachetnymi (Wyższymi), oddzieliły się od nich przez długoletnie wojny domowe. W końcu stworzyli własny język, Fain Lurt, co oznacza po prostu Biała Mowa. Białe Elfy żyją w swoich cywilizacjach, z rzadka pojawiając się w aglomeracjach zdominowanych przez inne rasy, zwłaszcza przez ludzi. Jak wyżej nadmieniłem, Elfy te mają wiele wspólnego, jeśli idzie o wygląd, ze swoją Wschodnią bracią. Długie uszy, delikatna, jedwabna skóra, na ogół biała, rzadkie, lśniące włosy, wysokie, smukłe. Nie są niestety nieśmiertelne, zostało im to odebrane za cenę wyalienowania się od reszty rasy Elfów przez Nevrill. Mają bardzo dobre stosunki z Dramami, często żyją w swoim sąsiedztwie i podczas Strasznej Bitwy ramię w ramie walczyły ze Złym (1903)

Garadill Duh
( Upadłe Ziemie)

Garadill Duh, Upadłe Ziemie, zwane również Gargel Duh, „Złe Ziemie” umiejscowione są w północnych częściach świata. Wiedza o nich dla reszty Inurian jest znikoma, wielu geografów czy badaczy po prostu nigdy tam nie wyrusza albo wręcz odwrotnie- nigdy nie wraca. Pewne jest to, że gdy budzi się Mentor’an i przemawia, wiele zła z tamtych stron zbiera się, by nękać cały Nowy Świat. Utrzymuje się, że Gargel Duh to siedziba Garadill Horn, Upadłego Króla, czyli Pana Wojny. Zamieszkiwana również przez ogromną ilość niewyobrażalnych monstrum, niepodobnych do niczego. Michial Sombar, forn khazad, opisuje te ziemie w następujący sposób(należy również zauważyć, że opisy te zostały przełożone ze starokrasnoludzkiego, nie są dokładne, poza tym, Sombar był jednym z pierwszych badaczy tamtejszych ziem, dlatego też jego opisy nie dokońca zgadzają się z dzisiejszymi, najnowszymi odkryciami, niemniej, jego dokumenty stworzyły podwaliny do jakiejkolwiek działalności badawczej, dlatego też jest jednym z głównych źródeł wiedzy o Garadill Duh):

Malui, Mentor’an wielki musi być, skoro w stanie jest umyślić takie rzeczy, jakie dane mi było widzieć na tych przeklętych ziemiach. Cały ląd stanowi jałową pustynię, gdzie okiem sięgnąć, wzgórza i wzniesienia. Zanim dobiłem do brzegu, minęło dużo czasu, przepłynąłem wiele sathów. Vai, kiedy przeszedłem jakieś czterysta, pięćset kroków, moją uwagę przykuło to hagurl (W późniejszych czasach okazało się to vaugrimem). Było małe, najeżone długimi czarnymi kolcami zakończonymi zielonkawą cieczą. Przypominało kulę, z dwoma małymi oczkami. Przezornie sięgnąłem po strzelbę i zbliżyłem się bliżej. Po pierwszych oględzinach i małym szkicu oraz opisie ruszyłem w dalszą drogę. Niestety, musiałem rozbić obóz, gdyż zaczęło się ściemniać. Tu kolejna ciekawostka, mianowicie, nawet, kiedy wspaniałe dwa księżyce świecą w pełni, jest tu goross ularich, co jest bardzo dziwne.
Następny dzień przyniósł wiele pomniejszych odkryć dziwnych gatunków. Po miesiącu badań gleby i opisów lądu wnioskuję, że nie ma tu wody, co więcej, nigdy tu nie występowała. Ziemia jest nadająca się do zasiewu dopiero pod osiemdziesięcio- dziewiędziesięcio- sajową warstwą popiołów i skał. Jest jej mało i należy do gatunku słabych ziem. Po sześćdziesięciu dniach badań odkryłem w sumie czterdzieści dwa gatunki najprzeróżniejszego hagurl [stworzeń], siedem nieznanych pierwiastków i dwanaście łodyg o właściwościach psychoaktywnych. Atoli, należy wspomnieć o potężnej różnorodności stworzeń tu występujących. Od varimów (chodzi o vaugrimy, słowo to zostało nieco przekształcone) poczynając, przez nigurl, na Sombarmorog kończąc.
Tak wygląda pierwsza karta księgi „Kroniki Michiala Sombara Podróżnika-Garadill Duh”. Po wielu latach bardzo dużo badań skorygowano, poprawiono i wydano znowu jako „Nowe Kroniki”. Zgodnie z przekazem wielu podróżników i badaczy, ziemie te nie nadają się pod kolonizację, toteż nie zostały podzielone administracyjnie. Co prawda, jest tam wiele sin, ale zamieszkałe są one przez prymitywne stworzenia. Inna księga Sombara pod tytułem „Magia Północy” głosi, że raz na jakiś czas, kiedy Mentor’an budzi się, zło z północy jednoczy się z Duh Torog i Duh Gorog, aby zalać świat pożogą i zasłać go ciemnością, aby Upadły Książe mógł przejąć władzę. Pierwotni dramowie pamiętają jeszcze czasy, kiedy do czegoś takiego doszło, i gdyby nie połączenie się reszty bogów, Garadill mógłby wygrać bitwę o Inur. Wojna ta znana jest pod nazwą Północnej Bitwy i jest największą, jakie spotkały Nowy Świat pod koniec Pierwszorzędu.
Wielu królów różnych ras próbowało wymyślić coś, aby Pierwotne Zło zgładzić. Wielu też wyruszało ze swoimi wyprawami wojennymi na tamte ziemie, ale nigdy już nie wracali. Próbowano również Zdobyć Duh Morog i ziemie zamieszkiwane przez Torog, ale są one naładowane Złą Magią, która sprawia, że ludzie, dramy, białe elfy bądź północne krasnoludy próbując tam wejść, znikają we wszech panującej mgle. Dlatego zostaje nam tylko czekanie na to, kiedy się zbiorą i spróbują zaatakować, co następuje raz na tysiące lat. to oczywiście nie wyklucza pomniejszych bitew i wojen. Choćby ta znana z drugiej połowy Trzeciorzędu, Wojna Trzech, czyli trolli, białych elfów i dramów. Torog próbowali wtedy zdobyć południowe Stepy i Przesmyk Inhaar, należący do tych trzecich. Udało im się zdobyć Stepy, które w ciągu następnych dziesięcioleci zalali rojami przeróżnych demonów i innych straszydeł. Przesmyk został zachowany właśnie dzięki interwencji od strony Morza Białego przez elfy.
Bardzo mało wiemy na temat geografii tamtych stron. W zasadzie od odkryć Sombara niewiele się zmieniło. Bardzo ważna jest największa na świecie Gigantyczna Przełęcz, która oddziela olbrzymią wyrwą w ziemi ziemie krasnoludów. Rów ten długi jest
na setki tysięcy sathów oraz równie szeroki i najprawdopodobniej ciągnie się aż po krańce Inur. Od ziem północnych krasnoludów dodatkowo występuje wielkie pasmo górskie, Nauyjwin Durum, również kończące się wraz z brzegami świata.
Jeśli chodzi o warunki klimatyczne, są one jedną z największych zagadek klimatologów, chemików, fizyków oraz... filozofów. Najdziwniejsze jest to, że nawet gdy Satil i Mural górują w pełni nad Garadill Duh, wszystko spowija mgła i przeszywające zimno. Niebo praktycznie cały czas zasłane jest potężnymi chmurami, jednak nigdy tam nie występują deszcze. Jałowość tej ziemi jest na tyle duża, że nie ma szans, aby cokolwiek mogło tam wyrosnąć, chyba, że na przestrzeni dwóch, trzech sathów występuje bardzo słaba gleba, która jednak (po dokopaniu się do niej przez warstwę popiołów i zlodowaciałych skał) stwarza warunki do rozwoju kilku gatunków roślin o właściwościach psychotropowych. Powietrze jest stęchłe i ciężkie, ale wraz ze wzrostem wysokości rozrzedza się i w pewnym momencie jest całkiem przyswajalne. Dzięki temu jednym z najliczniejszych stworzeń zamieszkujących te ziemie to właśnie ogromne Sombarmorog. Giganty, wysokie niczym góry, sięgające łbami grubych warstw chmur, stąpają niby zwaliska skał, potężnie i ciężko, rzucając cień strachu nawet po Południowe Ziemie. Są to niewątpliwie największe stwory, jakie kiedykolwiek stąpały po Inur, choć, kto wie, co kryje się jeszcze w otchłaniach Gigantycznej Przełęczy...

DRAMY

Najstarszy z Namiestników, Jotuze’an, stoi na czele rasy DRAMÓW. Po stworzeniu, przybyły one z Ziem Południa w bardziej centralne zakątki Nowego Świata. Dramy nazywają Jotuze, czyli podług północnego dialektu oznacza to „Prastary”. Dramy żyją w małych miasteczkach ale i w wielkich lasach, np. w centrum Południowych Ziem, w puszczach Huangasporu. Są z reguły pustelnikami, żyją samotnie, mając za pan brat naturę. Ich rasa na przestrzeni lat była pełna cierpienia i bólu. Wszelkie inne Nacje wykorzystywały ich z reguły jako tanią, powszechną siłę roboczą. Dopiero z nastaniem Drugiej Ery, podczas obrad na Atenthis, przyznano im autonomiczność i zostawiono w spokoju.
Typowy dram jest cichy, mrukliwy, samotny, indywidualny, spokojny oraz pracowity. Kiedy podczas ich pierwszych urodzin nadaje im się jakiś z góry ustalony cel, pochodzący od Sentaffa, dążą do niego praktycznie przez całe życie. Są bardzo sumienni i odpowiedzialni. Ogólnie pokojowo nastawieni, rozsypani po całym kontynencie, w razie poważnego zagrożenia potrafią zejść się w jednym miejscu i wspaniale współpracować, choć żyją z reguły w odosobnieniu. Ich filozofią życiową jest motto „Pracuj, żyj i daj żyć innym”. Są rzemieślnikami, myśliwymi, nielicznie kupcami i handlarzami, łowcami i cichymi mnichami żyjącymi w Górach Orczych.
Wygląd drama nie jest przyciągający ale też nie odrzucający. Jest wysoki, wiotki z długimi włosami, z czterema palcami u rąk i pięcioma u nóg, krępy i zwinny. Ma śniadą cerę i białe lub niebieskie oczy. Mają krótkie nosy i szeroko rozwarte powieki. Bardzo dobrze widzą w ciemnościach, co pomaga im na polowaniach. Ich krótkie uszy pulsują wraz z przepływem krwi, co jest dość śmiesznym i charakterystycznym widokiem. W bliższych kontaktach z inną rasą są niemili i mrukliwi. Ich słabością jest pitny miód, przez co znani są w większych miastach innych Nacji jako pijaczkowie i rozbójnicy.

Linu

Chciałbym dodać, że nie dałem słowników poszczególnych ras, gdyż ciągle nad nimi pracuję Wink

Serpentinius

Jakoś tak Tolkienowo. Ciekawe, ale tego jest tak dużo. Masz już jakieś opowiadania, albo rozdziały do książki w realiach tego świata. Masz jakąś mapę?

Zyx

Wow, jak na dwa lata to naprawdę sporo zrobiłeś. Moja Yermenia też liczy coś koło tego, ale wciąż brakuje jej wielu istotnych elementów, np. chociażby pełnych zrębów historii powszechnej (może z powodu stopnia skomplikowania?). Czytając te wywody, również przyszły mi na myśl skojarzenia z Tolkienem.

Linu

Nie ukrywam, że Tolkienem się inspiruję, stworzył w końcu naprawde niezłe Śródziemie Smile

Mapy mam, niestety, raczej preferuję rysowanie na papierze formatu A3..Ale moze zdjecia zrobię. Dodaję, że 2 lata rodził się sam plan na zrobienie tego, natomiast wzięłem sie do pracy dokładnie w lutym. Laughing

To są najbardziej zawansowane teksty, jesst jeszcze troche takich pozaczynanych. Jeszcze nic nie napisałem, natomiast zabieram się do tego:) Aha, świat jest w kształcie rombu Laughing

Linu

A, no i sobie forum założyłem o moim świecie, ponieważ na robienie strony w htmlu czy php nie za bardzo mam aktualnie czas, a tak, mam wszystko pod ręką. Do tego łatwo można edytować, wiec jest ono raczej na mój użytek : D www.inur.fora.pl

Vilén · Gość

Linu

Dobre,dobre, maj fols xP