Conlanger

bandziol20

Jak byś zaczął mówić [srę na...], albo [dr. Ektor], to wtedy może i faktycznie bym się zdziwił. Razz

Dynozaur

Zauważyłem, że moja babcia (Mazowszanka), podobnie jak ja, używa celownika po przyimku "po" (chociaż u mnie jest trochę inaczej, bo ja używam formy zakończonej na -u). Mówi np. "po wszystkiemu". O ile u mnie to 100% rusycyzm, to skąd mogło się to wziąć u babci? Nie mogła się zarazić tym ode mnie, bo mieszkamy bardzo daleko od siebie.

spitygniew

Zdarza wam się czasem udźwięczniać zwarte interwokaliczne? Mnie się tak np. wyrwało dzisiaj, bodajże wymówiłem "to" po wyrazie kończącym się na samogłoskę jako "do".

pittmirg

bandziol20

zdarza mi się zamiast zglajchszaltować, mówić zglajszlachtować Razz

pittmirg

Dynozaur

Czy tylko mi forma "Suwałk" wydaje się jakaś podeźrzana? Zawsze mówiłem "Suwałek" i ostaję przy tym. Brzmi o wiele bardziej "po polsku", jakoś naturalniej. Wiem, że nazwa jest litewska, a nie słowiańska i pewnie to jest przyczyną takiej odmiany. Ale skoro mówimy nawet do Helsinek, to czemu nie Suwałek?

Chyba to, co mnie w tej formie "Suwałk" tak razi to ten przesunięty morfologicznie akcent. We wszystkich formach pada na drugą sylabę, tylko w tej na pierwszą.

Podobnie Kielce - do Kielec. Też zawsze tak mówiłem, a nawet niedawno widziałem taką odmianę i to w tekście pochodzącym z czasów II Wojny. A więc nie tak znowu dawno temu.

A jeszcze istnieje fajna forma "w Kielczech", podobno nawet niektórzy miejscowi tak mówią.

Feles

bandziol20

Dynozaur

Pingijno

Dynozaur

Czy wam też brakuje mnogiej (i żeńskiej) formy zaimka "kto"?

Dzisiaj mi się zdarzyło powiedzieć "kto to byli?".

Problem ten rozwiązałem w Vanstinie, gdzie mamy:
Cen = kto-on
Ce = kto-ona
Tit (taa, amerykańców to pewnie by śmieszyło) = kto-oni

A to wywodzi się z prasłowiańskich niezłożonych form *kъ(nъ), *ka, *ci.

Pingijno

spitygniew

spitygniew

Ciekawa forma użyta przez mojego znajomego, tym razem w dialekcie: jestech.