Conlanger

Feles

Niezmiernie wkurza mnie angielska pseudotranskrypcja rosyjskich nazw. A już szczególnie oddawanie "е" jako "e" w każdej pozycji i yotowanye. Wiem, że "Mjendjeljejev" nie każdemu przypadłby do gustu, ale "Mendeleev", "Dobroe Delo" to już gruba przesada. Co gorsza, translit.ru interpretuje "je" jako... э.

Vilén · Gość

A tam, najlepsze to jest pisanie „Khrushchev” czy podobnie.

pittmirg

Feles

Traktowanie hiperkorekcji jako lepszych czy mniejszych błędów.

varpho

Feles

No właśnie są większe, nie zawsze jako odstępstwo od normy, ale dlatego, że wypaczają rzeczywiste tendencje przez nieumiejętnie sztuczną regulacją. Bez niej nie miałyby prawa bytu. Zmian w języku nie można zatrzymać, można je tylko przekierować.

BartekChom

Mniejsze. Zamiast psucia języka przez zakorzeniające się błędy jest tylko przeciwieństwo tych błędów, które przynajmniej świadczy o tym, że ludzie starają się dbać o język. Potem muszą jeszcze tylko nauczyć się rozpoznawać, kiedy formy podobne do błędnych są poprawne i można zatrzymywać zmiany.

Feles

Bzdury. Zamiast jednych zmian są inne, również odstające od normy, co świadczy co najwyżej snobiźmie i nieznajomości zasad działania tendencji językowych. Pominąwszy to, że i tak hiperyzmy mają się nijak do rzeczywistej "normy". I nadal nie rozumiem pożytku ze zrobienia języka polskiego martwym, na czym tak Ci zależy.

varpho

wkurza mnie, że w pionowej wersji napisu "McDonald's", gdzie wszystkie litery są osobno, apostrof jest przyporządkowany do "d", a nie do "s".
przecież w tym wypadku to nie jest znak zmiękczenia...

Canis

Standardy robi się nie po to, by hamować rozwój języka, ale po to, by zmniejszyć różnorodność dialektów. Uważam za coś obrzydliwego sytuację, w której byśmy wynaleźli machinę czasu i odkryli, że za 500 lat w Polsce nadal jest z grubsza ten sam język.
Od robienia fotografii wersjom języka mamy książki pisane w danej jego wersji oraz podręczniki do niego.

Silmethúlë

Jak dla mnie wszystko to kwestia o jaką hiperpoprawność chodzi.

Jak ktoś wymawia dokładnie wszystkie "ę" i "ą" (jako [ɛɰ̃], [ɔɰ̃], NIE jako [ɛ̃], [ɔ̃]) to mi to nie przeszkadza. Również jak słyszę "huk" [ɦuk] albo i [ɣuk], czy też "łódź" [ɫutɕ]. Gorzej jak ktoś mówi "chyba" [ɣɨba]/[ɦɨba]...

A w ogóle bardzo mocno rażą mnie niektóre hiperpoprawności w ortografii. Bo ktoś się nauczył, że nie pisze się "om", "on", więc nagle można przeczytać, że "raport został przedstawiony prezydentą wielu państw".

Albo też ktoś sobie wziął do serca pisownię przecinka, i tak mamy "góry na, których są...".

Względnie pisownię apostrofów gdzie się da po obcojęzycznych nazwiskach, o dziwo Thomas'a Edison'a jeszcze nie odnotowałem.

Ostatnie dwa błędy cholernie często dostrzegam i poprawiam na Wikipedii.

Toivo

Canis

Wiecie, zawsze może być z czyimś idiolektem tak jak z moim: ja nie ubezdźwięczniam zwartych i większości afrykat na końcu słów w języku polskim (chleb, miód, śnieg, mróz, ale mów [f]). Nie dlatego, że obecnie mi się coś kićka, tylko dlatego, że jak byłem mały to ni z gruchy ni z pietruchy uznałem to za poprawne i tak mówię do dzisiaj, nie umiem się tego oduczyć (a teraz to już w ogóle, przez długotrwałą naukę rosyjskiego mówię "chwała" przez [xv]).
Mam na myśli: gdy wyczaicie, że ktoś niepoprawnie gada, to spytajcie czemu zanim założycie, że ma taką czy siaką pomyloną ideologię, bo różne mogą być przyczyny dziwnego gadania...

varpho

jak kto mówi [fonetyka, nie styl czy dobór słów] obchodzi mnie mniej niż to, jak ktoś pisze [interpunkcja, ortografia]. więc głównie o tego typu hiperpoprawność mi chodzi.

Canis

Przecież i tu i tu można robić błędy wynikające z dziwnych przekonań bez oparcia. Skąd ta różnica w podejściu?