Conlanger

Silmethúlë

Hmm, mi się "ue" kojarzy jeno z pewną piosnką (A w Raduni krwawo wueda, szkueda uećca, życa szkueda...), stąd moje skojarzenie tego z Pomorzem, hmm.

Timpul

muggler

Silmethúlë

Nikt nie trafił Mr. Green

Artaxes

Kamil M.

A mi się tak wydawało, że świętokrzyskie - mój wiekowy wujek tak mówi: "I tegue i tamtegue..." :P

BartekChom

Właśnie dostałem "Dialekty i gwary polskie". o > uo dotyczy większości gwar wielkopolskich, śląskich i małopolskich, a dalsze przemiany, w tym ue - znacznej części gwar kaszubskich, gwary Mazurów wieleńskich, gwar północnośląskich i gwar Małopolski środkowej (Sandomierz, Kielce, Tarnów).

muggler

[spam]

Silmethúlë

Hmm, jakiś czas temu odkopałem, tak mi się teraz przypomniało, w szufladzie jakąś zapomnianą książkę o dialektach i gwarach polskich z całkiem sporą liczbą transkrypcji opowiadań mówionych przez użytkowników owych gwar/dialektów zbieranych przez studentów parę dziesiątek lat temu Wink

. Może jutro coś więcej napiszę co toto jest.

Timpul

zavadzky

To może ja się wypowiem.
Mój własny dziadek mówi perfekcyjnie po śląsku. Chociaż stara się wypowiadać literackim polskim, nie wychodzi mu to nigdy w 100%. I jak słyszę jego słowa, ciężko mi zrozumieć czasem, o czym do mnie mówi. Jego sposób myślenia też jest czasem zgoła inny. A jak wiadomo, język (nie dialekt) kształtuje w pewien sposób poglądy i myślenie użytkowników. Kultura też.
Śląski dla mnie jest językiem i będę go jako języka bronić. Nie chodzi tu o sam fakt tego, że mieszkam w GOPie i wokół mnie bywają ludzie mówiący tymże językiem. Chodzi mi o to, że widać, jaka to jest inna konstrukcja i jak się bardzo różni od polskiego. Tyle.

I zwyczajnie wkurwia* mnie pogląd prezentowany przez pana Ciupaka, imputującego wszystkim Ślązakom dziadków w Wehrmachcie i "folksdojczość". Równie dobrze ja mogę stwierdzić, że Twoi krewni pacyfikowali Wolę, a jeden z Twoich dziadków osobiście zabił Sowińskiego. Że bez sensu? Tak jak bez sensu są Twoje śmieszne radykalne wypowiedzi, występujące nie tylko tutaj, ale również na Wikipedii i w Twoim joggerze.
I wypadałoby podawać argumenty, dla których Twoim zdaniem język śląski jest tylko dialektem, a nie kryć ich brak powtarzającym się hasłem "nie chcę wywołać flejma".

* przepraszam.

Vilén · Gość

Toivo

Timpul

Proszę bardzo. Zacznę ja – od fonetyki. Same dźwięki obce polskiemu systemowi fonetycznemu to np. [rʒ͡], [ɑu̯], [o̹], [ɘ], [ʃ], [ʒ], [ʧ], [ʤ], [ɦ] – zależnie od dialektu. Nie będę wspominał o oczywistych różnicach typu nagłosowa labializacja o i ů, pochylenie e przed sonantami n, ń, m, samogłoska ścieśniona y, przejście dawnego pochylonego á w o lub jego dwuwariantowa dyftongizacja, regionalnie mazurzenie, jabłonkowanie.

Co do gramatyki, to co na szybko przychodzi mi na myśl, to końcówka –e w dopełniaczach lp. rodzaju żeńskiego, np. kozatelnice – ambony (kogo? czego?). Oczywista archaiczna końcówka typu –cyjo, -syjo, -zyjo, -dyjo zamiast –cja, sja itp. Różnice koniugacyjne – zrównanie tematu I os. lp. i mn., np. moga, mogymy (mogę, możemy). Charakterystyczne konstrukcje gramatyczne, nierzadko kalkowane z niemieckiego, np. uostawjůła leżeć (zostawiła, aby leżało), być przijechany (przyjechać). Tworzenie dopełniacza za pomocą struktury uod + D., np. godany uod Ślůnzokůw (mówiony przez Ślązaków). Tworzenie pytań jedynie przy pomocy intonacji.

Oczywista odrębna leksyka, także charakterystyczna jedynie dla śląszczyzny. W dużym stopniu inne reguły słowotwórcze.

Tego naprawdę jest od groma, mam nadzieję że ktoś to jeszcze rozwinie Smile