Conlanger

muggler

Waše zmiany nic niezmieniajǫ
Waše zapewnienia nic niezapewniajǫ
Ja niewieže v poprawę sytuacji
Hce pravdziwyh zmian, a nie manipulacji

Ludzi nieophodzi etymologia, gdyš pisownie - jakǫ by niebyła - mušǫ zapamiętać. Ci, ktužy znajǫ etymologie, i tak niemajǫ problemuv s pisowniǫ. Niewiem zatem, čy jest to otpowiedni kieruneg zmian.

(I niesugeruje, že tak jak ja piše, byłoby lepiej, bo sam niejestem pewien Wink

)

Dynozaur

Jak mówiłem, nie chcę wprowadzać rewolucji na olbrzymią skalę. Traktuję to raczej jako poprawkę błędów panów z Komisji [cośtam cośtam] Językoznawstwa PAN. Jednostkowe zmiany pisowni w reformie to rezultat ich nieodpowiedzialności. Błąd z rodzaju tych, które się naprawia. To przecież wciąż zwykłe błędy ortograficzne, które (pożal się Boże) zostały przyjęte bez żadnych uzasadnień (często popełniane błędy? Naciągane. Dzisiaj też znajdzie się zawsze ktoś, kto "muwi". Czy to oznacza, że trzeba wprowadzić formę "muwić" jako poprawną?). Co dziadkowie spierniczyli, naprawią wnuki. Stara, stara zależność.

Co do innych zmian, to są po to, by uczynić naszą ortografię ciekawszą i sensowniejszą.

Moja reforma nie ma być krokiem ani w tył, ani w przód. Gdybym krzyczał o przywrócenie bezokoliczników na -c, -dz, rozróżnianie -emi/-ymi czy też "gieografię", można by było powiedzieć, że zamierzam "cofnąć język w rozwoju" (takie coś należałoby wyśmiać). Moje plany są umocnieniem języka w jego obecnym stadium i ewentualnym gruntem do dalszych reform.

pittmirg

SD, ktoś tu czytał może Lód Dukaja*? Jeden z nielicznych afaik przykładów celowej konsekwentnej modyfikacji pisowni we współczesnej polskiej literaturze, tym bardziej w powieści. Nawet dosyć to przypomina ortografię sprzed '36, z <j> zamiast <i> w wielu miejscach; można też zauważyć <ji> w miejsce <i> dla /ji/, rzeczy typu nowem, -emi, natomiast nie wydaje się, aby zmieniono dystrubucję ó/u itp. (<chrust>).

Fragment:

[link widoczny dla zalogowanych]

*w sumie mnie znudziło pod koniec fragmentu zamieszczonego w internecie, ale może kiedyś jeszcze dam temu szansę...

Dynozaur

Hmm... Ciekawe... Ortografja, nie powieść. Razz

Szkoda, że jest tam "chrust" i "marmur", aczkolwiek trzeba gościa podziwiać za nieugiętość wobec reguł ortograficznych.

Może by nas poparł...

Serpentinius

Mam tę książkę. Fakt ortografia super, ale sama w sobie jest długa, rozwlekła, przesycona nieistotnymi informacjami, że czytam ją już półtora roku i jestem na 68 stronie ze 1044. Żal Smile

Kwadracik

Rzecz jasna na pierwszy rzut oka mi się nie podoba, ale fajnie, że ktoś w Polsce pisze ortograficznie "po swojemu". Przypomina mi to mojego ukochanego angielskiego Chinę Miéville'a i jego "chymistry", "shat" (forma przeszła od "shit", piękny archaizm Smile

), "chirurgy" (zamiast "surgery"), etc.

Dynozaur

Myślę sobie...

Czy "czułki" nie powinny być "czółkami"?

Czy może to moje fałszywe skojarzenie czułek z czołem (podobnie jak pasorzyta z życiem)?

Ale chcę się upewnić.

Oraz ten cholerny "druh". Według niektórych jest to wyraz polski z końcówką -uch, inni że jakiś ukrainizm i powinien być pisany przez samo "h". Jaką wersję notują słowniki z przed 1935?

Silmethúlë

A jak tłumaczą niby wyraz polski? Że jaka etymologia? Bo dla mnie to był zawsze ukrainizm na "znajomego", "przyjaciela", por. rosyjskie drug.

Kwadracik

Mój słownik z '29 nie ma wyrazu "druh" w ogóle, co jest dość dziwne, bo jest to "słownik wyrazów obcych". Może uznali druha za polskiego.

Vilén · Gość

Dynozaur

pittmirg

Dynozaur

Znalazłem coś niezwykle intrygującego.

Jest to dzieło Aleksandra Brucknera "Walka o Język"

Jego przepisaną na komputerze (i niestety zaopatrzoną w miliony błędów, jako że robiona była przez automatyczne wykrywanie tekstu) wersję można znaleźć tutaj: [link widoczny dla zalogowanych]

Powiem, że zawaliło to trochę moją wiedzę na temat błędów w pisowni polskiej. Trzeba to dokładniej przeanalizować...

Kurde... wkurza mnie to, że ten system wykrywania myli ciągle ó z 6.

Dobra. Wiemy, że powinno być: bót, klóski, ślósarz, marmór, nóta, lódwisarz, róra, łót, lóźny, stóła, fórta i śrót.

Końcówka -ulec powinna też pisać się -ólec.

Błędem też okazuje się pisownia "dwóch".

Poza tym: charmider, characz, druch i churgot.

Poza tym, Bruckner podaje też "Chazarów" jako błąd. Śmiem w to jednak wątpić, jako że wszystkie inne języki mają tu "Kh" albo coś odpowiadającego.

Ponadto, wygląda na to, że to "puchar" i "puchacz" są poprawne. To jednak może być już błąd przepisującego. Zwłaszcza, że w innych językach słowiańskich jest "puhar" i niegdyś pisownia przez samo h była wszędzie.

Wygląda też na to, że ogórek to pomyłka stara. Oraz, że ogół powinien być ogułem (i że jest to pomyłka nowa, do poprawienia).

Starym błędem jest też obuwie i obuwać. Wyraz "bót" jednak NIE JEST już związany z tymi wyrazami, lecz jest zapożyczeniem włoskim.

Bruckner podaje też "pułk" jako pisownię poprawną, zamiast "półku".