Conlanger

BartekChom

Dzisiaj śnił mi się całkiem ciekawy fantastyczny sen. To już drugi w ostatnim czasie. Z grubsza, z tego co pamiętam i po drobnej poprawie logiki, wyglądały tak:

Pierwszy był o jakiejś mocno magicznej krainie. Podróżnicy trafili nad jezioro i okazało się że w jeziorze pojawiają się wodniki, które są ich sobowtórami. Wydawały się groźne, ale okazało się, że takie nie są. Potem była scenka, która pokazywała, że w jeziorze są stopnie i kiedy światło pada na każdy stopień (nie pamiętam, czy w czasie przypływu czy odpływu), powstaje wodnik (nie wiem czy właśnie tego rodzaju, czy jeszcze inny). Na końcu jeden podróżnik przekroczył linię w wodzie i rzucił się na niego jeszcze inny wodnik, a jego wodnik go zasłonił. Ten inny wodnik też mógł być niegroźny, ale przestraszyłem się na tyle, że się obudziłem. Niektóre miejsca przypominały mój strych, a sen przypominał grę. A w innych chwilach zdawałem sobie sprawę, że to sen. Wodniki zbudowane z wody wziąłem chyba z "[link widoczny dla zalogowanych]"

Dzisiejszy sen przypominał książkę pod tytułem "Rok bez magii" z pierwszoosobową narracją (czytaną na głos i z obrazem). Narrator dorastał z najlepszym przyjacielem i najlepszą przyjaciółką i miał zostać jakimś arcykapłanem czy arcymagiem. Żyli w krainie, gdzie przepowiednia głosiła, że jeżeli ktoś użyje magii w bójce, to jego następne zaklęcie sprowadzi tyle nieszczęść, że lepszy byłby rok bez magii. Kiedy dorośli i narrator został tym arcy, a jego przyjaciel kimś odrobinę mniej ważnym, najpierw przyjaciel zaczął mianować członków rady, czy czegoś takiego, i zaczynał mieć tylu stronników, że mógł być ważniejszy od narratora, chociaż wydawało się, że to i tak bez znaczenia, skoro się przyjaźnią. Ale w końcu i narrator miał okazje mianować członków rady i stał się ważniejszy, zwłaszcza jak uwzględnić to, że jego przyjaciela, który był może drugą najważniejszą osobą, też można było uznać za jego stronnika (W czasie snu jakoś nie skojarzyłem, że to "zwłaszcza" to trochę dziwna logika). Było to pokazane na schemacie - niebieskie kółka ułożone w okrąg, a w środku dwie linie, jedna też z niebieskich kółek, druga z czerwonych (albo na odwrót). Ale nagle z jakiegoś powodu wszyscy troje zaczęli się bić. Narrator pierwszy rzucił zaklęcie, chyba wyprzedzenia (zdaje się, że żeby pierwszy uderzyć), a przyjaciel też jakieś drobne, a w dodatku trwało za krótka, żeby się przydało. Od razu się zatrzymali. Narrator pomyślał, że to bez sensu, żeby z tak drobnego powodu miały przyjść nieszczęścia na cały kraj, i uznał, że skoro pokonał Corrinusa (czy jakoś tak), który był źródłem (czyli miał bardzo duże zasoby magii), a jego nikt nie uznał za źródło, ani nawet urodzonego (najwyraźniej trochę mniejsze zasoby magii), to przyszedł czas, w którym prawa magii da się obejść. Więc postanowił, że skoro mówią, że lepszy byłby rok bez magii, to przez rok nie będzie rzucał zaklęć. Obudziłem się i nie wiem, czy to wystarczyło. Nie zauważyłem, czy przyjaciółka rzuciła jakieś zaklęcie, i nie wiem, co postanowił przyjaciel.

A czy Wam śniło się coś w tym stylu albo jakiś inny sen, którym chcielibyście się tu podzielić?

Vilén · Gość

Hm. Przypomniałeś mi, że niedawno śniło mi się, że w bibliotece znalazłem słownik języka rumuńskiego z 1810 roku (albo około), opisany jako Słownik ięzyka Xięstew Naddunayskich; zapisany jakimś dziwnym systemem transkrypcji, gdzie cz oznaczało dzisiejsze ţ i pełen różnych dziwnych zapożyczeń słowiańskich.

Dynozaur

Ech, mój niedawny sen, że pod moim oknem grupa kilkudziesięciu osób zebrali się w kole i odprawiali szamanopogański rytuał przy śnie wydaje BartkaChoma śmiesznie i nieciekawie...

Ostatnio często mi się śni, że... się budzę (wyżej wymienionemu snowi też to towarzyszyło), a zaraz potem dzieje się coś dziwnego (albo nawet nie - budzę się we śnie, a po chwili "na serio") Niezmiernie mnie to wkurza.

Vilén · Gość

Dynozaur

varpho

kiedyś mi się śniło, że przeglądałem książkę z herbami miast polskich i zwrócił moją uwagę herb Łodzi: na polu czerwonym drogowskaz złoty z napisem "Tomaszów Maz." Very Happy

bandziol20

Feles

Kiedyś, we wczesnym dzieciństwie często miewałem takie świadome sny, w których każdemu mówiłem, że to tylko sen. Smile

Z tamtego okresu pamiętam też inne dwa bardzo charakterystyczne sny: w pierwszym jestem w miejscu, gdzie wówczas przyjeżdżały różne wesołe miasteczka, karuzele, stragany itp. Jest noc, wchodzę do jakiegoś domku, schodzę po schodach w dół i nagle gaśnie światło, dalej jest coś niby muzyka tytułowa jakiegoś serialu.

Henryk Pruthenia

Leto Atryda

Henryk Pruthenia

Raczej wyskoczyli by z wieżowca i zostały po nich piękny malunek na chodniku, a farbą byłby mózg. Ale to tylko gdybanie...

Vilén · Gość

varpho

Leto Atryda

Vilén · Gość