Conlanger

Dynozaur

Heh, ślepy jestem.

Ale fakt, ruski akcent to koszmar. Jest nieprzewidywalny w każdym calu, trza się go kuć na pamięć, bo skacze po wyrazie jak pijany metanolem.

Kwadracik

A ponoć są góra cztery wzorce akcentowania. Muszę się tego kiedyś nauczyć i sprawdzić... Całe to p*** o strasznym ruskim akcencie to chyba tylko biadolenie nieprzyzwyczajonych Polaków, którzy by chcieli, żeby obcy język brzmiał jak ich tylko z "sabaką" i "rebiatą" zamiast psa i dzieci.

Toivo

Kwadracik

Słyszałem kiedyś gdzieśtam na jakimśtam wykładzie Razz

[link widoczny dla zalogowanych]

(rzeczowniki rzecz jasna)

Dynozaur

A co z czasownikami i innymi częściami mowy?

A ponadto, rdzeń może być wielosylabowy. Wtedy dodatkowo jeszcze przycisk może sobie latać po rdzeniu.

pittmirg

spitygniew

Ale w większości żeńskich w acc.sg. i inst.sg. akcent pada na rdzeń, tak? Pytam, bo w zachodniołużyckim (chyba będziecie czekać na mniej niż na zimny) nosówki dały inny kontynuant w zależności od akcentu, i nie wiem jaka końcówka ma się wyrównać do drugiej. A, i akcent rosyjski oddaje prasłowiański bez większych zmian?

Toivo

Wracając do tematu, zmieniam zdanie - fiński to bezapelacyjnie mój ulubiony język.

Cyryl i Metody

Ja w zasadzie do każdego języka z którym miałem do czynienia mam stosunek emocjonalny. Przede wszystkim kocham Słowiańszczyznę i wszystko co słowiańskie, więc również i zwłaszcza języki. Uwielbiam rosyjski za śpiewność (która tak! wynika z ruchomego akcentu), równoczesną subtelność i dosadność słownictwa, prostotę i logiczność gramatyki. Podoba mi się również czeski, jest miękki, melodyjny i przyjazny, chociaż stały akcent na pierwszej sylabie odbiera mu wiele wdzięku. Oczywiście lubię staro-cerkiewno-słowiański, ale do języków martwych mam troszkę inny stosunek, bo trudno powiedzieć, jak brzmią.

Z języków romańskich podobają mi się zwłaszcza rumuński i portugalski, nieco mniej włoski (do którego mam jednak sentyment, bo to mój pierwszy język obcy, nawet przed angielskim) i hiszpański. Nie znoszę za to francuskiego. O ile jeszcze mogę znieść wymowę sceniczną, o tyle jak słyszę przeciętnego Francuza wyrzucającego z siebie serię spółgłosek bez żadnej samogłoski (i ten język o zgrozo! ma być melodyjny) to mi się niedobrze robi.

Z germańskich nie trawię niemieckiego: jest miękki, śliski i w ogóle jakiś taki. Zresztą w "Czterech pancernych" mówili nim ci źli, pewnie stąd mi uraz został. Nie lubię angielskiego, brak rodzajów i ograniczona fleksja sprawiają, że wydaje mi się prymitywny, zresztą połowę słownictwa zapożyczył z francuskiego. "Na ucho" podoba mi się szwedzki, ale nie mam o nim pojęcia.

Lubię oba języki klasyczne, przy czym łacinę znam nieźle i przyzwyczaiłem się do niej na tyle, że wydaje mi się całkiem "normalna", natomiast grekę uważam za język porywająco piękny, za to niepojęty i niepojmowalny Razz

Spoza grupy indoeuropejskiej za wyjątkowo urocze uważam gruziński i nahuatl, zresztą z zupełnie różnych powodów.

Pingijno

Angielski jest taki "łełowy". Taki ma akcent zapchany. Ale mi się i tak bardzo podoba. W moim podpisie: Ja læhhǐ alei langæm. Smile

Ja kocham wszystkie języki! I właśnie najbardziej podoba mi się angielski. Dorzucę też chiński, bo jest bardzo melodyjny, w dosłownym znaczeniu. Very Happy

\o/

zavadzky

Ghoster

Canis

@zavadzky: [link widoczny dla zalogowanych]

Nie wiem, co na to inni administratorzy Wiki, ale moim zdaniem ktoś tu chyba próbuje przeforsować meme zanim wielu w ogóle przeczytało źródło. Razz

------------------------------------------------------------
Żeby nie zostać Królem Offtopu, napiszę coś na temat:

Kiedyś może mniej lubiłem niemiecki, potem francuski. Nie lubiłem chińskiego. Nie podobał mi się japoński, nie podobały mi się południowoamerykańskie, zwłaszcza te siorbiące (siorbiące l, [ɬ]) i pewna masa innych.

Lubiłem holenderski i szwedzki, więc spodobał mi się w końcu niemiecki, lubiłem łacinę, grekę, niemiecki, więc polubiłem w końcu francuski. Pojechałem do Chin, to polubiłem w końcu chiński. Podobał mi się koreański, więc do japońskiego się przekonałem (ale nie do Japończyków czy Japonii), w ahtialańskim podobno sam mam głoski siorbiące, więc polubiłem południowoamerykańskie i całą masę innych z różnych powodów.

Feles

a więc mówisz, że francuski ssie... i połyka? :p