Conlanger

Kwadracik

Inwazyjny to język który stworzyłem próbując stworzyć elementy kultury obcej cywilizacji w jednym z opowiadań, które piszę (jak łatwo zgadnąć, moje opowiadania kończą niedokończone albo porzucone Wink

).

Tak czy owak, inwazyjny jest językiem a priori (stworzonym od początku, bez bezpośredniego oparcia na żadnym języku naturalnym), a do tego niewokalnym - z założenia jest on komunikowany sygnałami elektromagnetycznymi o różnej częstotliwości, długości nadawania, etc, nie zaś słowami.

Stworzyłem na razie 2 techniki transkrypcji inwazyjnego - jedna jest prostsza, ale prawie nie da się jej czytać, druga jest bardziej "sylabiczna", ale ja sosbiście jej nie lubię.

Tutaj użyję transkrypcji numer jeden, choć na koniec wyjaśnię na czym polega druga.

Inwazyjny jest językiem ergatywno - absolutnym, tj. podmiot czasownika zwrotnego jest tak samo oznaczony jak przedmiot czasownika oddziałującego na obiekt.

W pr/ypadku inwazyjnego oznacza to tyle, że oznacza się dodatkowo jedynie wykonawcę czynności odnoszącej się do innego przedmiotu. "Mieciu śmieje się" i "makaron jest jedzony" są przypadkami absolutywu, nie oznaczanymi, ale już "Ja jem makaron" czy "Makaron jest jedzony przez Miecia" to oznaczany przypadek ergatywny.

Jeżeli chcecie naturalny przykład języka ergatywno - absolutnego, popatrzcie na język baskijski.

Druga główna cecha inwazyjnego to oznaczenie tematu. Gramatyczna tematyzacja występuje w mandaryńskim i japońskim, a także w językach migowych (makaron - jem ja, ja - wesoły, etc)

W inwazyjnym tematyzacja poszła do tego stopnia, że jest zawsze wymagana i określa początek zdania. Określenie nowego tematu jest równe rozpoczęciu nowego zdania.

No ale dosyć teorii. Transkrypcja inwazyjnego (samogłoskowa) jest następująca:

a e i y o u x r l n '

W zasadzie "y" czyta się jako /A/ (angielskie "father", zaś "x" jako szwę, ale w praktyce język i tak jest praktycnie nie do wymówienia. Apostrofa nie ma przydzielonego dźwięku (może ewentualnie uchodzić za zwarcie krtaniowe), ma jednak znaczenie w pisowni i słowotwórstwie, jako że oddziela człony wyrazu.

Trochę gramatyki. Weźmy 3 słowa:

anl'e - jedzenie
an - ja
aen - ty

Dodam, że słowa w inwazyjnym w większości nie mają określonych części mowy. Zależą one od znaczenia, kontekstu i położenia.

Jak już mówiłem, zdanie w inwazyjnym zaczyna się od określenia tematu. Dokonuje się to przez dodanie przedrostka r'. Podstawowa forma każdego czasownika jest formą określającą bycie czymś lub bycie w pewnym stanie, ewentualnie bycie pod wpływem jakiegoś działania.

r'an anl'e
"Jestem jedzeniem" albo "Jestem jedzony"

Tematem tutaj jest zaimek an, a anl'e określa stan - jedzenie.

Aby dodać podmiot, dodaje się przedrostek i'. Jeżeli w zdaniu występuje podmiot, czasownik zmienia formę na oddziałującą. Np. zamiast "być jedzeniem" czy "bać się" oznacza "jeść" czy "straszyć".

r'i'an anl'e aen
"Zjadam cię."

Ale podmiot wcale nie musi występować na początku - może wystąpić gdziekolwiek.

r'an anl'e i'aen
"Jestem zjadany przez ciebie."

Zasadą jest, że jeżeli sam temat nie jest czasownikiem, to jest nim pierwszy wyraz po temacie - to jest, jeżeli w zdaniu występuje czasownik.

r'anl'e i'an
"Zjadam jedzenie."

Jak widać powyżej, w zdaniu nie ma czasownika - znaczy ono dosłownie "jeżeli chodzi o jedzenie, jestem przedmiotem wykonywanej czynności". Czynność jest tu oczywista i narzucona przez kontekst. Poza tym, słowa "jeść" i "jedzenie" pochodzą od tego samego wyrazu więc nie trzeba go powtarzać. Tego typu skróty są częste w inwazyjnym.

Osobna składnia występuje, kiedy tematem jest czasownik. Staje się on orzeczeniem, czynnością wykonywaną przez wszystkie występujące po nim rzeczowniki, pomiędzy sobą.

r'anl'e an aen
"Zjadamy się nawzajem."

Rzecz jasna, znaczenie w dużej mierze zależy od kontekstu.

Jeżeli mówienie językiem apostrof i samogłosek nie bardzo wam odpowiada, istnieje alernatywna, spółgłoskowa lub sylabiczna transkrypcja. Zamiast samogłosek występują tu spółgłoski, między którymi wsadza się "a" za wyjątkiem miejsc gdzie występują apostrofy. Wyrazy krótkie i zbitki trudne do wymówienia dostają "i", a podwójne sylaby stają się jedną i dostają "u".

Wygląda to mniej więcej tak:

arkamap arsu tasak mas askup as mat

arkaxan kanalxi askan

("x" czyta się jako "sz" /S/)

Nie jest toto idealne i trochę komplikuje sprawy, no ale może uda mi się jakoś połączyć oba systemy i stworzyć coś co wygląda lepiej.

To tyle, na razie. Komentarze miło widziane. Razz

Server Revres

Dziwne... ale podoba mi się Wink

Więcej

Vilén · Gość

Kwadracik

Zyx

zavadzky

Ehem, ehem *robi wielkie oczy* Zyx, toż to wyższa fizyka! :O

Rémy

Będziesz to miał w 3 kl. gimnazjum Wink

Vilén · Gość

Kwadracik

Silmethúlë

Zyx

A ja mam tego po uszy w liceum, bo jestem na rozszerzeniu mat-inf-fiz Very Happy

. Dopiero tam człowiek uświadamia sobie, ile rzeczy można przyrównać np. do silnika Carnotta, albo że jego objętość wynosi pięć wiader :>. Szczególnie z takim profesorem, jak mój...

Kwadracik

Nieźle. Nasz nauczyciel fizyki był jakimś kreacjonistą i gadał o tym że teoria ewolucji nie ma sensu... eh.

No cóż, ja tam już jestem po maturach pisemnych Razz