Conlanger

bandziol20

"Ciam-ciam, ciamasz to i ciamasz jak.. jak... jakiś ciamajda !"

Dziumdzia od dziamdzi różni się wg mnie rozwartością paszczy.
Dziamdzia ma paszczę szeroko otwartą (Aaa !) jak rozdziawa, natomiast dziumdzia ma uroczą buźkę w ciup, czy też w dziubek (Uuu !) i po ociupinie je, pije i w ogóle powolutku... dziumdzia Razz

bandziol20

ostatnio przyszło mi do głowy, czy by czasem do buca, bąka nie pasowała polska pszczoła ( z zerowym stopniem redukcji) :
słowackie : včela
chorwackie : pčela
słoweńskie : čebela (metateza znaczy przestawka)

hm... może i "dzban" ( pękaty taki) to metateza... Wink

po słowacku : džbán
po rosyjsku : жбан
południowosłowiańskie mają w znaczeniu "dzban" tylko
vrč z łac. urceus, albo
krčag (stpol. korczak, ros. корчага);
ale występuje podobnie brzmiące:
žbun, žbunje - krzak, chaszcze (ang. bush)
Razz

(BTW : przysłowie po chorw.:
krčag ide na vodu dok se ne razbije - po pol.: póty dzban wodę nosi...
wyrażenie rosyjskie :
ноги корчагой кривы - po pol.: nogi na beczce prostowane)

Kwadracik

bandziol20

pewnie żaden...no ale może na chwilę przyjąć tak szalone założenie, że dzbany były na świecie wcześniej od mazowieckich generatywistów... Razz

właśnie znalazłem w Małym atlasie gwar polskich określenia :
zbanyk, zbóńik, zbón, zbun, a u Lorentza słowiński : zböŭn.

bandziol20

No czasami rozwalają mnie niektóre wypowiedzi.
Postać pierwotna čьb-anъ, a odwrotność tego to IMHO : bъčь-vь (beczka)
Do tej samej ustawki należy ceber (ten od : leje jak z cebra), cebrzyk z postaci pierwotnej čьbъrъ (čьbьrъ ?): słowacki : džber, chorw. čabar, słoweński : čeber, połabski : cabår
górnołużycki : čwor
Przysłowie :
Z mjedowej kapku wučiniš wjace hač z čworom kapalcy.
Z kropli miodu zrobisz więcej niż z cebra serwatki. (sens: więcej zyskasz dobrym słowem niż płaczem)

Ponadto w grn-łuż. : čweja, čwěja (r. ż), čwij (r. m.) – beczka, zwł. na ryby

Ciekawe jest dla mnie co innego , a mianowicie :
przejście w słowackim p/b -> v : np. včela (pszczoła), vták (ptak) , vravieť (mówić, stpol. prawić), od tego ostatniego vraj (rzekomo, stpol. pry); czy ktoś zna pochodzenie tego zjawiska ?
Hm.. widać, że w nagłosie, być może wynika z tego, że v (dwuwargowe) było kiedyś alofonem do b (sytuacja trochę jak g : h w słowackim). Jakby ktoś mógł to objaśnić...

Pytam o to, bo spotkałem się z rosyjskim :
чванный – chełpliwy, pyszny, samochwalczy
podobno w słoweńskim : čvanj – opój, pijak Razz

Kwadracik

bandziol20