Conlanger

jan Ote

W conlangach indoeuropejskich aż się prosi pokazanie np. odrębnych form, braku związku etymologicznego pomiędzy elementarnymi liczebnikami głównymi a porządkowymi:
jeden - pierwszy
dwa - drugi
utrwalonych zanim pojawiło się pojęcie liczby.

Dynozaur

Akurat "drugi" pierwotnie znaczyło "inny" i jest typowo polską innowacją (w tym znaczeniu, inne języki mają "wtóry"), zdajesz pan sobie z tego sprawę?

Silmethúlë

Nie "typowo polską" a zachodniosłowiańską, czeski ma druhý. Przesadzasz z tą wyjątkowościa polskiego. Razz

Toivo

Czy to tylko indoeuropejska cecha?

fiń. yksi - ensimmäinen, kaksi - toinen
węg. egy - első, kettő - második

Może indouralska? Wink

bandziol20

pittmirg

chorwacja

bandziol20

chorwacja, witaj na forum conlanger. Razz

pittmirg

Feles

Może poniewczasie i niezbyt na temat, ale NMSP:

chorwacja

bandziol20

po polsku jedynka to takie coś co jest z numerem jeden. Np. autobus z numerem jeden, program TVP1, albo Program I Polskiego Radia, pierwszy bieg w samochodzie, albo... rodzaj [link widoczny dla zalogowanych] (nie wiem od czego ? że jeden raz się kładzie i więcej nie trzeba ?)

Dynozaur

Skoro temat stoi, to przypomniałem sobie coś takiego:

Niedawno wymyśliłem w zimnym takie coś - przeciwstawne in i drug jako "jeden z dwu", "drugi z dwu". Czy przypadkiem coś takiego nie istniało w PS?

bandziol20

Dynozaur

To działa raczej na zasadzie "jeden - drugi" niż "pierwszy - drugi". Nie są to liczebniki, więc jeżeli "pierwszy" to tylko w porównaniu do "drugiego" (a nie "pierwszy w kolejności"), na zasadzie czystej relatywności.

I nie jestem pewny, jaka byłaby to część mowy - rzeczowniki czy krótkie formy przymiotników. Chyba te drugie, wtedy mogłyby odmieniać się przez rodzaje, kiedy określają rzeczownik (bo mogą też stać same, wtedy z kontekstu wynika, co określają, i wtedy są w rodzaju męzkim).

Zimny, chociaż ma długą odmianę przymiotników, to zachował też grupę przymiotników i form przymiotnikowych odmienianych krótko, jak rzeczowniki (są to imiesłowy, zaimki przymiotnikowe [mój, nasz itp.] i pewne wyjątkowe, stare przymiotniki), zachowując ich PEŁNĄ krótką odmianę (a nie jak serbochorwacki - tylko w rodzaju męzkim Razz

).

A oprócz tego też istnieje normalny, długo odmieniany przymiotnik drugų, który oznacza tyle co "inny". Liczebnik "drugi" to vųtorų.