Conlanger

Kwadracik

Jak się mają słowa "Bóg, bożek, bożyszcz, zbożny", etc., do "boski, bóstwo"? W tychże drugich nie ma śladu żadnego -g-, no chyba, że długie o w "bóstwie" pochodziło ze wzdłużenie zastępczego.

Ale i tak wygląda mi to dość dziwnie. I jeżeli "boski" pochodzi od "bog-", co oznaczał pierwotnie przyrostek "-ski" i czemu tak mało jest z nim przymiotników niewłasnych?

Artaxes

Uproszczenie grup spółgłoskowych:

bóżstwo >bóstwo
bożski > boski ?

ski może pochodzić (rzekomo) od pie -skos, -iskos. Podobne końcówki są w grece, litewskim, a nawet w szwedzkim (-ska w swenska).

Toivo

Artaxes

pittmirg

A ruskie mówią божество!!11111 Oni faktycznie nie mogli zapanować nad tą wokalizacją jerów...

Ponoć też angielskie -y i niemieckie -ig są kognatami łacińskiego -icus, greckiego -ikos.

Vilén · Gość

To ja mam inne głupie pytanie – skąd się wziął krawężnik od krawędź?

Constantine Frank Hawkman · Gość

Pierwsze s (ski) definitywnie pochodzi od dopełniacza (-es, zmiana z wcześniejszego hipotetycznego indoeu -et)
Drugie s w -skos to definitywnie końcówka przymiotnika, w wersji rzeczownika zgadzającego się co do rodzaju (patrz np. Germanicus - "germański", ang "stone wall")
Owo "k" zaś prawdopodobnie jest drugim "s" po przejściach, czyli mielibyśmy tu do czynienia z dwoma warstwami nagromadzenia się końcówek.

W pierwszym rzucie
-s w -sos
W drugim w związku hipotetycznym "utwardzeniem" się -sos w nieoddzielną czesć słowa
-sos w -skos?

pittmirg

Zwłaszcza że palatalizacje dotyczyły welarnych ;>
Polskie /d_z\/ generalnie wywodzi się z PSł. *d przed przednimi, jak wiadomo, a /z`/ (to pisane <ż>, z wyj. "żebra" ;)) ze spalatalizowanego wczesno-PSł. *g. <ż> mogłobv się wymieniać morfologicznie na np. <dz>, ale na <dź> to jakieś bardzo dziwne. Może jakaś osobliwa analogia albo wpływ np. wschodniosłowiańskich (gdzie *tj *dj dały /tS Z/)?

Sama krawędź to jakieś dziwne słowo, nie udało mi się nigdzie znaleźć żadnych kognatów w innych słowiańskich (prawda, że szukałem metodą ę > u, dź > d' etc. ;)) Tak samo moi nieodłączni Derksen & Vasmer milczą na jego temat.

Leto Atryda

Wg Wiesława Borysia "krawędź" pochodzi od prasłowiańskiego czasownika *kravati. Jest to wyłącznie polski twór z rzadkim formantem -ǫdь (patrz "łabędź" od łab- < alb-).

"Krawężnik" powstał od przymiotnika "krawężny", utworzonego analogicznie do "mosiężny" i "pieniężny"

Vilén · Gość

Artaxes

A może kiedyś w polskim było krawędz' > krawędź (nie wiem czy aby na pewno)

Leto Atryda

Analogia ≠ Logika

Kwadracik

Constantine Frank Hawkman · Gość

Ja także mam małe pytanie odnośnie tego tematu:
Czy jak ktoś zada "gupie" pytanie, to czy mogę mu udzielić "gupiej" odpowiedzi?

Vilén · Gość