Conlanger

Leto Atryda · Wysłany: Pon 10:25, 15 Mar 2010 Temat postu:

Fonetycznie raczej nie, przynajmniej dla osób obeznanych z językami słowiańskimi. Prasemickie charkoty przeszły w /x/ albo zanikły w ogóle.

Luki · Wysłany: Pon 10:37, 15 Mar 2010 Temat postu:

Tak mnie teraz zastanawia, co by się stało, gdyby językiem dawnych Żydów był przykładowo estoński, jak wiadomo mocno skomplikowany. Mianowicie ciekawi mnie, czy kazanoby Żydom wkuwać oryginalny estoński ze wszystkimi istniejącymi tam komplikacjami czy też sztucznie utworzonoby radykalnie uproszczony wariant tego języka, taki "nowoestoński".

Bo w sumie nowohebrajski też jest, z tego co mi wiadomo, uproszczony w stosunku do oryginału. Nie wiem, na ile radykalnie, ale ponoć jest.

A wracając do połabskiego, to i tak jego ożywienie nigdy się nie uda, choćby nawet 2 czy 5 milionów Niemców poczuło się nagle Połabianami i utworzyło swoje państewko. Bo o ile Żydzi mówili róznymi językami i jeden wspólny język dla wszystkich stał się po prostu niezbędny dla normalnego funkcjonowania państwa Izrael, o tyle potencjalni Połabianie mają już swój wspólny język i jest to niemiecki. Skoro można byc Irlandczykiem i mówić po angielsku, to i Połabianinem można być, mówiąc po niemiecku. Co najwyżej połabskim katowanoby dzieci w szkołach, tak jak w Irlandii katuje się maluchy irlandzkim Smile

Kamil M. · Wysłany: Pon 13:00, 15 Mar 2010 Temat postu:

Jeśli chodzi o hebrajski izraelski [współczesny], to nie jest prawdą że go specjalnie uproszczono. Owszem, jest dość niepodobny do hebrajskiego klasycznego pod względem gramatycznym, trochę leksykalnym, ale to nie wynika z jakiegoś uproszczenia. Odrodzony hebrajski bowiem nie bazował na klasycznym, tylko na jego późniejszych fazach - misznaickim [późna starożytność], średniowiecznym itp., a te już same w sobie różniły się od biblijnego. Pod względem fonologicznym, wymowa hebrajskiego izraelskiego jest niejako kompromisem pomiędzy wymową aszkenazyjską i sefaradyjską, choć i tak każdy mówi jak chce przez wzgląd na sporą liczbę imigrantów [nie mówiąc już o bliskowschodniej wymowie mizrachi, która przez wpływ arabskiego zachowuje rozróżnienia miedzy chaf i chet, a także między alef i ajin].
Dla Polaka wymowa jest dość prosta, gramatyka - trzeba przeskoczyć na inny system odmiany tego i owego. Leksykalnie to też trochę inna myśl jest podstawą tworzenia złożeń [np. ben zug = dosł. syn pary = partner]. Ale ogólnie kilkanaście wieków pośród Europejczyków swoja piętno na hebrajskim zostawiło, co jest dobrą informacją dla chcących się go uczyć.

Henryk Pruthenia · Wysłany: Pią 7:35, 19 Mar 2010 Temat postu:

Feles · Wysłany: Pią 13:12, 19 Mar 2010 Temat postu:

Dynozaur · Wysłany: Pią 20:31, 19 Mar 2010 Temat postu:

A ja mam pytanie - jaka jest etymologja obecnego w Modlitwie Pańskiej połabskiego czasownika wütâdoj (jest to forma trybu rozkazującego), czyli "odpuść". Dokładniej, chodzi mi o formę prasłowiańską.

Bo tak się składa, że myślałem nad użyciem jej w wandyjskiej wersji modlitwy, ale do tego muszę znać pierwotną formę PS, aby "wyciągnąć" rozwiniętą formę wandyjską.

W wersji beta użyłem wydumanej, odgadnionej formy vautedait, ale jest ona najprawdopodobniej nieakuratna. Cała modlitwa jest nie do końca na poważnie, owszem - miała jedynie pokazać mnie samemu i innym, jak będzie mniej więcej brzmiała Vanstine w dłuższym tekście. Kiedy to pisałem rozwój fonetyczny Vanstiny nie był do końca dopracowany, a gramatyka (powoli się obecnie krystalizująca) nie istniała w ogóle. Wiem, to n00blangerstwo, ale usprawiedliwione kwestjami użytkowymi.

Ogólnie, cała Vanstina jest w pewnym sensie odpowiedzią, hołdem dla połabskiego (chociaż nie był on jedyną i bezpośrednią inspiracją). To język bohaterów, którzy targani ze wszystkich stron nie utracili swego słowiaństwa - to, co nie udało się Połabom i niestety zaczynają też puszczać Łużyczanie których to ziemię zamierzam ponownie wcielić do Polski i szerzyć tam słowiaństwo, krzewiąc wszechobecne zgermanienie, ale nie to, że podsycam flejma.

spitygniew · Wysłany: Śro 10:49, 31 Mar 2010 Temat postu:

[link widoczny dla zalogowanych] jest fajna strona o połabskim (niech już będzie ta debilna rekonstrukcja), niestety po czesku, ale jest słownik połabsko-polski (tada!).

P.S. Co to je jeřík?

Dynozaur · Wysłany: Śro 11:36, 31 Mar 2010 Temat postu:

No, dobra strona... Lepszej chyba nie ma... Tylko chaotyczna legko.

Zgaduję, że jer i jeřík to jer twardy i miękki. Ale głowy nie dam.

Wkurzają mnie trochę w ich zapisie te tj/dj. Lepsze byłoby kj/gj, bo nie tylko lepiej odzwierciedla etymologję, ale jeszcze dlatego, że fonetycznie były to zapewne [c]/[ɟ], a tym głoskom bliżej do k/g niż t/d. Ale to zapewne wina tego, że strona jest czeska (a tam owe głoski są pochodnymi t/d właśnie).

I ten rozwój jakoś słabo opisany - np. jać to może być o albo e. No dobra, ale kiedy to, a kiedy to. Przegłos na zasadach podobnych do polskiego? Czy może dokładna reguła nie jest znana?

spitygniew · Wysłany: Śro 12:26, 31 Mar 2010 Temat postu:

Henryk Pruthenia · Wysłany: Śro 12:34, 31 Mar 2010 Temat postu:

Dynozaur · Wysłany: Śro 15:21, 31 Mar 2010 Temat postu:

Dobra, oto moja włastna pisownia połabskiego i jej korespondencja z tą używaną na owej czeskiej stronie.

ô -> å
ę -> ǫ
ai -> ī
oi -> y
au -> ū
ë -> ĕ

tj -> kj
dj -> gj
ch -> h
chj -> hj

Palatalizacja przez "j".

Wszystko inne się zgadza z tym, co jest na stronie.

Swoją drogą, pisownia na tej stronie to chaos w czystej postaci. Czasami brakuje djakrytyku tam gdzie wydaje się, że powinien być. A czasami formy użyte w słowniku czterojęzycznym i glosarjuszu (tam, gdzie są słowa ułożone kategorjami) są sprzeczne. I w niektórych słowach w słowniku znajduje się taki ewenement jak "samo h" (np. zawsze - hile), o którym nie wspomina podstrona o fonologji i występuje tylko w kilku wyrazach. Pomyłka?

Tak więc, informacje z tej strony należy uporządkować.

spitygniew

pittmirg

Prewokalicznie k, g przechodziły w płb. w c, J\ gdzie popadnie*, dlatego jest nüdjaĭ "nogi", djaĭmnĕ "gumno" itd. Nie ma to wiele wspólnego z polskim ki, gi. Co do "gościa", nie mam pojęcia. Przydałoby się to jeszcze z Polańskim skonsultować.

To do XIX w. mówiło się Elba? Ciekawe. Faktycznie natomiast w łużyckich jest "Łobjo". Czyli dla prasł. postulowałbyś jakąś *olba (z akcentem innym niż akut na 1-ej)?

Jeszcze @Dynozaur: zapewne jakieś *otъdaji.

*wg rozdziału o połabskim Polańskiego w the Slavonic languages, książce częściowo dostępnej na Google Books, "the consonants k, g, x were palatalized when followed by the original *o, *u, *y as well as by the back yer (ъ) if that latter preceded an originally fronted consonant: (przykładów nie chce mi się przepisywać) This change was a result of the fronting of the vowels in question, which must have occurred before the diphthongization and contraction of vowels."

Dynozaur

spitygniew