Conlanger

Kwadracik

Otóż dzisiaj udało mi się poznać takową, więc tylko o niej napomknę mając w pamięci moje dyskusje z BartkiemChomem i innymi na temat "fonemiczności" angielskiej engmy:

Przymiotnik longer /lɒŋgə/ znaczy "dłuższy".

Rzeczownik longer /lɒŋə/ znaczy "tęskniący"

No, musiałem o tym wspomnieć :P

Leto Atryda

Na tej samej zasadzie mogę wskazać parę minimalną dla polskiego /ł/ i /w/:

Ałtaj /'ałtaj/
auto /'awtɔ/

Choć np. mój pan od fizyki zawsze mówił "a-uto", /w/ mu przez gardło nie przeszło.

Kwadracik

Nie za bardzo rozumiem, na jakiej "tej samej zasadzie"... Jeżeli wymawia się "ł" jako /w/, to para minimalna nie istnieje; jeżeli wymawia się jako /ɫ/ to oczywiście te dwa dźwięki stanowią dla użytkownika osobne fonemy. W "standardowym" polskim para minimalna by nie istniała (najwyżej można znaleźć parę /Vw/ i /Vu/, gdzie V to samogłoska).

Poza tym "para minimalna" generalnie oznacza wyrazy różniące się tylko jednym fonemem. Ja już od dawna mogłem wskazać "singer"-"finger", ale dopiero teraz się cieszę bo znalazłem prawdziwą parę :)

Leto Atryda

Chodzi o to, że choć można wskazać wyrazy gdzie obydwa segmenty występują w tym samym otoczeniu, to różnica nie gra zbyt dużej roli w fonologii danego języka. Nie sądzę żeby przeciętny anglofon był świadomy istnienia fonemu /ŋ/ w jego języku, a przy prośbę o podzielenie na sylaby podzieli zapewne sin-ger, lon-ger.

Wiem co to para minimalna, ale nie umiem znaleźć takiego przykładu na /ɫ/:/w/ w polszczyźnie. Ani na /w/:/u/ co sprawia że status /w/ jako fonemu w polszczyźnie (nie alofonu /ɫ/ czy /u/) jest niepewny. Wyraz auto można potraktować jako /autɔ/, z akcentem na trzecią od końca jak w większości pożyczek łacińskich.

Qrczak

Definicja pary minimalnej jest głupia. Na przykład po polsku nie istnieje para form wyrazowych, która różni się tylko wymianą ą ↔ dż (wiem, że dla niektórych ą to nie jeden fonem, ale to tylko przykład). Z tego nie wynika, że ą i dż to alofony tego samego fonemu.

Kwadracik