Conlanger

Kwadracik · Wysłany: Czw 18:33, 26 Mar 2009 Temat postu:

Ja nic takiego nie słyszałem :/

Artaxes · Wysłany: Czw 18:37, 26 Mar 2009 Temat postu:

Najwięcej takich powiedzeń można usłyszeć na terenach często 'odwiedzanych' przez 'ruskich' handlarzy.
A 'wredny jak Niemiec' było powiedzeniem mojego dziadka.

chorwacja · Wysłany: Czw 19:50, 26 Mar 2009 Temat postu:

bandziol20

pono czesi mają : „pustit na pole poláka“ - dopuścić do pracy kogoś nieodpowiedzialnego Cool

i oczywiście "polské hospodářství"- bałaganiarska gospodarka Razz

muggler

bandziol20

Ostatnio zastanawiałem nad taką kwestią:
Wyrazy póki, pójść, późny, którym w języku rosyjskim odpowiadają formy :
пока, пойти, поздний, zawierają (i słusznie) o kreskowane; ponadto w polskim jest - spojrzeć ale spójrz.
Wszystkie powyższe wyrazy zawierają w sobie pierwotny przedrostek po-.
Intryguje mnie, co leżało u podstaw tej zmiany, tzn. po- -> pó- akurat w tych wyrazach ( reszta ma regularne po- ) ?

Eldarion I

Było to akcentowane długie o, które potem się pochyliło do ó, tak mi się przynajmniej wydaje Wink

Zresztą wymowa z ó jest łatwiejsza moim zdaniem.

pittmirg

A jeśli chodzi o to, skąd owo długie o: ci, którzy rozmyślali nad tym, jak zrypany jest czeski system długich i krótkich samogłosek, zrzutowany na prasłowiański, nie zadają już takich pytań Smile

Ma to pewien związek z PSł-kim systemem akcentowym, który sam w sobie stanowi senny koszmar, ze wzdłużeniem zastępczym, pierwotną długością samogłosek w PSł., +góra analogii i zjawisk w ogóle niejasnych, przy czym na wszystko po 3 teorie.

Kwadracik

Właśnie... niech ktoś mi przybliży podstawy czeskiego systemu spółgłosek długich i krótkich ^_^

Silmethúlë

Otóż, Kwadraciku, spółgłoski w języku czeskim występują w jeno jednej długości Razz

.

Ot takie "k" zawsze się wymawia (pomija u(bez)dźwięcznienia...) jako [k], "p" jako [p], etc. Razz

Kwadracik

@#$%@&*!@*! No dobra, a samogłoski?

pittmirg

Ale w sensie synchronicznym czy diachronicznym?

Kwadracik

Obu. Ale raczej interesuje mnie diachroniczny.

Dynozaur

W ogóle, jakie są okoliczności powstawania długich (a potem pochylonych) samogłosek w polskim? Czy można to jakoś przewidzieć, kiedy w naszym języku o zamieniało się w ó itd.? Czy to jakaś kompletna loteria?

To tak na wszelki wypadek, gdyby kiedyś napadło mnie na zrobienie czegoś a'la Wenedyk.

Silmethúlë

Loteria jest w przypadkach takich jak "wąpierz" (tak "na oko" powinien być wępierz/więpierz, ale z powodu chyba akcentu w PS jest wąpierz), w innych wypadkach to wydłużenie zastępcze przy znikaniu jerów.

W czeskim tak w ogólności, o ile mi wiadomo, było podobnie. Ale z jakiegoś powodu jest multum przykładów, gdzie czeski się z polskim nie zgadzają, więc myśl rozwinąć musi ktoś mądrzejszy.