Conlanger

Mścisław Ruthenia

Takie pytanie odnośnie mojego podpisu:
Нє бои сѧ czyta się "ne boj sę", czy "ne boi sę" z "boi" dwusylabowym?

pittmirg

bandziol20

Apropos tego litewskiego -k. Kto wie może rzeczywiście deiktyczne, jak ros. иди-ка 'chodź no!' i дай-ка' 'daj no!' ?

por. też grecki perfekt z -κα, np. u Ajschylosa κτύπον δέδορκα, czyli widzę (= zobaczyłem *tu) zgiełk.

Jest jeszcze coś.
Litewski na rozkaźniki dla "iść" ma eik ("idź), eikite ("idźcie"), eikime ("idźmy").
Natomiast w albańskim odmiana "iść" w czasie teraźniejszym przez osoby wygląda następująco :

pittmirg

A to -k w "iść" to PIEjskie rozszerzenie tematyczne jakieś? (z serii "jak nie wiadomo, o co chodzi...")

Dynozaur

Jaki jest zakres użycia u-tematowych końcówek (-u, -owi, -owie) w czeskim, słowackim i małoruskim? Czym się różni od polskiego?

Mścisław Ruthenia

Ѕєъкі тему питаню (і зажартей дискусї з певноъ ужитковнічкоъ, за ктóроъ нє прєпадам) постановіл єсьм загльоъдноъць до „граматика української мови”.

bandziol20

BartekChom

Mam też takie pytanie: Jak w praktyce używa się liczby podwójnej tam, gdzie jest ona żywa, np. w słoweńskim i łużyckich? Tak po prostu jak ktoś mówi, że widzi dwa psy, to używa liczby podwójnej bez liczebnika, a liczebnik jest używany tylko w tych sytuacjach, w których używa się liczebnika jeden w polskim?

- Co widzisz?
- Psa/dwa psy/trzy psy
A kalkując słoweński z użyciem staropolskiej liczby mnogiej będzie tak?
- Psa/psu/trzy psy

I jeszcze jedno - czy istnieją języki, w których na każdą sylabę może paść akcent dynamiczny albo nie, tak że będą całkiem długie wyrazy bez akcentu i wyrazy z kilkoma akcentami?

bandziol20

BartekChom

Dziękuję. A co to znaczy?
"Dwa psy przyszły do ogrodu ("w (tę) ogrodę/w (to) ogrodo") i (co zrobiły?)"
"Mężczyzna w zielonym stroju się obrócił i poszczuł dwoma psami."
Dużo pomieszałem?

bandziol20

BartekChom

Dziękuję.

Feles

Czy gdziekolwiek interpretuje się polskie sekwencje typu "ie", "ia", "io", "iu" jako dyftongi?

Dynozaur

Czy są jakieś djalekta słoweńskie, które zachowały pierwotne formy dopełniacza i miejscownika w liczbie podwójnej (końcówka -u w rzeczownikach, w przymiotnikach chyba -oju [albo skontrakcjowane -u])?

W końcu słoweńska siatka djalektalna jest tak bogata, że chyba gdzieś to się musiało uchować...

bandziol20

Hm... w słoweńskim nie znam tych wszystkich gwar tak dobrze, żeby ocenić, masz rację, że są bardzo zróżnicowane, natomiast zdaje się, że chorwacki ma Gen. lmn. ruku, nogu i dla paru innych (trzeba by o to chorwację zapytać).
Co prawda oficjalnie jest to dla liczby mnogiej, ale chorwacki przejął to na bank z dualu.