Conlanger

pittmirg

Jest jakiś współczesny język czy dialekt słowiański który ma tą samą samogłoskę w sylabach kontynuujących *ky, *ty, inną niż w *ti, *pi?

pittmirg

Rozumiem, że nikt nic takiego nie kojarzy.

Południowosłowiańskie zmieszały prasł. *y i *i, więc chyba odpadają wszystkie.

Rosyjski, białoruski, polski i łużyckie miały "czwartą palatalizację" po welarnych.

Kaszubski, ukraiński, słowacki i czeski - w sumie to samo co w południowosłowiańskich.

W potocznym czeskim jest chyba różnica między długim dawnym ý (dyftong) a í. Więc np. samogłoska w kývat byłaby wymawiana jak w týkat se, a inaczej niż w tím.

Silmethúlë

Dynozaur

Są podobno jakieś djalekta bułgarskie, które zachowały dźwięk "y" (jedyne takie w całej słowiańszczyźnie południowej). Ciekawe czy po k/g też.

Feles

[link widoczny dla zalogowanych]

pittmirg

Z przykładów wynika, że w tej gwarze po /k/ jest jednak и.

Czyli ɨ > i po zwartych welarnych wygląda na jakąś pansłowiańską tendencję - zaszło niezależnie nawet w izolowanych dialektach. No, albo jest to błąd w datowaniu i mylą się językoznawcy datujący tą palatalizację dopiero na XV w. czy przełom doby staro- i średniopolskiej.

Dynozaur

Ja myślę, że to w związku z tendencją do upodabniania się barwy "i" do "y" (z tą różnicą, że "y" nie palatalizuje poprzedzającej głoski). A że "k" było w PSie zawsze twarde (inaczej przechodziło w c/cz), to właśnie...

Feles

Zatem dlaczego IV palatalizacja nazywana jest "polską"?

BartekChom

Trzeba pamiętać o drugiej palatalizacji. W scs. chyba jest poświadczone ky. W czeskim też pisownia i potoczna wymowa na to wskazują.

Za to czeska wymowa sugeruje chyba stwardnienie si, zi.

Dynozaur

Na rusińskiej Wikipedji jest dużo "кы", "гы". Ale nie wiem, czy to chwyt ortograficzny, czy faktycznie tak to się tam wymawia.

Silmethúlë

BartekChom

Silmethúlë

Ale í jest zawsze wymawiane [iː], zatem sí - [siː], ale sý - [sej].

BartekChom

Teraz znalazłem
[link widoczny dla zalogowanych]
a innych przykładów nie widzę, ale wydaje mi się, że kiedyś widziałem wyraźne stwierdzenie, że po zlaniu się wymowy i i y zaczęto też wymawiać í jak ej, a przykład był po s. Śniło mi się, czy co?

Dynozaur

Heh, jedyny słuszny czeski to literacki czeski. I już.

A wracając do tematu:
Są jakieś djalekta czechosłowackie (poza gwarami laskimi), które zachowały pierwotną barwę dźwięku "y" (albo niekoniecznie pierwotną, ale różną od "i")?

I sprawdził ktoś poruszoną przeze mnie wyżej kwestję rusińskiego?