Conlanger

Canis

Czemu banda kapsli z podwórka pisze wszędzie "szcza" na rosyjskie щ? Przecież to się nijak ma do rosyjskiego. Przez językoznawczych kufli moja polonistka w Moskwie czytała "Płoszczadt" oraz "Żęszczyna" i myślałem że padnę ze wstydu. Щ czyta się przecież jako ścia. Ba! Nawet jako śsia.
To ma związek z tym, że w polskim też się używa zbitki spółgłosek "szcz"?

Osso chozzi?

Vilén · Gość

Pijotrfieczerst · Gość

Ja słyszałem, że owszem, ów znak jest czytany "szcz", ale na Syberii i w dalszych rejonach Rosji. Moskwianie zaś przeczytają go jako sz'.

Canis

Prędzej jako ś...

Silmethúlë

Zapewne chodziło o miękkie sz.

Vilén · Gość

/ɕː/ :P

Pijotrfieczerst · Gość

Zgadza się, chodziło o miękkie sz (czyli sz' bądź chs' w mojej prywatnej transkrypcji).

Kwadracik

...albo "ś" w praktyce.

Jiroon

Ja miękkie sz zawsze zapisywałem jako "śz" (więc też moja prywatna transkrypcja.

Qrczak

V mojej ortografijy miękke š zapiysuje śę ši, na přykład v słovach peršiyng albo Hiyrošiyma (to niyc, že po japonisku jest račej Hiyrośyma — Polacy móvią Hiyrošiyma).

Canis

A jak. xD Ja rozumiem, że z to dźwięczne s, ale czemu ś sprowadzacie do "miękkiego sz"? <- pytanie retoryczne, bo wiem jaką dostanę odpowiedź ;x Ale w niektórych sprawach nie mogę przestać się dziwić językoznawcom... O.o

Pijotrfieczerst · Gość

Nie, nie chodzi mi o "ś". Chs' w moim języku jest zapisywane 'chş', a czytane jak sz z literką "j" u góry Wink

Canis

Pijotrfieczerst · Gość

Arbastyjskie "chş" to bardzo miękkie "sz". Dawniej kolejność miękkości wyglądała tak:
ş, s, ś, chş, chs. Po pewnym czasie "ś" zanikło i zaczęło być czytane jak "ş", a w końcu zostało wyeliminowane z pisowni. 'ş' z kolei to miękkie 's', ale nie 'ś' ( w arbastyjskim 'ś' to przecież twardy wariant 's').
Jezu, jakież to zawile Wink

P.S. Wiem, 'ş' można porównać z rosyjskim 'сь'.

Kwadracik