Conlanger

Dynozaur

Nieraz się zastanawiałem - który język jest trudniejszy - łacina klasyczna czy staro-cerkiewno-słowiański? Postanowiłem, by zapytać się o zdanie tutejszą społeczność. Pod uwagę bierzemy wszystkie względy.

Jeśli chodzi o fonetykę - trudniejszy wydaje się być SCS, z jego ukochanymi jerami, tonicznym akcentem, nosówkami, palatalizacją... Z drugiej strony, łaciny też nie można lekceważyć. Wymowa łaciny, którą uczą w szkołach i uczelniach to parodja i tylko wierzchołek góry lodowej.

Morfologja - SCS ma 7 przypadków, łacina ma tylko 5 (plus szczątki). Do tego SCS ma liczbę podwójną, której nie ma łacina.

Za to w czasownikach role się odwracają - SCS ma tylko 3 prawdziwe czasy (i nie ma normalnego czasu przyszłego, nawet złożonego, trzeba się zadowalać konstrukcjami typu "chcę iść"), a łacina - sześć. Do tego dochodzą syntetyczne formy strony biernej, a więc w ogóle łacina ma dużo więcej "końcówków" do zapamiętania w czasownikach.

O składni łacińskiej wiem niewiele, ale wydaje mi się jakaś dziwna (te czasowniki na końcu). Z kolei składnia słowiańska jest kompletnie dowolna, co w sumie stanowi pewne ułatwienie i utrudnienie jednocześnie.

Do tego dochodzą niuanse typu SCS deklinuje wszystkie liczebniki, łacina tylko 1-3.

No nie wiem, ja bym postawił raczej na SCS, ale łacina to też niełatwy orzech do zgryzienia.

Jak komuś zależy to może do tej rywalizacji włączyć jakiś inny język klasyczny, np. grekę.

Feles

Dynozaur

Mścisław Ruthenia

Artaxes

Feles

Mścisław Ruthenia

Po przejrzeniu moich książek pod kątem porównawczym doszedłem do wniosku, że chyba łacina jest trudniejsza. Te wszystkie typy odmian, końcówki, tryby i czasy przez końcówki, długości samogłosek itp...
Poza tym to, co już wspomniałem- scs jest dla nas bardziej intuicyjny niż łacina. Twisted Evil