Conlanger

Vilén · Gość

Anastazy Eusebides czytał gazetę w pokoju swojego mieszkania. Nagle ktoś zapukał do drzwi.

— Proszę wejść — powiedział.

Drzwi się otworzyły. Do pokoju weszła osoba w żółtobrązowym płaszczu.

— Nie przeszkadzam? — zapytała się.
— Nie. Słucham. — odpowiedział Eusebides.
— Panie, ktoś kontaktował się na teloptron. Podobno ma ostatnio spore problemy.
— Kto to był?
— Ten przemysłowiec, Efraim. Od czterech dni nie działają mu w fabryce wszelkie automata. Uważa, że to wina kogoś z zewnątrz.
— Nie próbował wzywać techników? Może to zwykła awaria.
— Mówił, że byli już u niego. Stwierdzili, że wszelkie urządzenia są w świetnym stanie.
— I teraz chce pewnie, abym wytropił sprawcę tych przestojów?
— W istocie. Uważa, że to wina konkurencji, która chce go tym zniszczyć.

Ale Eusebides wiedział, że padnie takie oskarżenie. Jako prywatny dektektyw, miał już wiele razy do czynienia z tego typu sprawami.

— Skontaktuj się z nim i powiedz mu, że zajmę się tym za trzy dni. — odpowiedział — Na razie mam na głowie jeszcze kilka innych, niezakończonych spraw.
— Tak jest, Panie.

Postać w płaszczu opuściła pokój.
________________________________________

AN: Nie, te „automata”, to nie archaizowanie. Ciekawe też, czy ktoś zgadnie, co to jest „teloptron”.

Kamil M.

Feles

nieźle. chociaż to przez to, iż lubię fantastykę naukową (to opowiadanie się zalicza, mam nadzieję).

Vilén · Gość