Conlanger

Artaxes

Nie pochwalę się opowiadaniem własnego autorstwa, ale za to pozwoliłem sobie na przetłumaczenie na Ariakis pewnej opowieści z kręgu mitologii indyjskiej, pt. Wojna Rawany z Indrą.

"Us Hore Kaylasa Ravana im Armom sivoie tu Reinatu Indre tendile sa. Di Antringam Armev togruliv Rakšasiv diheraotna, Šakra an Hagiem sivane ditersile it tu Deiviv meidile sa:
- An Bohe antam Ravanom adeknem reidere sa.
Deives rendarein origiloi sa, Indra intas tu Brotoi sivino Wišnu it divedile:
- Helv men, Eldore Veltu ! Koy im Dekentokodem keratein sa, knaramo Brahma Dar Anikanestu darile ?
- Nekoy hetas tevu helvein ne kannih - Wišnu atvedile. - Dar Brahme Rakšasu antiv Togrului mayo. Ot tevu politare: use alango Tamas antre, kato Adeknu Baime ramastanao difore. Ayodhyassa Rein Rama bravu digigne sa, Sin Dašarathe yasalu. Ravane hargevo esto dinikare.
Indra tu Amaravati puntile, Kertu asmertaliv, tu knarino use Abtaili Rakšasiv priparile sa. Us Kertu Deives, Adityai, Ašvinai, Marutai ketriloi - knaramo an Presam Indra stile. Taida Deives Vasu tar Agni vodaranes it Diaoneri atti ketriloi. Ot tar Vidinge Armev hargeiv Ravane Eskra tiv
diendile. Intas Rakšasi im Urom vernalem an Diaonroiv vutile sa; Anratori bravi Ravane - Prahasta, Marici, Šuka it atti - it taida Deda ab Portus
Matru, Sumalin, Verner aldu anškanu, an Presam Abtailiv siviv, Deiviv Gargadim Kustev it Erkiv, Karimes, Peleganimes it Mategomai Trasiv
teh pridaraot. Deives upo Drangeia Rakšasiv ditersiloi; vema tiv pres Vragam nikalo koy Sulokanai pilke pres Ravam. Sumalin togrulis Raspoye
Diaonreim pridile it Verneriv diaone vaspile, koy Vayor Nuvev vaspare. Otto im Deivim Savitarim us Kanse Vasu gevile sa; hor Deivo ne enkile
sa, Heipem Kustev evo ankšaraot, knarimi Varhanu Vodanu Rakšasiv an Partiv kebohile. Savitar Matege sivao pondao ortile it Sumalinui Trasu
in Kode pridile; hor Tras deimu Sumalinu in Piru pellile, da us evo neke Koda, neke Astes, neke Kreve. Rakšasi Smerte Sumalinu vidaot, an Ditringu pres Deivam harguom vutiloi sa.
Meghanada, Sin Ravane, Verneriv siviv ditraraotiv instile it kegvortanu in Zard Bohe in Rados sivam verbeatam vutile sa. Nultis us Deiviv Presu
ne stavablile; Arma Diaonriv pres Rakšasames enkeparein diorigile.
Intas Indra gavrile:
- Ne ditrere, di Deives, Deime loikere ! Sin may, Djayanta antiv Sinui Ravane pritre.
Itto Dui Reinilai an Bohus stiloi - Djayanta, Sin Kratoru Deiviv it Meghanada, Sin it Nekstator Kratoru Rakšasiv. Meghanada Djayante it Varhru
evo Kustomai ankšile: Sin Šaci Pluvem Kustev evu abdile. Nuvai Kustev tiv Diao kenerile it in Morest ukkarato Deives it Rakšasi usam videin
vustiloi sa. Ot Kustai Meghanade mostero trasiloi it Djayanta Rugarassa stile. Asura Puloman, Deda Djayante ab Portus Matru, Nepu ab Smertu
dihelvile; an Yerhu Bohe us Boitu Okeanu antraotna, us Reinatu Varune, Djayante in Deub Okeanu hetas prigrastile it pres Kustemiv Meghanade
nikalu dikriptile. Deives vidaot da Djayanta gunile, da killanu est pofriloi, Mormorem an Ditringu vutiloi sa it Meghanada pos tiv im Urom motile.
Intas an Yerhe Bohu Indra etam diroitile, Radam tar Matali kevarhanam, Varhru markevo Reinu Deiviv. Sketa Krator togrulis Reinatu diaonalu
Bortassa Kertu asmertaliv, Gandharvai Fiolomai jauriloi it Apsarasai danzein origile. Pos Indrom Adityai, Vasu, Marutai it Ašvinai triloi.
Ravana an Presam Armev siveiv deimanakiv antiv evu in Rados "Pušpaka" motile. It Boha ašiva metra Deives it Rakšasi zargepile.
Marutai Arme Rakšasiv Laidestem agravanem Vayoriv buryaliv dibatariloi it vema smertilias trasiloi, Peleganimes it Kustomai sivimi an Partiv
kehakiloi. Rakšasi Aslimes, Gamlimes, Elifimes, Aprimes, Egvimes it Serpentimes Veskim roitaoti an Deiviv motiloi Harvom sivoie tiv trasaot.
Diao it Terna Krikimi hea Bohe ankantiloi sa.
Ravana tu Gvortu intrile vidaot da Marutai it Indra togrulis evo Armev kestraroi. Varhris sivamo ankazile Rada det tukautein, kade ab Verha
Hore Saule ortare, Vragiv ab Aryestu kebatarazein. Intas Indra Deivum gavrile:
- Dar Prepatru Ravane adeknevo defendare, evo killein ne kannimes. Evo vitevo bruskmes !
An Presam Arme Diaonriv staotna, antiv Reinui Rakšasiv ea angaotile. Ab Portai verstiri evo atkrugiloi, Kustomai ankšiloi, an Mormoru tugniloi it Rada sivevo instazile kemustiloi.
Intas im Helvem Patris Meghanada motile. Mayyev usile, knarai Ušanas sofu evo levile it Diaonriv verstiv dinikarile, Oude evu antitruskativ.
Indrei pripile Gargadim Kusteiv evo ankšaraot it Mataliui, Varhris Indrei, Rakšev moseiv pridile. Indra us Radu sivivo autile, an Elifoi Ayravate
trasedile it girtero boharile. Ot Meghanada, Kuptate it Andori mayyatore usaraot, Bohassa ašiveu it langozalideu evo okkarile; Tarbomai sivimi
mayyalme Reinu Diau paudile it abamotile it erga Deivas raohaniv ab Yerhu Bohe im sem imgrastile. Indra Knatoro Mayye erga Mayyanai Meghanade amosu diopile sa; Sin Ravane evo dinikarile it usam him ab Ayos bohaotiv gunile.
Intas Deives antiv Ravanei bohispile, knaru Bohom mauganu im Armomai sivimi enkile sa. Intas Meghanada Patris gavrile:
- Patre fare, deut eso keadilimes it Nikate abfrilimes; Kratoru Deiviv dinikarilih, Eldoru Esku, Indre. A Staumu im Diaonrimes langero bohein sa.
- Galbe Kansei onrei dilti it Naina vergevo pazgilti to Ade adaot, Meghanade ! - Ravana Sinui digavrile. - Tartas an Lankus puntarmes it Rein Deiviv Šnagavo im nostim roitaraze !
Arma Rakšasiv Reinate diaonis autile it an Lankus nikalias puntile; Meghanada Radam sivem Indre an Aprayatu braotevo vorhile. Abkor Sin Ravane Priname Indradjit - Vatador Indre hemnile.
Intas Brahma metra Deives an Lankus tendile sa it pres Ravanem Brotimes it Sinimes atkriganem staotna digavrile:
- Sin taiv, di Ravane, Hardeste it Mosu Bohassa antam Deivimes gabile, Nainas evo in Veltiv treyes nevri ne digune. Ot hetas Indre diprayaore, Vatadoru Vale it Vritre. Dived, vono ab Deiviv tor Diprayingalo tiv Kratoru ?
- Di Prepatre - Meghanada gavrile - asmertilis bazih.
- An Ardus Mana nultis vitis Asmertalestu tetalou ne diheime, Sine may - Brahma atvedile.
Intas Vatador Indre tai tu Brahme digavrile:
- Tartas haror vono tor Diprayingalo Šakre villih. Kato pres Origingam Bohe Daru Agniui tan Nikatu antam Vragim didare, Deivo Agni Rada
sivevo usam Egvimes agnilme didaraore. It asmertilis budaorih tukape tom Radam budih bohe. Smerte an moi ute intas antraore if an Bohus antraraot hevo Daru ne keade. To Dar, knaru kievarih. An tovo non Askesom koy atti, ot Bravestem Bohassa ramastilih !
- Tai fieraore sa ! - Brahma divedile.
It intas Indradjit Reinu Deiviv diprayile it Diaonri im him tu Reinatu sivino puntile.
Pos Punteia an Diao Brahma Indrei Blastu sivevo reinalu privanevo it tar Deime it Koupe yauganevo meidile sa:
- Di Kratore Deiviv, to Alote Baimato teu tor Kolpu zamoya. Sketam Neske beatao Namem Ahalya kortile it Vefavo Sofris deivorahamo Gautamei; ea abgetile it an Ugringu Kornatu Travefatu. Har Kolpa it Yura Sofru tu hetas ans tau pondare; tankero Vragi togrule teu hargaroi it
Kratio taiva Diaossa ne aptare."

Artaxes

A oto polska wersja powyższego opowiadania (tekst pochodzi z przetworzonego skanu).

WOJNA RAWANY Z INDRĄ

Z góry Kajlasa Rawana wraz ze swym wojakiem udał się do królestwa Indry. Usłyszawszy o nadejściu ogromnych wojsk rakszasów, Sakra zadrżał na swym tronie i zwrócił się do bogów:
— Gotujcie się do bitwy z niegodziwcem Rawana.
Bogowie zaczęli się zbroić, Indra natomiast udał się do swego brata Wisznu i rzekł:
— Pomóż mi, opiekunie świata! Jak poradzić sobie z Dziesię-ciogłowym, któremu Brahmą ofiarował dar 'niezwycieżoności?
— W niczym nie mogę teraz tobie pomóc — odpowiedział Wisz-! nu. — Dar Brahmy chroni rakszasa przed moją potęgą. Ale obie-. euje. ci: już niedługo nadejdzie czas, gdy niegodziwiec poniesie
zasłużoną karę. Urodzi się w Ajodhji dzielny 'król Rama, syn onot-
, liwego Daśarathy, To on pokona groźnego Rawanę.
Indra powrócił do Amarawati, miasta nieśmiertelnych, do którego zbliżały się już zastępy rakszasów. Z miasta wyszli bogo-
i wie, aditjowie, Aświnowie, Marutowie — na których czele stanął Indra. Wyszły także dowodzone przez Agniego bóstwa Wasu1 i jmni mieszkańcy nieba. Ale na widok groźnych zastępów Rawany, duch ich upadł. Tymczasem rakstaasowie z wojowniczymi okrzykami rzucili się na mieszkańców nieba; dzielna doradcy Rawany — _Prahasta, Marića, Suka i inni — s. także jego dziad ze strony matki, Sumalin, stary, doświadczony wojownik, walczyli na czele swych zastępów, rażąc bogów gradem strzał i kolców, zadając irn ciosy mieczami, toporami i maczugami. Zadrżeli bogowie pod naporom rakszasów; wielu z nich uciekło przed zwycięskim wrogiem, jak płochliwe łanie przed lwem. Potężny Sumalin zadiał klęskę mieszkańcom nieba i rozproszył woj>owników niebiańskich, jak wiatr rozprasza chmury- Ale oto spotkał się z bogiem Sawitarem z 3xxłu Wasu; bóg ten nie cofnął się, zasypując go strumieniem strzał, którymi rozbił na kawałki rydwan wodza rakszasów. Sa-witar wzniósł swą ciężką maczugę i zadał Sumalinowi cios w głowę; straszny ów cios obrócił Sumalina w proch, tak że nie pozostały z niego ani głowa, ani kości, ani ciało. Rakszasowie widząc śmierć Sumalina rzucili się do ucieczki przed groźnym bóstwem.
Meghanada. syn Rawany, powstrzymał swych uciekających wojowników i rozgniewany rzucił się w wir walki w swym wspaniałym rydwanie. Żaden z bogów nie mógł rnu stawić czoła; armia mieszkańców nieba znowu zaczęła cofać się przed rakszasami. Wtedy Indra rzekł:
— Nie uciekajcie, o bogowie, porzućcie strach! Syn mój, Dżajanta- wystąpi przeciw synowi Rawany.
I oto stanęli do walki dwaj królewicze — Dżajanta, syn władcy bogów i Meghanada. syn i następca władcy rakszasów. Meghanada zasypał Dżajantę i jego woźnicę strzałami; syn Saci odpowiedział mu ulewą strzał i pik. Chmury ich strzał zaćmiły niebo, a w mroku, który zapadł, bogowie i rakszasowie przestali się widzieć nawzajem. Ale straaly Meghanady raziły silniej i Dżajanta znalazł się w opalach. Asur Puloman, daiadok Dżajanty ze stromy matki, uratował wnuka od śmierci; przybywszy ma pole walki z dna ocea-anu, z królestwa Waruny, zaciągnął teraz Dżajantę w głąb oceanu i ukrył przed strzałami zwycięskiego Meghamady. Bogowie widząc, że Dżajanta zniknął, uznali iż został zabity, w popłochu rzucili się do ucieczki, a Meghanada ruszył za nimi z wojennym okrzykiem.
Wtedy na pole walki wyjechał sam Indra w rydwanie powożonym przez Mataliego, wytrawnego woźnicę króla bogów. Kiedy potężny władca królestwa niebieskiego ukazał się w bramie miasta nieśmiertelnych, gandhaiwowie zagrali na lutniach, a apsarasy zaczęły tańczyć. Za Indra podążali aditjowie, Wasu, Marutowie i Aświaiowie. Rawana na czele swej demonicznej armii ruszył mu naprzeciw w rydwanie „Puszpaka". I znowu rozgorzała bezlitosna bitwa między bogami i rakszasami.
Marutowie zaatakowali wojsko rakszasów z nieopisaną wściekłością burzliwych wiatrów i wielu razili śmiertelnie, porąbali na kawałki swymi toporami i strzałami. Raikszasowie jadący •wierzchem na osłach, wielbłądach, Błoniach, diziikach, koniach i wężach ruszyli na bogów rażąc ich swoją bronią. Niebo i ziemia napełniły się wrzawą tej wielkiej foitwy.
Rawana widząc, że Marutowie i potężny Indra niszczą jego wojska wpadł w gniew. Rozkazał swemu woźnicy skierować rydwan tam, gdzie z wierzchołka góry wstaje słońce, żeby z wysokości zaatakować wrogów. Tymczasem Indra powiedział do bogów:
— Dar Prarodzica ochrania niegodziwego Rawanę, nie możemy go zabić. Spróbujmy wziąć go żywcem!
Stanąwszy na czele armii mieszkańców nieba', poprowadził ją przeciwko królowi raifcszasów. Otocayli go ES wszystkich stron, zasypali strzałami, wprawili w popłoch i anusili, by zatrzymał swój rydwan.
104
Wtedy na pomoc ojcu ruszył Meghanada. Posłużył się czarami, których nauczył go mądry Uśanas i pokonał wszystkich mieszkańców nieba, którzy usiłowali zastąpić mu drogę. Zbliżył się do Indry zasypując ^o gradem strzał i zadał ciężkie rany Matali, woźnicy Indry. Indra wysiadł ze swego rydwanu, przesiadł się na. słonia Ajrawałę i walczył dalej. Ale Meghanada, stosując oszustwo i czarnoksięskie pułapki wyczerpał go w bezlitosnym i długotrwałym boju; przy pomocy swych czarnoksięskich sztuczek pojmał i obezwładnił (króla nieba i na oczach wstrząśniętych bogów powlókł z pola walki za sobą. Indra, sam znawca czarno-księstwa, okazał się bezsilny wobec czarów Meghanady; syn Rawany pokonał go i wraz z niim zniknął z oczu walczących.
Bogowie tymczasem nadał walczyli z Rawana, (który w końcu zmęczony walką wycofał się ze swymi wojskami. Wtedy Meghanada rzekł do ojca:
— Wystarczy ojcze, dobrae sprawiliśmy się dzisiaj i odnieśliśmy zwycięstwo; pokonałem samego władcę bogów, opiekuna Wschodu, Indrę. Nie ma sensu bić się dłużej z mieszkańcami nieba.
— Przyniosłeś chlubę naszemu rodowi i zyskałeś wielką sła-!wę, dokonując tego czynu, Meghanado! — powiedział Rawana
do'syna. — Wracajmy zatem na Lanlkę, a król bogów niechaj jedzie są nami jako niewolnik!
Wojisko i-akszasow opuściło królestwo niebieskie i tryumfalnie wróciło na Lankę; Meghanada wiózł na swym rydwanie wziętego do niewoli Indrę. Od tej pory syn Rawany otrzymał przeBwisko Indradżit — Pogromca Indry.
Wówczas Brahma w towarzystwie bogów udał się na Lankę-i stanąwszy przed Rawana otoczonym przez swych braci i synów, powiedział:
— Twój syn, o Hawano, okaizał wielką odwagę i siłę w bitwie z bogami, sława jego nie zaginie nigdy w trzech światach. Ale tezaz niech uwolni Indrę, pogromcę Wali i Writry. Powiedz, czego^ żądasz od 'bogów za uwolnienie ich władcy?
— O Pranodzicu — raekł M^eghanada — chcę być nieśmiertelny.
— Nie ma na ziemi żywej istoty, która posiadłaby absolutną nieśmiertelność, synu mój — odpowiedział Brahma.
Wtedy pogromca Indtry tak iraekł do Brahmy:
— Posłuchaj zatem, co chcę otrzymać za uwolnienie Sakry. Kiedy przed rozpoczęciem bitwy złożę ofiarę Ogniowi w intencji zwycięstwa nad wrogiem, niech bóg Agni ofiaruje 'mi swój rydwan wraz. z ognistymi rumakami. I niechaj zostanę nieśmiertelny dopóki walczyć będę na tym rydwanie. Niech Śmierć przyjdzie do mnie tylko wtedy, jeśli przystępując do walM nie spełnię tej ofiary. 'Oto dar, który wybieram. Zashiżyłem na to nie ascezą jak inni, lecz dzielnością w bitwie!
— Niech tak się stanie! — powiedział Brahma.
I wówczas Indradżit uwolnił króla bogów i mieszkańcy nieba wrócili z nim do swego królestwa.
Po powrocie do nieba Brahma zwrócił się do Indry pozbawionego swego królewskiego blasku i przygnębionego ze strachu i wstydu:
•— O władco bogów, nieszczęście to dosięgnęło cię za karę, za dawny grzech. Onegdaj stworzyłem piękną dziewicę o imieniu Ahalja i oddałem ją za żonę bogobojnemu mędrcowi Gautamie; uwiodłeś ją i skłoniłeś do naruszenia wierności małżeńskiej. Crzech ten i klątwa mędrca do tej pory ciążą nad tobą; dlatego zagrażają ci potężni wrogowie i władza twoja w niebiosach jest niepewna.