Conlanger

Za

Poziome pasy błękitów i żółci symbolizują trzy historyczne ludy Farezu, ale także szczęście, dobrobyt i trwałość. Czerwony trójkąt symbolizuje krew przelaną w trakcie walk o niepodległość, zaś żółta gwiazda zwycięstwo Rewolucji.

Czerwona tarcza z żółtym sierpem i młotem, symbolizują krew przelaną przez naród w walce o zwycięstwo Rewolucji i odzyskanie niepodległości. Kwiaty bawełny i kłosy zboża symbolizują dobrobyt i szczęście, zaś wstęga je owijająca nawiązuje do flagi.

Pełna nazwa: ta-Socjerepubliqufáree (Socjalistyczna Republika Farez)
Nazwa krótka: ta-Fárese (Farez)
Dewiza: Nyh Natho (Nasz Naród)
Hymn: ta-Internathio'ona (Międzynarodówka)
Język urzędowy: ta-Hedun Fárásá (fareski/faryzki)
Stolica państwa: ta-Áláksándrábád
Ustrój: Republika Socjalistyczna
Jednostka monetarna: 1 Lÿwr = 100 Ban = 1 000 Á (monety o nominałach tylko do 10 Á)

Struktura wyznaniowa:
ateiści (68%)
fetaiści* (28%)
chrześcijanie (2%)
inni (1%)

* Od słowa Fetá, które jest określeniem na wiarę rodzimą Farezu.

Głowa państwa: Przewodnicząca Rady Państwa Hálá Jerátháŕá
Szef rządu: premier Budyry Qua-Zero
Partie polityczne: Nasz Dom (socjalizm), Partia Pracujących (komunizm), Sojusz Socjaldemokratów i Liberałów (socjaldemokracja), Kongres Tradycjonalistyczny (centroprawica)
Podział mandatów w:

Izbie Narodu (360):
Nasz Dom - 144
Partia Pracujących - 108
Sojusz Socjaldemokratów i Liberałów - 72
Kongres Tradycjonalistyczny - 32

Radzie Państwa (12):
Nasz Dom - 8
Partia Pracujących - 4

Obecnie rządzi: Koalicja Nasz Dom-Partia Pracujących

Mapa obrazująca położenie Farezu na kontynenckie chinazjatyckim:

Mapa hipsometryczna Farezu, z zaznaczonymi miastami, złożami ropy naftowej, liniami kolejowymi i najwyższym szczytem Farezu (Pik Rewolucji 2 587 m.n.p.m.):

Historia Farezu:

Jak to określają Farezjanie, ta ziemia była przez nich zamieszkana od zawsze. A przynajmniej wcześniej, nim nauczono się zapisywać daty i prowadzić kroniki i kalendaria. Odwołując się do zachowanych kronik tego ludu, można z całą stanowczością stwierdzić, że byli świadkami osiedlania się ludów ościennych. Wpływ sąsiadów na kulturę był nikły. Przybywający misjonarze różnych religii nie znajdowali szerszego posłuchu wśród ludności praktykującej Fetę. W trakcie swojego pokojowo pędzonego życia, gdy narody ościenne wykorzystywały te ziemie jako miejsce handlu, kultura farezjańska, zaczęła wpływać na państwa sąsiednie. Język farezki stał się modny wśród szlachty krajów ościennych, zaś Feta powoli rugowała tradycyjne wyznania. Kto wie, jak potoczyłby się los tego regionu, gdyby nie przybycie kolonistów i ustanowienie Terytorium Wschodniego na ziemiach Farezu. Dopiero dzieje najnowsze przyniosły niepodległość i zwycięstwo Rewolucji.