Conlanger

[Timpul]

Chciałbym zaprezentować swoje drugie 'dziecko' – język guno (Guno ŀãxwaga). Nie starałem się opierać go na żadnym języku, ale jakoś tak inaczej wyszło i zawiera on pewne elementy języków romańskich i germańskich . Oto podstawowe wiadomości o moim conlangu:

1.ALFABET

Aa Ãã Bb Cc Dd Ee Ff Gg Xx Ii Kk Ll Ŀŀ Mm Nn Oo Ơơ Pp Rr Ss Tt Uu Ŭŭ Ųų Ww Zz

Wymowa poszczególnych głosek:

Poniżej podano jedynie wymowę znaków diakrytycznych charakterystycznych dla guno bądź wymowę inną niż polską. Pozostałe głoski niepodane poniżej czyta się dokładnie tak, jak w języku polskim.


ã – jak nosowe a, na identycznej zasadzie, co polskie ą,ę. Wymawiane podobnie jak nasze an w wyrazie bank.

x – jest to polskie h w wyrazie hulajnoga

ŀ – jak polskie ł w wyrazie łabędź bądź angielskie ‘w’ w wyrazie world

ơ – samogłoska całkowicie obca językowi polskiemu, wymawiana jak przeciągłe o (ooo). Identyczny dźwięk powstaje przy wymowie słowa horse przez rodowitych Brytyjczyków.

ŭ – kolejny dźwięk nie występujący w Polsce; jak angielskie i w wyrazie bird; trochę (ale tylko trochę) podobne do naszego y

ų – jak nosowe u. Brzmi podobnie jak nasza wymowa un w wyrazach dżungla, funkcja.


Uwagi odnośnie wymowy

W zakończeniach imiesłowowych –sŭ to ‘s’ czytamy jak sz.

W Guno są również dwu- i trójznaki. Oto one:



xs – czytamy jak sz
xz – czytamy jak cz
xg – czytamy jak ż
xdg – czytamy jak dż



Jeżeli chodzi o akcentowanie w guno, to z tym jest różnie. Akcent często pada na ostatnią sylabę. Jeżeli wyraz jest dłuższy niż 2 sylaby, nigdy nie jest akcentowana przedostatnia!!! Jeśli w wyrazie występuje tylko jedna samogłoska nosowa (czyli ã bądź ų) to akcentujemy tą sylabę, w której ona się znajduje. Bezsprzeczne jest jedynie to, że zawsze akcentujemy wspomnianą już wcześniej końcówkę imiesłowową –sŭ.


2.ODMIANA CZASOWNIKÓW

Poniżej odmiana czasownika ‘być’ przez osoby. W związku z tym, że wszystkie czasowniki w guno odmieniają się na takiej samej zasadzie oraz regularnie, jeszcze niżej zamieszczamy tylko listę niezbędnych czasowników, czyli tych podstawowych.



ja jestem – ã xfa

ty jesteś – pu xfa

on (a/o) jest – u xfa

my jesteśmy – ųp xfap

wy jesteście – gơp xfap

oni (ne) są – nŭp xfap



Lista podstawowych czasowników:

xfa – być

ka – mieć

xamųza – przychodzić

mųza – iść

mơxwa – dawać

zŭxwa – dostawać

xdgia – brać

ŭxzŭzŭa – mówić

fezwa – chcieć

dŭta – robić

3 TROCHĘ ZWROTÓW

iųp/tak

nã/nie

ãtuzų rŭzơkų/dzień dobry

aminu rŭzơkų/do widzenia

noơxzã rŭzơkų/dobranoc

ųiŀ/przepraszam

bactap/proszę

kŭb/dziękuję

Nã ã kitơpa./Nie rozumiem.

Fedre pu xasga?/Jak się nazywasz?

à xasga X./Nazywam się X.

Bil pu dta guno?/Czy mówisz po guno?

Iųp, ã bil dta./Tak, mówię.

Nã, nã ã bil dta guno./Nie, nie mówię po guno.

Ơmir pu xfa wơs?/Skąd jesteś?

à xfa wơs Polsakų./Jestem z Polski.

à xfa wơs (Dųsakų, Inxakų, Amerixãkų)/Jestem z (Niemiec, Anglii, Stanów Zj.)

Ųiŀ pu, ơmir xfa X?/Przepraszam, gdzie jest X?

à ơfa ubia./Zgubiłem się.

Guno xfa ųkutu ŀãxwaga./Guno to piękny język.

à bãxka pų./ Kocham cię.

[Timpul]

Kurde no, jakieś "a tilde" mi się wyświetla a to ma być a~, czyli a z falbanką nad sobą... Ah...

[Vilén]

[Kwadracik]

[Timpul]

Postanowiłem dorzucić kilka regułek, które powycinałem z samouczka, który obecnie przygotowuję. Nie narzekajcie tylko, że są to informacje wyselekcjonowane i niekompletne – dopiero jestem w trakcie tworzenia…

G R A M A T Y K A / C R A M Å T I K

SZYK ZDANIA

Zwróć uwagę na szyk zdania:

Pių xfa cŭcbã.

Aby zadać pytanie, na które oczekujemy odpowiedzi tak bądź nie, musimy zamienić kolejnośc podmiotu i orzeczenia.

Xfa Pių cŭcbã?

Przy negatywnej odpowiedzi, „nie”zawsze stoi na początku zdania, bez wyjątków.

Nã Pių xfa cŭcbã.


Inwersji podmiotu i orzeczenia nie musimy stosować, gdy pytamy o coś dokładnie, np. gdzie? ile? itp.

DOPEŁNIACZ

Aby określić przynależność, stosujemy b’ przed słowem, np.

cơdwatŭ b’ã – mój przyjaciel

LICZBA MNOGA

Liczbę mnogą tworzymy w guno tak:

- jeżeli czasownik kończy się na samogłoskę:
lirsã ==>lirsãr (człowiek ==> ludzie)

- jeżeli czasownik kończy się na spółgłoskę:
seseup ==> seseupre (dziecko ==> dzieci)

- niektóre wyrazy mają tworzą nieregularne formy liczby mnogiej, np.:
modųr ==> modơrã (prezent ==> prezenty)

STOPNIOWANIE PRZYMIOTNIKÓW

A oto, jak stopniujemy przymiotniki w guno:

a) przymiotniki kończące się na spółgłoskę:

___ ==> cơ___ ==> xdgų___ųk
np. zơw ==> cơzơw ==> xdgųzơwųk

b) kończące się na samogłoskę:

___ ==> cơ___ ==> xdgų___k
np. cŭcbã ==> cơcŭcbã ==> xdgųcŭcbãk

c)nieregularnie:

rŭzơ ==> xaxsų ==> xaxggŀã
wųb (miły) ==> wųbŭ ==> xdgųwųbŭ

d) przymiotniki trzyliterowe z „u” w środku

_u_ ==> cơ_ŭ_ ==> xdgų_ŭ_ųk
np. dun (chytry) ==>cơdŭn ==> xdgųdŭnųk

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

No to może jeszcze słowozbiór…

aŀfãbŭt - alfabet
Amerixãku - Ameryka
amina - zostać
ã - ja
ãg – aż
ãtrŭ - cześć
ãtuz – południe
bactapa - prosić
barbiŀuia – fasola
bãxga - kochać
bãrubu – być może
bil dta – rozmawiać
bixgơlogu - biologia
burfã – kraj
cơdwa – poznać kogoś
cơdwatŭ – przyjaciel
cųk – pień, trzon
dta – w
Dųsaku - Niemcy
dŭta – robić
ezesŭ – świadomy
fãxwi - spokojny
fedre - jak
fedwơ – to
fex – który, któryś
fezwa - chcieć
fŀa - pływać
fŭŀs – fałszywy
gãxzer – wiek (lata)
gơp - wy
gơra – przejąć, wziąć
xamienŭŀt – wspólnota, republika
xamųza – przychodzić
xasga – nazywać się
xãferŭlu – kontrola
xãxs – kto
xãxsiba - czyj
xdgia - brać
xfa – być
xgŭr gŀã - dlaczego
xstŭdiura – studiować
xzŭl - kiedy
ier – drzewo
Inxaku - Anglia
iųp – tak
ka – mieć
ketơg – razem, nawzajem
kiơb – dzień
kitơpa - rozumieć
kŭba – dziękować, być wdzięcznym
lã – i,oraz
lirsã – człowiek
ŀana – pokrywać
ŀaxsų - lekcja
ŀãxwaga – język
maz – wciąż
mãtŭ – mech
mi –też
mirnii - ile
mơxwa - dawać
mųza - iść
nã - nie
nãxsa – naród
nơxzã - noc
nŭd – woda
nŭp – oni, one
ogox – roślina
oxơ maz – znać
oxơ wų – dowiadywać się, poznawać
oŀla – czekać
oskigu - sok
ơfãza – umierać
ơmir - gdzie
Polsaku – Polska
pu - ty
reŀolla - żyć
rŭzơ - dobry
seseup – dziecko
sŭ - co
tutãba – uczyć się
tŭp – dom
u – on, ona, ono
ubia – gubić się
ut – też
ųiŀa – przepraszać
ųkutu – piękny
ųp - my
ŭxzŭzŭa – mówić
ŭxzŭzŭasŭ - wymowa
wơs – z
wrơz - zdrowy
wų - że
wza – mieszkać
zơw – mały
zŭxwa – dostawać

[Timpul]

Jeszcze odnośnie jednego postu. Nosówki przed samogłoską wymawiamy jak ł, zatem ųiŀ przeczytasz jako łił.

[Timpul]

Modlitwa "Ojcze nasz" w guno:

Xaŀii b’ųp

Xaŀii b’ųp, sŭ pu xfa dta Bixŭf, gŭlg sãza xasga putã; gŭlg xamųza siiktơmu putã, gŭlg xfaw fezwãx putã, lã dta Bixŭf lã dta Dơdcŭ. Mơxwaw ųpãx ųptã gŭlgxã farwãzanii, lã gơpaw ųpãx ųptã kiơŀre, aŀ ųp gơpap ųptããx kiơlutơrãx. Nã lã zơfaw ųpų ŭ zotpŭbã, xefii, ŀalãnaw ųpų gŭw pakã. Amen.

Ojcze nasz

Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię twoje! Przyjdź królestwo twoje; bądź wola twoja, jako w niebie, tak i na Ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. I nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego. Amen.

[Timpul]

Wymyśliłem sobie, że guno będzie zapisywany... również alfabetem hebrajskim Ale ten rodzaj zapisu używany będzie jedynie w jakiś ważnych tekstach, np. modlitwach, przekładzie Biblii (bądź co bądź, na razie do tłumaczenia się nie zabieram ). Później przedstawię alfabet, bo na razie nie chce mi się pisać :wink:

[Timpul]

Alfabet hebrajski dla guno:

(Z braku innej możliwości niektóre samogłoski w formie tzw. Nikkud umieszczono pod alephem, co nie oznacza, że tak je zapisujemy)

אאַב(צץ)דאֵפגחאִ(כך)ללי(מם)(נן)וֹאֻ(פּףּ)רשתוּאְעוז

Dwuznaki i trójznaki, tzn. xs, xz, xg, xdg tworzymy tak jak w wersji łacińskiej, czyli litera 1 + litera 2, a nie np. poprzez dźwięk 'sz' z alfabetu hebrajskiego.

W nawiasach podano fromę podstawową i końcową.

Nikkud umieszczamy pod poprzedzającą go literą (np. 'la' a nie 'al').

Jeżeli obok siebie występują np. 3 samogłoski (iia), to oba "i" umieszczamy pod alephem.

Jakby ktoś nie wiedział, aleph jest to pierwsza litera alfabetu hebrajskiego. Tak dla pewności

[Zyx]

Paweł Ciupak - zmiana przeglądarki nic tu nie pomoże. Cytat z kodu źródłowego:

[Silmethúlë]

Zyx, kłopot w tym, że wklejasz ten znaczek do kodu posta, wysyłasz przez IE i nagle się wyświetla encja zamiast znaczka, tak samo widzisz w kodzie przy edycji. Ja sobie z tym radziłem na IE przez wpisywanie numerów znaków, zamiast ich wklejania, lub ich nazw encyjnych .

[Timpul]

Dobra, ja już się poddaje, bo wychodzi na to, że trzeba układać conlangi z czystym alfabetem łacińskim Swoja drogą to troche dziwne, że na forum wyświetlają się np. ideogramy chińskie lub alfabet arabski, a prostego 'a' z tyldą to już wyświetlić nie może

A jeszcze odnośnie pytania po co tworzę język - to samo pytanie można zadać każdemu z forumowiczów... To chyba jasne, no nie?

[Silmethúlë]

Jak to nie można? Ã Ã Ã ã ã ã .
Musisz tylko używać zamiast nich encji numerycznych: zamiast ã piszesz & #227; (bez spacji), zamiast à piszesz & #195;

Jak sobie zmienisz przeglądarkę na FireFoksa, Operę lub coś w ten deseń - nie będziesz miał tego problemu.

[Timpul]

No to, uwaga, próba generalna

ã Ã

O matko, faktycznie działa!!! Dzięki!!!

[Timpul]

<usunąć>